Rita hayworth, New York 1918-1987
Deel II
Rita Hayworth, op. si soten iwwer hatt ...
"Vill hu se vläicht gär", En Televisiouns Neiegkeetshost erënnert un hatt, siichtbar geréckelt, am Dag vun hirem Doud,"awer fir déi, déi zwanzeg Joer al an der Zäit vum Zweete Weltkrich waren, war Hayworth d'Ausféierung vu Léift, Sensualitéit, d'Entdeckung vu Verféierung". Eng aner emotional a spannend Erënnerung: "Seng Lidder goufen dubéiert, e puer soen hie wousst net wéi hien handele sollt, awer et war genuch fir hien en Handschued ofzehuelen, wéi an der onvergiesslecher Strip-Tease Szene zu Gilda, fir Männer op seng Féiss ze falen". Et ass ëmmer nach: "De Kino huet eis zwee weiblech Idoler ginn, d'Rita Hayworth an d'Ava Gardner. Haut ginn esou Frae net méi gebuer".
"Hie war ee vun de beléifste Stären am Land"De Kommentar vum President vun den USA, Ronald Reagan, fréiere Schauspiller an ee vun de wéinegen Hollywoodstaren, déi net nieft der Rita gehandelt hunn. "Et huet eis onzielbar wonnerschéi Momenter ginn, um Écran an op der Bühn. Si huet d'Publikum begeeschtert zënter si e jonkt Meedchen war. D'Nancy an ech sinn déif traureg vu sengem Doud. Si war eng léif Frëndin, a mir wäerten hatt vermëssen. Mir drécken senger Famill eist déifst Bäileed aus. De Courage an d'Uralheet vun der Rita, souwéi vun hirer Famill, fir dës Krankheet ze konfrontéieren, hu weltwäit Resonanz zu der Alzheimer Krankheet ginn, déi mir hoffen, sou séier wéi méiglech ze heelen.".
Frank Sinatra, déi mam Rita Hayworth am Pal Joey am Joer 1957 erschien ass, sot: "Si war schéin, si war eng super Schauspillerin, si war e séissen, léiwe Frënd. Seng Absence wäert spieren". Robbie Lantz, ee vun de mächtegsten Agenten zu Hollywood, en Agent vun der Elizabeth Taylor ënner anerem, erënnert un eng Partei am Joer 1949, organiséiert vu Columbia Pictures, zu Éiere vum Jean Paul Sartre: "Ech hunn d'Rita begleet. Wéi mir ukomm sinn, huet kee méi op de franséische Philosoph opgepasst. D'Rita war sou schéin, datt d'Leit hir Aen net vun hir ofhuele konnten. Dorënner Sartre". Fred Astaire a senger Biographie geschriwwen datt d'Rita Hayworth säi Liiblingsdanzpartner war; "Technicolor gouf fir hatt erfonntKritiker soten, wéi d'Faarf endlech zu Hollywood ukomm ass.
An der haiteger Welt vun Ënnerhalung, déi gréisstendeels vu Pseudo-Stären a véierte Kategoriestäre besicht ginn, déi hiren "Véirelstonn vun Éierenhal" genéissen, virgesinn fir all vun Andy Warhol, si bereet bal alles ze maachen oder ze soen fir en Hit and Run Erfolleg, dee vum Owend op deen nächste Moien dauert an dann natierlech wéi e Match geet, ouni Mark ze hannerloossen, eng Figur wéi déi vum Rita Hayworth representéiert eppes ganz anescht, déi et vill méi wäit geet. Si war, ass a wäert éiweg sinn. Fir eng Zort vu Widderhuelung am Géigendeel, hatt ass fortgaang wéi säi Geescht eidel war, d'Krankheet huet hir Erënnerung ewechgeholl an zesumme mat allen Erënnerungen, déi Schlecht awer och déi vill gutt Erënnerungen un eng grouss artistesch Karriär. D'Erënnerung, déi net méi zënter dem 14. Mee 1987 zu hirem gehéiert huet, deen Dag wou si eis verlooss huet, gouf d'Erënnerung vun allen, Éiwegen.
Filmographie
- Ënnert dem Pampas Moon, vum James Tinling (1935)
- D'Geheimnis vun de Pyramiden, vum Louis King (1935)
- D'Schëff vum Satan, vum Harry Lachman (1935)
- Carmencita, vum Lynn Shores (1936)
- Trefft den Nero Wolfe, vum Herbert Biberman (1936)
- Den Danzende Pirat, vum Lloyd Corrigan (1936)
- Flames am Texas, vum RN Bradbury (1937)
- Wien huet de Gail Preston ëmbruecht?, Vum Leon Barsha (1938)
- Do ass eng Fra ënner, vum Alexander Hall (1938)
- Abenteuer vun der Loft, vum Howard Hawks (1939)
- Crazy Sinners, vum George Cukor (1940)
- Verféierung, vum Charles Vidor (1940)
- Angels of Sin, vum Ben Hecht a Lee Garmes (1940)
- Onerreechbar Gléck, vum Sidney Lanfield (1941)
- Et ass eng aner Saach mat menger Fra, vum Lloyd Bacon (1941)
- Blutt a Sand, vum Rouben Mamoulian (1941)
- Strawberry Blonde, vum Raoul Walsh (1941)
- Destiny, vum Julien Duvivier (1942)
- Dir hutt nach ni sou schéin ausgesinn, vum William A. Seiter (1942)
- New York Follies, vum Irving Cummings (1942)
- Charme, vum Charles Vidor (1944)
- Haut den Owend an all Nuecht, vum Victor Saville (1945)
- Gilda, vum Charles Vidor (1946)
- Beauties in Heaven, vum Alexander Hall (1947)
- D'Lady vu Shanghai, vum Orson Welles (1947)
- D'Léift vu Carmen, vum Charles Vidor (1948)
- Trinidad, vum Vincent Sherman (1952)
- Salome, vum William Dieterle (1953)
- Reen, vum Curtis Bernhardt (1953)
- Fire in the Hold, vum Robert Parrish (1957)
- Pal Joey, vum George Sidney (1957)
- Separate Dëscher, vum Delbert Mann (1958)
- Cordura, vum Robert Rossen (1959)
- Front Page Investigation, vum Clifford Odets (1959)
- Bespoke Theft, vum George Marshall (1962)
- De Circus a säi grousst Abenteuer, vum Henry Hathaway (1964)
- D'Doudesfal, vum Burt Kennedy (1965)
- De Poppy Ass Och eng Blumm, vum Terence Young (1966)
- L'adventuriero, vum Terence Young (1967)
- D'Baaschterte vum Duccio Tessari (1968)
- When the Sun Is Hot, vum Georges Lautner (1970)
- Gottes Roserei, vum Ralph Nelson (1972)
"Ech gi gär vum Paparazzi gefollegt, fille mech wéi eng charmant Persoun"Sot d'Rita Hayworth an engem Interview,"a wann soubal ech e bëssen ongedëlleg ginn, da kënnt et an de Kapp wann ech verzweifelt gekrasch hunn well kee mech am Nuetsclub fotograféiere wollt, oder wann ech véier Shows den Dag mat mengem Papp gemaach hunn, vu Mëtteg bis Mëtternuecht, an engem schrecklechen Theater zu Tijuana, op der Grenz tëscht Mexiko a Kalifornien". (Rita hayworth)
Artikel vum Stefano Vori
