ຂັ້ນຕອນທໍາອິດເກີດຂຶ້ນກັບຂ້ອຍສອງສາມມື້ກ່ອນຫນ້ານີ້. ໃນປະເທດຂອງຂ້ອຍມີສະໂມສອນທີ່ຫຼິ້ນດົນຕີດັງໆທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ, ສຽງດັງ, ສຽງດັງ, ເທດສະບານບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງແລະຂ້ອຍໄດ້ໂທຫາພວກເຂົາສອງຄັ້ງເພື່ອຖາມພວກເຂົາວ່າມີກົດລະບຽບຂອງເທດສະບານທີ່ຈະລົບກວນຄວາມສະຫງົບສາທາລະນະ. ຄັ້ງທໍາອິດຍ້ອນວ່າພວກເຂົາລົບກວນໃນຕອນກາງຄືນ, ຄັ້ງທີສອງໃນເວລາກາງເວັນ, ຂ້ອຍສະຫງົບຫຼາຍ, ແລະພະນັກງານຄົນຫນຶ່ງເລີ່ມສອນຂ້ອຍກ່ຽວກັບຄວາມຈິງທີ່ວ່າຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຢືນຢູ່ໄດ້, ທັງກາງເວັນຫຼືກາງຄືນ, ເຊິ່ງໃນ ສະຖານທີ່ຂອງຂ້ອຍ ລາວຍິນດີທີ່ຈະໄດ້ຍິນ, ຫຼີ້ນດົນຕີຕະຫຼອດມື້, ລາວບໍ່ເຄີຍໃຫ້ຂ້ອຍລົມ, ຍິ່ງລາວເວົ້າຫຼາຍ, ລາວກໍ່ຍິ່ງຮຸກຮານ, ດູຖູກຂ້ອຍ, ກ່າວຫາຂ້ອຍວ່າເຮັດສິ່ງໃດກໍ່ຕາມ, ທັງຫມົດເພາະວ່າລາວຢ້ານຂ້ອຍ. ບັງຄັບໃຫ້ລາວຫຼືເພື່ອນຮ່ວມງານຂອງລາວເຮັດຫນ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າແລະພະຍາຍາມວາງກົດລະບຽບນ້ອຍໆບາງຢ່າງສໍາລັບການຢູ່ຮ່ວມກັນຂອງພົນລະເມືອງ. ຫຼັງຈາກການກ່າວຫາໜຶ່ງສ່ວນສີ່ຂອງໜຶ່ງຊົ່ວໂມງ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດອຸກໃຈໄດ້, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າເສຍໃຈຫລາຍ, ແລະແນ່ນອນ, ຖ້າຫາກເຫດການທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ຂຽນໄວ້ໃນບົດຄວາມນີ້. ຂອບໃຈ!
