Il perfumy świeżo upieczonego ciasta. Plik wizja starych mebli w domu babci. Tam uczucie wiosennej bryzy poranka nad morzem. Nasz umysł jest w stanie zabrać nas daleko nawet gdy stoimy nieruchomo w tym samym miejscu. Ile razy to się zdarzyło zagubić się w naszych myślach i wspomnieniach z przeszłości? Kiedy to się zdarza odcinamy się od otaczającej nas rzeczywistościzapominamy o wszystkim, co jest na naszych oczach i jesteśmy katapultowani w przeżyte chwile albo idealna przyszłość że lubimy marzyć.
Jednakże, nie każdy ma taką zdolność wyobraźni i nie jest to po prostu pragmatyzm czy brak kreatywności. To prawdziwy stan psychiczny, nazywa "wzorzyste".
Co oznacza „afantazja”
W IV wieku pne Arystoteles zdefiniował „fantazja" Jak na przykład moc wyobraźni. Bycie wyobraźnią oznacza móc sobie wyobrazić na twoich oczach sytuacje, ludzie i rzeczy że w rzeczywistości opierają się tylko na naszym umyśle. Jednocześnie dzięki wyobraźni można przywołać nie tylko obrazy wizualne, ale także zapachy, smaki, dźwięki i różne spostrzeżenia związane z tatto.
Przeciwieństwo tej zdolności umysłowej ma jednak bardzo specyficzną nazwę wzorzyste. Ten termin wskazuje na to stan neurologiczny dla których osoba nie może wizualizować żadnych mentalnych obrazów, jakby oko umysłu było ślepe. Naukowcy zauważyli, jak wpływa ta dolegliwość 3% populacji, przejawiający się głównie jako niemożność zachowania obrazów wizualnych w pamięci iz tego powodu jest również nazywany „psychiczna ślepota".
Odkrywanie tego stanu
Chociaż przypadki afantazji nie są rzadkie, to od wielu lat ta choroba mózgu pozostaje w zapomnieniu. W rzeczywistości pierwszym, który próbował zwrócić na to uwagę wszystkich, był Franciszek Galton z pracownią, w której się połączyli empiryzm i szczęście. Intelektualista epoki wiktoriańskiej otworzył ankietę, w której poprosił o to kilku angielskich szlachciców wyobraź sobie własne śniadanie i opisać najlepiej jak potrafią scenę, która pojawiła się w ich umyśle. Wśród wielu opornych i kilku uległych Galton zauważył, że niektórzy z jego znajomych to zapewnili wyblakły i słabo szczegółowy obrazpomimo wysiłku przypomnienia sobie ich zwykłego porannego posiłku.
Niestety badanie Galtona zostało zapomniane na wiele lat, łącznie z jego wnioskami, na które już wskazywali jak wyobraźnia wizualna nie była wyjątkowa, ale to przedstawił znacznie szerszy zakres i rozległy, ale jeszcze do zbadania. Jego artykuł dopiero niedawno powrócił na światło dzienne i uwagę społeczności naukowej. W szczególności w 2016 roku Dr. Adama Zemana, psycholog poznawczy z University of Exeter, ostatecznie ukuł termin „wzorzyste”. Od tego czasu zaczęli stabilnie wiele wyszukiwań na przyczyna tego warunku i dalej Efekty która pojawia się w codziennym życiu osób dotkniętych chorobą.
Jakie są przyczyny afantazji
Badania z University of Exeter i Adama Zemana skupiły się w dużej mierze na przyczynach, które prowadzą do tego braku wyobraźni. Stwierdzono, że niektórzy ludzie cierpią na afantazję wrodzone przyczyny, inni z powodu poprzednia choroba lub dolegliwości a jeszcze inni rozwinęli to później interwencje chirurgiczne. Wydaje się, że są bogowie powiązania z innymi schorzeniami neurologicznymi, Jak synestezjalub pomieszanie zmysłowego postrzegania bodźców i prozopagnozja, deficyt układu nerwowego, który utrudnia rozpoznanie ogólnych cech twarzy ludzi.
Dlatego właśnie dlatego, że nie jest możliwe wyśledzenie pojedynczej przyczyny, która mogłaby wyjaśnić to zaburzenie, naukowcy zbadali, co dzieje się w mózgach osób z afantazją. Wydaje się, że tę psychiczną ślepotę należy połączyć do niezdolności układu mózgowego budować modele asocjacyjne powiązane z tym, co widać. Generalnie każdy bodziec wzrokowy, ale także każdy bodziec pochodzący z pozostałych czterech zmysłów percepcji, ma wpływ na mózg i zostaw to "odcisk”. Kiedy chcemy coś zapamiętać, udajemy się na nowo odkryć ten ślad pozostawiony w naszym umyśle i wydobyć go na światło dzienne. W mózgach ludzi z afantazją to wszystko się nie dzieje i dlatego nie tylko zdolność wyobraźni jest zagrożona, ale także kreatywność, pamięć czy akt śnienia.
Życie z tą psychiczną ślepotą
Przed ponownym odkryciem badania psychologicznego Galtona i nowymi badaniami Adama Zemana afantazja, poza tym, że nie miała nawet prawdziwego nazwiska, nie była brana pod uwagę przez ekspertów. Wszystko to wyjaśnia, jak to zrobić ludzie, którzy na nią cierpią, mogą prowadzić prawie normalne życie z wyjątkiem tych momentów, kiedy prosi się ich o użycie bardzo specyficznych zdolności umysłowych, w rzeczywistości powiązanych z wyobraźnią, kreatywnością i fantazją. Zwykle eksperymentują sytuacja złego samopoczucia kiedy zostaniesz o to poproszony pamiętanie twarzy osób, które znają ale które nie są obecne obok nich lub w podobnych sytuacjach.
Co więcej, reperkusja afantazji jest widoczna na retencja i na zdolność do marzeń. Podczas gdy osoba z wyobraźnią może uciec od otaczającej go rzeczywistości, po prostu szukając schronienia we własnym umyśle i doświadczając tego fascynującego zjawiska, jakim są nocne sny, afantazjusz zawiódł i nie mogą zbudować tego mentalnego doświadczenia.
Czy są jakieś lekarstwa na afantazję?
W tej chwili badania trwają w trakcie e nie ma leczenia afantazji. Świadectwa tych, którzy na nią cierpią, pokazują, że deficyt ten nie zagraża poważnie ani poważnie życiu tych, którzy na nią cierpią, ale w każdym razie ci ludzie czują, że czegoś brakuje. Mamy nadzieję, że nauka i psychologia mogą poczynić postęp w tym kierunku.
Źródło artykułu: Alfeminile
