De Furio an ech si scho bal ee Mount doheem. Mir hunn decidéiert zu Viterbo ze bleiwen aus engem Verantwortungsgefill vis-à-vis vun eise Familljen an ech soen Iech dës gezwongen Quarantän, déi ech net egal sinn.
Ech hunn et endlech fäerdeg bruecht eng Zäit erauszeschneiden fir eppes ze maachen
Saachen déi ech laang am Standby gesat hunn an da mam Furio ass et schwéier sech ze langweilen:
hien ass e Ressource Mann.
D'Klouschter huet de Kach an hien erausbruecht an den Do-it-yourself hält hien
méi beschäftegt wéi gewinnt. Déi eenzeg, un déi sech näischt geännert huet, ass d'Frida, eis
Hoer Meedchen, dat an dëser Period vun der Situatioun profitéiert: net hatt
et geschitt dacks eis 24 Stonnen den Dag op der Patt ze hunn.
Si koum an eis Liewe viru bal aacht Joer, Frida ass
offiziell 'Fantasi Rass', awer inoffiziell mëttelgrousse Wandhond, een
Rass besser bekannt als "Whippet".
Wéi ech hatt Heem geholl hunn, ware Furio an ech e puer Méint zesumme. Hie war e
L'Aquila, engagéiert an der Restauratioun vun der éischter Kierch nom Äerdbiewen, an ech selwer
virun e puer Deeg war ech an dat neit Appartement geplënnert. Mir hunn eis just gesinn an
Weekend an alleng musse sinn, hunn ech decidéiert et wier Zäit fir den
mäi ganz eegenen Hond deen ech ëmmer wollt. Ech hunn d'Ukënnegung vun op Facebook fonnt
en Dreckstipp. De Furio war net ganz iwwerzeegt, awer ech war determinéiert.
Ech sinn um Rendez-vous ukomm an hunn ugefaang mam Besëtzer ze chatten, dee mir et ginn huet
hie sot vun engem Éierebierger vun Ischia, der Insel Antonio: et war
destino.
Hien huet mir déi zwee Welpen gewisen, déi glécklech an enger Kartongskëscht geschlof hunn
gepolstert. Wéi ech bei meng Hand gaange sinn, wat géif meng Frida ginn
huet ugefaang et ze lecken. Mat engem Häerz voller Emotioun hunn ech hatt a meng Äerm geholl a mir si gaangen
heem.
Ech hunn de Furio ugeruff a gesot, datt ech e Meedchen gewielt hätt, ech hätt hatt geruff
D'Frida well si schwaarz war an e wäisse Schwanz ähnlech wéi e Pinsel hat. Wann den
hie gesinn, et war Léift op den éischte Bléck.
Wéi d'Zäit vergaangen ass, ass d'Frida grouss ginn an huet net wéi en Hond ausgesinn wéi déi aner.
Et gläicht engem Flamingo: klenge Kierper, laang Been.
De Furio an ech hu beschloss e puer Recherchen um Internet ze maachen an no hannen ze goen,
mir hunn eng Annonce vun engem ganz jonke männleche Whippet fonnt, deen ausgelaf war
doheem. Aus der Aart vun der Foto woussten mir datt et de Fluch war deen hien hat
dem Frida seng Mamm kennegeléiert huet, och d'Timing Berechnung passend.
Greyhounds si bekannt fir Geschwindegkeet an dofir tendéiere mir éischter ze denken
datt se Hënn sinn, déi grouss Plazen brauchen an amplaz Couchhënn. Et ass am
iwwer Verëffentlechungen, en vue vun den neie Bestëmmungen, riskéiere mir net
ze transgresséieren: nodeems se gemaach huet wat se muss, dréit d'Frida sech a geet zréck
doheem. Gitt vum Sofa, op d'Fotell, vum Fotell op de Sofa. A wéi wann net
genuch, nom Mëttegiessen hänkt hien op der Fotell an nom Iessen, wann et do ass
mir setzen all op de Canapé, hatt sëtzt nieft mir a fänkt mat un ze staren
strenge Bléck a mat senger Patt mécht mech ze verstoen datt hie wëll mat der
säi Liiblingsplaz. D'Prinzessin huet net gär kënschtlecht Liicht a fir
nappt gutt brauch Däischtert.
Wa mir hatt schëllegen, erënnere mir hatt datt et kleng Hënn sinn déi net sinn
genausou glécklech bedauert hien e puer Sträich gemaach ze hunn, awer seng eege
Scholdgefiller daueren net laang.
Ech beneiden hatt wierklech elo. Hie schléift friddlech ouni ze wëssen wat hien ass
geschitt an der Welt. Dat ass just wéi ech mech fille géif a wann dëst e Liewen ass
als Hënn, sot mir wou ech mech ënnerschreiwe wëll: am nächste Liewen wëll ech den Haushond sinn
mäin.
Text an Illustratioun vum Valeria Terranova
De Post Dog's Life - an et ass net de Mario Monicelli säi Film éischt op Grazia.
