Wilde aspergesontdekken we de eigenschappen, voedingswaarden en wanneer deze spruiten 'gratis' moeten worden verzameld
De meesten van ons hebben er zeker een goede bekendheid of in ieder geval een oppervlakkige kennis van asperge gecultiveerd, maar met hoeveel mensen zijn er even vertrouwd mee de wilde? Degenen die ze hebben geproefd, als cadeau van een vriend of misschien nadat ze ze persoonlijk hebben opgehaald, zullen het zeker hebben gerealiseerd dan de wilde asperges zijn lekkerder van degenen die gecultiveerd zijn. En veel ook meer voedingsstoffen, we voegen toe.
de wilde asperges ( Asperges acutifolius) behoren tot de familie van Liliaceae, hetzelfde als gewone asperges (asperges officinalis).
Ze groeien in onontgonnen weilanden, open plekken en beboste gebieden tot 1300 meter hoogte. Zeer wijdverspreid in Midden-Zuid-Italië, zijn ze bijna overal op ons schiereiland aanwezig, met uitzondering van Piemonte, Valle d'Aosta en Trentino.
Beschrijving van wilde asperges
Vanuit botanisch oogpunt zijn wilde asperges i spruiten van een wortelstokplant genaamd asparagine. De wortelstok groeit diep in de grond waardoor er een reticulaire structuur.
Het bovengrondse deel van de plant, dat uit de wortelstok tevoorschijn komt, verschijnt in de vorm van een lange houtachtige stengel met een lichtgroene of intens groene kleur met paarse tinten nabij de punt.
La cima van de spruit, dat is het meest tedere en eetbare deel, wordt genoemd schieten.
Wilde asperges, de zeldzame soort
In aanvulling opAsperges actifolius, in Italië vinden we 2 andere soorten spontane asperges: deAsperges stipularis en'Asperges albus, beide zeer zeldzaam.
De eerste, gekenmerkt door een donkerdere kleur, bijna zwart, groeit tot 500 meter boven zeeniveau, in de kustgebieden van Sicilië, Sardinië en Lampedusa.
De tweede soort heeft zeer harde doornen en kenmerkt zich door de karakteristieke witte stengels. Typisch Siciliaanse, witte asperges groeien ook in Sardinië, Corsica en sommige delen van Calabrië, in de valleien en langs de hellingen tot 1000 meter boven zeeniveau.
Hoe herken je wilde asperges?
Vergeleken met hun gecultiveerde familieleden vallen wilde asperges op omdat ze dat zijn subtieler en vooral voor de aanwezigheid van doornen aan de basis van het bladapparaat. Precies om deze reden worden ze gewoonlijk genoemd stekelige asperges of stekelige asperges.
Wat betreft de smaak, ze hebben een meer bittere smaak, wat resulteert in de mond intenser en indringender vergeleken met die van gecultiveerde asperges. Juist vanwege hun meer beslissende en aanhoudende smaak, worden ze beschouwd als een erg lekker gerecht en kunnen ze veel bewonderaars hebben.
de wilde asperges kan worden verward met De bezem van de slager. De plant met doornige twijgen en rode bessen die we gebruiken voor onze kerstversieringen, brengt in feite goden voort in het voorjaar schiet lijkt erg op die van wilde asperges. De toppen van de slagersbezem zijn echter gladder en neigen naar paars.
Bovendien lijken wilde asperges veel op de toppen van hop, die vanwege deze gelijkenis gewoonlijk maar ten onrechte "wilde asperges" worden genoemd.
Het enige kleine verschil zit hem in het feit dat de aspergespruiten als het ware gewoon grilliger zijn dan de hopknoppen.
Wilde asperges, voedingswaarden
Wilde asperges bestaan uit 90% water. Ze bevatten weinig natrium, een laag percentage lipiden (ongeveer 0,17 gram) en heel weinig calorieën (slechts 25 per 100 gram). Daar hun samenstellingdaarom zijn ze bijzonder geschikt om in te steken caloriearme diëten.
Ze zijn erg rijk aan provitamine A e groep vitamines B, C, E en K.
La provitamine A speelt een sleutelrol tegen vrije radicalen, evenals het beschermen van haar, huid en slijmvliezen. B-vitamines kunnen metabolische processen activeren en voedsel in energie veranderen, terwijl vitamine C het immuunsysteem helpt versterken en de bloedvaten beschermt.
La vitamine E heeft eigenschappen antioxidanten en gaat huidveroudering tegen. Ten slotte is vitamine K essentieel voor het behoud van de structuur en de juiste functionaliteit van het skelet en voor de vloeibaarheid en stolling van het bloed.
Wilde asperges bevatten ook mineralen zoals kalium, magnesium, calcium, ijzer en fosfor.
Het hoge percentage kalium, mineraal dat kan bevorderen fysiologische regulatie van lichaamsvloeistoffen, gecombineerd met de lage hoeveelheid natrium, bepaalt helemaal een anti-cellulitis effect en een actie om het vasthouden van water tegen te gaan.
De aanwezigheid van foliumzuur (vitamine B9), essentieel voor de goede ontwikkeling van de foetus en sterk aanbevolen voor zwangere vrouwen.
Een ander belangrijk molecuul in wilde asperges is deasparagine, een aminozuur dat heeft diuretische, zuiverende en ontgiftende eigenschappen voor de lever en de nieren.
La rutine en quercetinein plaats daarvan zijn het twee flavonoïden die respectievelijk de bloedvaten beschermen en een antioxiderende en ontstekingsremmende werking hebben. (voedingstabellen CREA)
De eigenschappen van wilde asperges
Uit wat tot nu toe is geïllustreerd, is het duidelijk dat wilde asperges dat wel hebben hoge gunstige eigenschappen voor onze gezondheid, tot het punt dat ze als echt kunnen worden beschouwd nutraceutisch voedsel, dat wil zeggen, met therapeutische deugden voor ons organisme.
Samengevat, wilde asperges ze hebben eigenschappen :
- diureticum
- zuiveren
- ontgifters
- kankerbestrijding
- opnieuw in evenwicht brengen van het metabolisme
- remineraliserend
- antioxidanten
- het immuunsysteem versterken
- afslanken
- Anti-cellulitis
- laxeermiddel
De remineraliserende eigenschappen van wilde asperges zijn te wijten aan dehoog gehalte aan mineralen precies, terwijl het laxerende effect wordt verleend door goed percentage vezels, die de darmtransit vergemakkelijken.
Wilde asperges, eigenschappen tegen kanker
De antitumorwerking van wilde asperges, wetenschappelijk bewezen, is toe te schrijven in aanwezigheid van twee saponinen (protodioscin en protodiogenin). Deze stoffen zijn daartoe in staat gebleken de proliferatie van kankercellen in de dikke darm remmen en tegengaan.
de wilde asperges ze bevatten een veel grotere hoeveelheid dan gecultiveerde, zelfs tien keer meer.
De enige aanbeveling met betrekking tot de assimilatie van saponinen betreft de kookmethode van de spruiten: wilde asperges mogen niet worden gekookt.
De saponinenin feite zijn ze extreem hittebestendig, maar ze zijn in water oplosbaar. Daarom, in het geval dat de asperges worden gekookt, zullen deze stoffen verloren gaan, opgelost in het kookwater. Om deze reden verdient het de voorkeur en wordt ten zeerste aanbevolen om asperges rauw te consumeren, in de vorm van een salade, of snel gebakken in een pan.
Wilde asperges, contra-indicaties
Een van de belangrijkste voordelen van wilde asperges, dat is de aanwezigheid van urinezuur, wordt tegelijkertijd de oorsprong van de belangrijkste contra-indicatie onthuld. De consumptie van wilde asperges is namelijk niet aan te raden voor mensen die hier last van hebben jicht, nierproblemen en ontsteking van de urinewegen.
Bovendien bevat wilde asperges een goed percentage van acetylsalicylzuur, dus iedereen die deze component niet verdraagt, moet ze niet met mate inslikken of eten.
Wilde asperges, oogstregeling
Vanwege de slechte en respectloze actie van sommige aspergeplukkers, die de moederplant herhaaldelijk hebben beschadigd, in sommige Italiaanse regio's verzameling van deze groenten is gereguleerd zowel wat betreft de toegestane periode als de maximale hoeveelheid die kan worden ingetrokken.
Met name de regio's Veneto, Toscane en Sicilië hebben goden voortgebracht reglement om de oogst van wilde asperges in detail te regelen. In sommige gemeenten is het zelfs nodig om een speciale kaart uit te geven.
In de regio Lazio is er geen biologische discipline over dit onderwerp. Daar Regionale wet 32/98 zij beperkt zich tot de vaststelling van kwantitatieve beperkingen voor de oogst van wilde asperges. De maximaal toegestane limiet is één kilo kiemgroenten per persoon.
Hoe en wanneer wilde asperges oogsten
Voordat u probeert wilde asperges te oogsten, is het daarom belangrijk om na te gaan of er al dan niet specifieke voorschriften zijn in uw woongebied, om mogelijke sancties te voorkomen.
Als u zich eenmaal bewust bent van alle mogelijke beperkingen van de zaak, kunt u door de velden wandelen of de bossen en struikgewas in trekken, waarbij u het plezier van onderzoek combineert met het onschatbare van contact met de natuur.
De oogstperiode voor wilde asperges loopt van eind maart tot juni.
Indien mogelijk, verdient het de voorkeur om de pas gekiemde scheuten te verzamelen, die malser en daarom smakelijker zijn. Na verloop van tijd hebben asperges de neiging om uit te harden en, als ze niet worden geoogst, blijven ze groeien tot een grootte van 2 meter of zelfs XNUMX meter.
In de praktijk veranderen de scheuten in nieuwe stengels als ze onbebouwd blijven.
Het is niet nodig om de hele stengel te verwijderen, omdat deze moeilijk is en bestemd om te worden weggegooid.
Het volstaat om alleen de scheut, het eetbare deel, te nemen door een incisie te maken met de spijker op de stengel, omhoog te klimmen om het zachtere vruchtvlees te vinden. Als de nagel de steel kan penetreren, kunnen we dat deel van de bovenkant afsnijden, met onze handen of met een mes.
In het geval dat de scheuten worden geoogst, de aspergetakken, dat wil zeggen dat ze laterale scheuten produceren. De stengels hebben in feite een grote levenskracht en, in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, kunnen ze de snede van de top overleven.
Of asperges kunnen worden geoogst door ze uit de grond te rooien en ervoor te zorgen dat de moederplant niet wordt beschadigd.
Volgens een oud geloof, wanneer de asperges worden ontworteld, produceren ze 10 nieuwe asperges.
Hoe wilde asperges koken
Wilde asperges zijn extreem veelzijdig.
Dat kunnen ze zijn rauw gegeten in salades, of om te kruiden pasta en risotto. Uitstekend in soepen of smoothies om een fluweelzachte crème te vormen. Ze lenen zich ook uitstekend om bijzonder smakelijke hoofdgerechten op basis van vlees of bereid met vis en schaaldieren te begeleiden.
Een bijzonder gelukkige match voor wilde asperges is met eieren, of ze nu gebakken zijn of gekookt in de vorm van een omelet.
voor veganisten of voor degenen die niet van eieren houden, onthoud dat het mogelijk is om ze te vervangen door la kikkererwtenmeel. De omelet bereid met dit meel is erg lekker en licht. (
Daarnaast kunnen wilde asperges ook zo gegeten worden bijgerecht, gewokt alleen of vergezeld andere groenten.
Uitstekend ook gegrild of gehavend en gebakken, of gebakken in de oven, als ingrediënt van heerlijke hartige taarten.
Het advies, voor het geval u besluit ze in een pan te bakken, is om kook ze niet lang, omdat ze zouden smaak verliezen en ook verarmd raken vanuit voedingsoogpunt, aangezien veel van de vitamines die ze bevatten thermolabiel zijn.
Tien minuten koken is meestal voldoende. In het geval van bijzonder dikke asperges kan dit tot 15 minuten duren, maar niet meer.
Een andere voorbereidingstip is om vermijd knoflook, die de smaak van wilde asperges eerder bedekken dan versterken. Beter te gebruiken ui of sjalot. (Asperges: 10 recepten om er op hun best van te genieten (plus 2)
Goede oogst en goede eetlust !!!
Op asperges kun je ook lezen:
-
Asperges: eigenschappen, voedingswaarden, calorieën, toepassingen en variëteiten
-
Asperges schoonmaken
-
Asperges: 5 trucs en 5 fouten om ze niet te koken
-
Spaghetti met aspergesaus [veganistisch recept]
-
Verse huisgemaakte pasta: het recept van asperges gnocchi
-
Gevulde courgettes met asperges
-
Risotto met asperges
