„Ech weess net ob ech frou sinn awer Ech halen d'Momenter vum Gléck no, Ech liewe se bis zum Schluss, bis zu Tréinen, wéi och d'Momenter vun der Däischtert akzeptéieren, ech sinn eng normal Persoun (…). Meng Philosophie ass bind mech méi u glécklech Momenter well déi dann als Grëff déngen fir dech erop ze zéien, wann s du am Bett bass an du kanns net opstoen “.
Dëst war d'Philosophie vum Liewen vun Ezio Bosso, den Turin Pianist, Komponist an Dirigent deen haut a sengem Heem zu Bologna gestuerwen ass. De Mann - oder besser gesot - de Kënschtler hat 48 Joer an hie war eng Zäit laang krank. An 2011 Den Ezio mécht eng delikat Operatioun fir d'Entféierung vun engem Gehirtumor, awer, am selwechte Joer gëtt hien mat engem diagnostizéiert neurodegenerativ Krankheet fir déi et leider nach ëmmer keng Heelung gëtt.
E Liewen dat der Musek gewidmet ass
E Liewen dat der Musek gewidmet ass, seng gréisst Passioun, gebuer zuAlter vu véier, wann hien, dank enger Pianist-Groussmamm a sengem Musekerbrudder, ufänkt Piano-Coursen ze huelen. Awer d'Strooss fir säin Dram z'erfëllen ass biergof. "De Jong vun engem Aarbechter kann ni Dirigent ginn, well de Jong vun engem Aarbechter muss en Aarbechter sinn“, Dëst ass de Viruerteel, deen den Ezio am Ufank vu senger Karriär hat. Eng Viraussiicht déi, dank engem aussergewéinlech Talent an zu engem onmoderéierbar Selbstverweigerung, de Museker bréngt et fäerdeg ze kämpfen an ze verleegnen.
Seng Ruhm an Italien wiisst an 2016, wann de Carlo Conti hien invitéiert op der Bühn vum Ariston wärend dem Sanremo Festival als Éieregaascht, eis, dëst kënnen ze wëssen an ze schätzen Meilesteen vun der klassescher Musek. Ënnert seng Erfolleger, och den Soundtrack vun e puer vun de gréisste Kinosmeeschterstécker, zwee vun hinnen all Quo Vadis, Puppelchen? e Ech faerten net.
Salut Ezio. Är Musek wäert hei sinn um onvergiesslecht Zeegnes vun enger onheemlecher Meeschterleeschtung an wann Dir dës Notize lauschtert, wäert et e bësse sinn wéi Dir Iech nach ëmmer hei, ënnert eis ze hunn.
