Wärend eisem Liewen si mir vun allen Objeten ëmginn, an eisem Heem, op der Aarbechtsplaz, op de Plazen wou mir d'Vakanz verbréngen. Objete vun alle Formen, Faarwen an Texturen. Vill absolut nëtzlech, oder datt mir gleewen datt se sou sinn, vun deenen mir den Numm net mol kennen, anerer ganz nëtzlech, anerer déi duerch hir Notzung a spezifesche Perioden vun eisem Liewen zu Ikone ginn. No Joerzéngte behale mir se an eise Schaf an, wann hir Gréissten et erlaben, a méi oder manner capacious Tuten.
Objeten déi net ewechgehäit kënne ginn, well zesumme mat hinnen géife mir e bësse vun eis selwer, e bësse vun eiser Vergaangenheet an eiser Jugend ewechwerfen. Virun e puer Deeg ass hie gestuerwen Lou Ottens, Hollänneschen Ingenieur a revolutionären Erfinder, an den XNUMXer Joren, vun der Musekassette, Hie war 94 Joer al. Den Ottens huet fir Philips geschafft. 1960, zesumme mat sengem Aarbechtsgrupp, huet hien empfaang de weltwäit éischte portable Recorder. Méi spéit hat hien d'Iddi vumAudio Kassett dovun, iwwer d'Joren, si verkaaft ginn iwwer 100 Milliarden Exemplairen.
Eng Këscht mat vill Musek dobannen
All Kanner, déi haut XNUMX sinn, sollen hir Elteren oder Monni froen, wat d'Erfindung vun der Kassett bedeit.
E COPERNICAN Revolutioun AN DER FRUITIOUN VUN DER MUSIK
Ufanks den 70er konnt d'Musek nëmmen doheem héieren, duerch grouss Stereosystemer, déi wéinst hirer Gréisst net geréckelt goufen. Eis wonnerbar Vinyls, 33 oder 45 RPM an d'Musek déi se enthale sinn, ware gezwongen doheem ze bleiwen, a mir mat hinnen, wa mir se wollte lauschteren. Et war kee Wee datt eis Liiblingsmusek eis kéint verfollegen wéi mir an d'Schoul, de Fitnessstudio oder soss anzwousch. D'Kassett huet dësen Dram erfëllt, eis Liiblingsmusek konnt mat eis kommen, eis als treisten a gewënschte Frënd begleeden.
An där transparenter Plastikskëscht war e Schatz. Op deem Kassett e puer Millimeter breet goufen d'Noten vun eisem Liewen gravéiert an dee bronge Kassett hätt eng verännerbar Opnamekapazitéit: 45, 60, 90 oder souguer 120 Minutte Musek. E Long Play Vinyl, de Papp vun den haitege Compact Disks, hat eng Duerchschnëttslängt vu ronn 45 Minutten, also mat enger 90-Minutte Kassett, kënnt Dir zwee voll LPe mathuelen. Verréckt. Onvirstellbar.
Eng geologesch Ära schéngt eriwwer ze sinn
Am Zäitalter vun der Audiodatei, vun de Schlësselen déi Honnerte vu Musekdateien enthalen, wou Dir mam Spotify all d'Musek lauschtere kënnt, wou Dir wëllt a wéini Dir wëllt, op Ärem Heemcomputer oder op Ärem Smartphone, et schéngt, datt Dir vun enger anerer geologescher Ära schwätzt. Tatsächlech, an de leschte Joerzéngten, huet den technologesche Fortschrëtt enorm Schrëtt gemaach, denkt just un d'Akommes vum Internet an alles wat dës Innovatioun an eisem Alldag mat sech bruecht huet.
D'Gebuert vun der Kassett huet de jonke Leit vun der Zäit a Sënn vun enger fréierer Fräiheet. Portable Recorder + Musekassette et war eng indissoluble a gewënnt Kombinatioun. Wou och ëmmer, mat Frënn oder Schoulkomeroden, déi normal Plaz gouf an eng Partei Plaz an d'Musek war wéi ëmmer en aussergewéinleche Pech fir zesummen ze sinn, a Freed. D'Kassett. E klengen, liichte, revolutionären Objet. Et huet d'Geschicht geännert wéi d'Musek genéisse kann an doduerch d'Geschicht vu Milliarde Liewen. En oprichtegen an obligatoresche Merci un d'Lou Ottens.
