De film is een product dat ellende werpt op de meest kwetsbare momenten in het leven van een diva.
Uit het nieuws dat over dit werk uitlekt, is het duidelijk dat de regisseur heeft gespeeld met een mengeling van echte feiten en pure vindingrijkheid met de bedoeling een resultaat te bereiken dat misschien veel verder gaat dan de biografie van de mythe die voor altijd een icoon wereld van schoonheid en een prachtig leven, althans qua uiterlijk.
Het accent werd gelegd op de seksuele promiscuïteit van het personage, een verkoop van iemands lichaam die typerend is voor degenen die geen sterke en goed gestructureerde persoonlijkheid hebben om zichzelf een waarde van moraliteit en persoonlijke ethiek toe te kennen die ongeëvenaard is, van degenen die altijd bereid zijn zichzelf bij elke goede gelegenheid in de steek te laten, hongerige wolven te voeden, valse vriendschappen die spelen met de zwakheden van anderen om hun eigen duistere voordelen te hebben, gewetenloze entiteiten die verdoemd ronddwalen, in een kortstondige wereld klaar om de zielen te verslinden en het vlees van de meest veelbelovende onervaren en (blijkbaar) onwetende, in ruil voor het ontvangen van valse of pseudo-ware beloften, van iets dat in ieder geval uiteindelijk, ja, in eerste instantie misschien lijkt wat je wilt, maar dat dan zal zich onverbiddelijk en punctueel openbaren als het onvermijdelijke resultaat van een zelfvernietiging van de psyche en van de ziel, het zeer dierbare relaas dat vroeg of laat onvermijdelijk altijd zal worden gepresenteerd.
Je reist in een context van valse bekering, een constructie gemaakt aan een tafel om je schuldgevoelens bijna altijd te sussen met krokodillentranen, jezelf elke dag een alibi te geven, eeuwige rollen van nep slachtofferschap te spelen, nuttig om te omzeilen en de oorzaken te overleven van hun gedrag dat altijd tot rampzalige resultaten leidt.
Echte of veronderstelde berouw die altijd te laat komt voor deze kwetsbare persoonlijkheden, die ondanks hun chronologische leeftijd duidelijk infantiele trekken hebben.
Ze dragen hun hele leven oude en diepe psychologische wonden met zich mee die voor altijd een heel moeilijk pad markeren om onder ogen te zien, dat altijd leidt naar een bestemming zonder ooit terug te keren, gemaakt van angst en kwellingen voor een toekomst die verschijnt aan de donkere en sombere horizon zonder duidelijke doelen.
Naar mijn mening wordt in deze film benadrukt hoe in de ogen van degenen die deze persoonlijkheden niet echt kennen en ze van een afstand bewonderen, ze eigenlijk zo angstaanjagend fragiel zijn, oppervlakkig slechts een nep-visie tonend van een prachtige diamant die schijnt en die zich voorstellen dat ze bestemd zijn voor slechts een paar gelukkigen in de wereld.
De harde realiteit is heel anders, we verslijten ons in het besef slechts een zirkoon te zijn met een waarde van nul en dat we binnen het bereik zijn van iedereen die in staat is om hun kaarten goed en subtiel te spelen om een stuk van dat vlees.
Hier proberen we vorm te geven aan hoe de oppervlakkige laag van het bestaan alles en koste wat kost een “waarde” wil geven aan wat in werkelijkheid geen waarde heeft.
Een van de weinige aspecten van waardering van deze film is misschien de rauwe waarheid van wat we elke dag leven, verteld door het leven van een mooi meisje genaamd Norma, de spiegel van een normaliteit die zo normaal is dat we uiteindelijk allemaal weten dat het is niet, maar dat helaas deze levensstijlen de basis zijn van vele individuen die we zelf herkennen of hebben herkend bij zielen die bewust de juiste en welwillende alternatieven hebben ontzegd die het leven hen nog elke dag biedt en deze ten koste van een reis gemaakt van alles wat is in strijd met hun eigen bewuste ware goed, persoonlijkheden die trots vreselijke compromissen accepteren die voor altijd hun bestaan zullen markeren.
"De ziel wordt niet altijd weerspiegeld in het gezicht".
LV
