D'Sich no Perfektioun ass e konstante ginn, besonnesch mat der Verbreedung vun der Technologie, déi eis erlaabt alles z'änneren fir genee dat Bild ze vermëttelen dat mir wëllen an eliminéieren wat mir als "Imfektiounen" betruechten. Wéi och ëmmer, dës Striewen no Perfektioun ass dacks en Doudegen, deen zu Onzefriddenheet a Frustratioun féiert.
De Wonsch perfekt ze sinn gräift eis an dréckt eis an e Staat vun onverhënnerbarer Spannung, déi dacks psychologesch a relational Onrou verursaacht. Trotzdem gleewen vill Leit nach ëmmer datt d'Striewen no Perfektioun eng gutt Saach ass. Amplaz, wéi mat anere Viraussetzungen an Iwwerzeegungen, déi an eiser Kultur operéieren, wa mir méi déif kucken, fanne mer datt et net vill Sënn mécht.
Déi ursprénglech Bedeitung vum Wuert Perfektioun ze verstoen kéint eis hëllefen eis vum Wonsch ze befreien datt alles ideal ass an d'Onzefriddenheet déi entsteet wann et net ass, wat um Enn déif befreiend wäert sinn.
Wat ass Perfektioun a wéi ass hir ursprénglech Bedeitung verzerrt ginn?
Psychologen vun den Universitéite vu Bath a York St John hunn 40.000 Universitéitsstudenten aus den USA, Kanada an de UK fir bal dräi Joerzéngte gefollegt. Dës Fuerscher hunn erausfonnt datt am Joer 1989 nëmmen 9 Prozent vun de Studenten gemellt hunn d'Gesellschaft ënner Drock ze fillen fir perfekt ze sinn. Bis 2017 war dës Zuel op 18% verduebelt.
Dëst bedeit datt den Niveau vum "sozial verschriwwene Perfektionismus" dramatesch eropgeet. Wann dësen Tempo nohalteg ass, wäert bis 2050 een an dräi jonke Leit klinesch relevant Niveaue vun deem Typ vu Perfektionismus mellen. Ee Wee fir eis vu sengem Afloss ze befreien an dës Profezeiung z'entkommen ass d'historesch Evolutioun vum Wuert Perfektioun ze verstoen.
D'Wuert Perfektioun kënnt aus dem Latäin perfektusvun der perfekt, dat heescht fäerdeg bréngen, erfëllen. Wärend d'Prepositioun "fir" d'Iddi vun der Fäerdegstellung bäidréit, gëtt de Verb fektus, déi kënnt aus maachenbezitt sech op eppes ze maachen.
Dofir huet d'Wuert perfekt ursprénglech eppes fäerdeg gemengt, wat op en Enn komm ass an näischt feelt. Et war also op eng Aarbecht, déi a senger Ganzheet gemaach gouf. Mat der Zäit huet d'Bedeitung vum Wuert Perfektioun geännert, besonnesch ënner dem Afloss vun der Judeo-Christian Relioun.
Tatsächlech ass d'Perfektioun eng konstant theologesch Suerg iwwer d'Joerhonnerte ginn. Wéi och ëmmer, et ass virwëtzeg datt d'Wuert am biblesche Kont benotzt fir op Perfektioun ze referenzéieren war tamim (תָּמִים), obwuel dat nëmmen Déieren ouni Kierperflecken bedeit, déi geaffert solle ginn.
No an no gouf wat e konkret Konzept war méi abstrakt, sou datt d'Iddi vun der Perfektioun opgehalen ass limitéiert ze sinn op dat wat mir gemaach hunn fir och d'Leit ze verlängeren, eng Moral ouni Feeler oder Feeler ze beschreiwen. Den Ënnerscheed schéngt subtil ze sinn awer ass tatsächlech immens well d'Konzept vu Perfektioun gaang ass vun op dat fäerdegt Wierk applizéiert ze ginn fir op d'Leit applizéiert ze ginn, an domat en Uerteel iwwer säi Wäert ginn.
Zur selwechter Zäit konnt d'Perfektioun net vum Opferkonzept getrennt ginn, sou datt vill Klouschteruerden ugefaang hunn et ze sichen andeems se d'Welt verzichten an an d'Asketismus zréckzéien, eng Visioun déi sech lues a lues an der Gesellschaft verbreet huet.
Als Resultat gleewen mir haut datt Perfektioun den héchste Grad vun Exzellenz ass an datt fir et z'erreechen, muss ee sech selwer opferen. Perfektioun proposéiert e flawless, flawless Staat. Perfekt ze sinn implizéiert en Niveau vun der Exzellenz z'erreechen, souwuel wat d'Leeschtung an d'Qualitéit ugeet, deen net iwwerschratt ka ginn. Wéi och ëmmer, wéi de Voltaire gesot huet "De Perfekt ass de Feind vum Gutt".
Perfektioun sichen ass net virtuéis, awer problematesch
Eis Kultur leet en iwwerdriwwenen Akzent op Erfolleg an Zilerreechung. Mir froen eis Kanner wat fir eng Klass si kruten an net wat se geléiert hunn. Mir froen eng Persoun wat hien mécht an net mécht wann hien seng Aarbecht gär huet. Als Resultat, tendéieren mir eist Liewen a punkto Erfolleger a Leeschtungen ze moossen, d'Bedeitung a Gléck aus den Ae verléieren.
Awer kënnt Dir Iech virstellen datt Dir e Reebou gesinn a beschwéiert datt ee vu senge Bande méi breet ass wéi déi aner oder seet datt eng Wollek ze kleng ass? Dat Uerteel ass net nëmmen lächerlech, mä et ruinéiert och d'Schéinheet vum Moment. Wéi och ëmmer, dëst ass genau wat mir maache wa mir eis selwer beurteelen oder anerer evaluéieren andeems mir eis vermeintlech Mängel kucken. Mir vergiessen, datt mir als Mënsch och Deel vun der Natur sinn, also musse mir net no Perfektioun sichen, well mir scho perfekt si wéi mir sinn.
A ville Fäll, der Perfektionismus et ass eng Mask fir Onsécherheet ze verstoppen. Probéieren perfekt ze sinn ass d'selwecht wéi unzeerkennen datt mir net gutt genuch sinn wéi mir sinn. Dëst bedeit datt mir vill Mol probéieren perfekt ze sinn, oder eppes perfekt ze maachen, fir e Gefill vun Inadequater ze kompenséieren.
Déi, déi perfekt wëlle sinn, hunn och eng iwwerdriwwe Perceptioun vun hire Mängel. Am Allgemengen, si si Leit, déi an engem fréien Alter Messagen kritt hunn, datt se net gutt genuch wieren, oder ënner Drock waren fir am Beschten ze maachen, well nëmmen dann konnten se déi emotional Validatioun kréien, déi se gebraucht hunn.
Schlussendlech implizéiert dëse kompensatoresche Versuch ze denken datt anerer besser oder méi héich sinn, sou datt d'Perfektioun sichen ass ee Wee fir se ze iwwerwannen. Mir beurteelen eis ganz ongerecht, an déi Spannung schlussendlech enorm schiedlech op laang Siicht.
Amplaz géife mir vill méi glécklech a méi entspaant liewen wa mir den natierleche Flux vum Liewen akzeptéieren andeems mir ophalen ze moossen, ze vergläichen an ze beurteelen. Wa mir zréck an déi ursprénglech Bedeitung vum Wuert Perfektioun ginn, wäerte mir mierken datt et net e Staat ass, dee vu Mängel fräi ass oder net ufälleg fir Verbesserung, awer nëmmen e fäerdegt Wierk, dat näischt feelt.
Déi iewescht Perfektioun existéiert net, et ass eng Entelechie. Wat existéiert ass eng Perfektioun un de Kontext ugepasst. Dat heescht, wa mir eist Bescht gemaach hunn an alles gemaach hunn fir eng Aarbecht fäerdeg ze maachen, da geet dat duer. Alles ka verbessert ginn, näischt ass perfekt. Weder wat mir maachen nach wien mir sinn.
Dëst implizéiert net opzehalen wuessen, opzeginn Selbstverbesserung oder probéiert ze verbesseren, mee just ophalen Perfektioun als Ideal ze verstoen fir et als e Prozess ze gesinn deen zu engem idealen Resultat féiert dat ëmmer vun eise Fäegkeeten, Ressourcen a Konditioune hänkt. Dëst hëlleft eis vun der Spannung an der Frustratioun lass ze ginn, déi generéiert gëtt andeems se Standarden setzen, déi net erreechbar sinn duerch seng ganz Konzeptioun.
Perfektioun verfollegen ass en onerreechbar, onvirstellbar a kloer ongewollt Zil. Notioune vu wat perfekt oder onvollstänneg ass sinn einfach mental Konstruktiounen déi keng richteg Basis hunn wéi déi vun der Kultur geliwwert. Dofir, grad wéi mir d'Konzept vun der Perfektioun agefouert hunn, kënne mir et dekonstruéieren fir et zu eise Virdeel ze benotzen, anstatt datt et eis erlaabt eis ewechzehuelenmental Gläichgewiicht. Et ass vill méi konstruktiv eis Zäit an Energie ze verbréngen fir erauszefannen wéi een d'Onsécherheet iwwerschreift déi de Wonsch no Perfektioun katalyséiert huet an dann op dat konzentréiert wat eis wierklech glécklech mécht. Et ass eng Perspektivännerung déi derwäert ass.
Quellen:
Curran, T. & Hill, AP (2019) Perfektionismus klëmmt mat der Zäit: Eng Meta-Analyse vu Gebuertskohort Differenzen Vun 1989 bis 2016. Psychologesche Bulletin; 145 (4): 410-429.
Devine, A. (1980) Perfektioun, Perfektionismus. In: MB-Soft.
D'Entrée D'Wuert "perfekt" heescht net wat Dir ëmmer gesot kritt hutt - an et ass wichteg dat ze wëssen gouf fir d'éischt verëffentlecht am Eck vun der Psychologie.
