Franco Battiato, e klengen, klenge Gedanke fir e groussen, super Kënschtler
Den Dag drop. Et ass den Dag no engem ganz trauregen Dag. Den Dag wou hien dem Franco Battiato säi Kierper ewechgeholl huet. 24 Stonnen kënnen sécher net genuch sinn fir en déiwe Bedaueren ze metaboliséieren. De Bedauere kee Kënschtler méi ze gesinn, deen eis iwwer véierzeg Joer permanent faszinéiert, erstaunt huet, mat senger Konscht verzaubert huet. D'Beileed fir säi Verschwanne waren eestëmmeg. D'Welt vu Kultur an Ënnerhalung huet Messagen vun oprichter an déif Bäileed getwittert. Och d'Welt vun der Politik, bei dëser traureger Geleeënheet, schéngt zesummenhängend ze sinn. Et sinn net déi schlecht verstoppt an haassesch Stille ginn, déi dacks nom Verschwanne vun engem Kënschtler suivéiere vu verschiddene Politiker nëmme well de Kënschtler selwer eng aner politesch Iddi hat wéi hir. Richteg, Zentrum, lénks fir hien, Franco Battiato, si si souguer. Et géif seng aussergewéinlech Intelligenz an Empfindlechkeet en Déservice maachen, wann hien an dësen alen, verschleppte mentale Kategorien agebett wier. De Franco Battiato war doriwwer eraus. Iwwert mënschlecht Misär eraus. Hien hat gewielt säi Liewen als grousse Kloterer ze liewen. Seng Bierger waren net d'Spëtzte vun aachtdausend Meter a méi, verspreet ronderëm d'Welt. D'Peaks, déi hie wollt eroberen, waren déi vun der Séil. D'spasmatesch Sich nom intimsten Deel vun eis, deen déifsten an onbekannsten. Hie benotzt net Pickaxen oder Seeler als Instrument fir säi Klammen, awer Musek, Molerei, Philosophie, Konscht alles op 360 °. A sengem Ermitage vu Milo huet hien déi wonnerbar Loft vu senger Sizilien ootme gelooss, déi säi Geescht an d'Häerz gefëllt huet. Hien huet et bis zum Schluss geotemt. Bis zu deem wonnerschéinen Theater, wou all dem Franco Battiato seng Wierker op d'Welt koumen, wou et säi Piano war, seng sëlleche Bicher, Audio- a Videokassetten, hunn seng Placken decidéiert datt et Zäit wier de Rideau erofzesetzen. Fir ëmmer.
An esou, wéi ëmmer geschitt wann e grousse Kënschtler stierft, denkt een direkt un déi artistesch Ierfschaft déi hien hannerléisst. Wien sinn seng Ierwen? Wien wäert fäeg sinn dee Wee weiderzeféieren no de Spuere vum Sizilianesche Meeschter? D'Äntwert? Keen. Keen wäert fäeg sinn dem Franco Battiato seng Ierfschaft ze sammelen, kee wäert fäeg sinn déi äerdlech Rees weiderzeféieren ënnerbrach den 18. Mee 2021. Dir kënnt e musikalesche Stil imitéieren, Dir kënnt probéieren Iddien aus den Texter vun anere grousse Songwriter ze huelen, Dir kënnt souguer probéiert de Gedanken politesch - sozial vun engem Kënschtler ofzebauen. Keen wäert fäeg sinn d'Konscht vum Franco Battiato ze ierwen, well hie war eng Inspiratioun déi hien dohinner bruecht huet wou anerer net kënnen a wäerten net erreechen. An him war eppes wat vu banne gebuer gouf, aus senger Séil an duerch den onophängleche Studium, ugedriwwe vun engem zerstéierende Virwëtz, huet hien artistesch onerfuerschten an onerfuerschte Spëtzte fir all déi aner erreecht. Aus dësem Grond wäert seng Ierfschaft net zougänglech bleiwen, wärend seng Konscht, glécklecherweis, weiderhin fir jiddereen zougänglech ass, op d'mannst fir all déi fir déi d'Séil net nëmmen e Wuert ass, awer d'Essenz vun eiser Mënschheet.
Äddi Meeschter, kann d'Äerd Iech liicht sinn.
Artikel vum Stefano Vori
