Coco Ponzoni cafodd ei gyfweld gan Corriere lle bu iddo dynnu ei yrfa yn ôl ynghyd â'i ffrind mawr Renato Pozzetto. Dyma ddyfyniad.
Cenfigen rhyngoch chi'ch dau?
«Peidiwch byth, roeddem ni felly mewn symbiosis, roedden ni bob amser yn deall ein gilydd ar unwaith».
Yn yr 80au ysgrifennon nhw nad oeddech chi hyd yn oed yn ffrindiau mwyach.
“Pethau a ddyfeisiwyd. Y gwir yw nad oeddem am wneud ffilmiau fel cwpl, fel Franco a Ciccio. Ar yr un pryd iddo fe wnaethant gynnig Caru Ofelia ac i mi Dog Heart a dilynom ein llwybrau ».
Ac eto mewn dau gyfweliad, un i "Oggi" yn 81, a'r llall i "Domenica del Corriere" ym 84, gwnaethoch ddatganiadau chwerw iawn ...
“Mae'n ddrwg iawn gen i, oherwydd nid yw'n wir. Ar bwynt penodol o Trieste symudais i Rufain, cefais fy ngwahanu oddi wrth fy ngwraig, a gwnes i rywbeth arall. Roedd mwynglawdd yn wahaniad cydsyniol, ond nid oedd y cyfreithwyr yn gwybod fawr ddim neu ddim amdano, felly sefydlais Asdi, gwahanodd ac ysgarodd y gymdeithas: llwyddwyd i gael pobl i ysgaru â chan mil o lire ».
Pam, felly, y dyfalbarhad hwn wrth geisio ffrae?
«Roedden nhw'n fy ystyried yn Grist gwael o'i gymharu â Renato, ond roeddwn i'n hapus i wneud y ddrama. Fodd bynnag, maen nhw wedi ysgrifennu am goginio ac amrwd ... Yn y 70au rhoddodd Novella 2000 ni ar y clawr gyda thraws: roeddem wedi dod o hyd iddo yn neuadd Tywysog Savoy, roedd wedi mynd â ni wrth y fraich am ychydig eiliadau gyda y paparazzo yn barod i saethu ...
FFYNHONNELL GWASANAETH COURIER
L'articolo Cochi Ponzoni: «Renato a minnau heb etifeddion. Y ffraeo yn yr 80au? Pethau a ddyfeisiwyd O Ni o'r 80-90au.
