Ech stelle mir vir, datt de Post-Match Juventus - Mailand, gëschter Owend gespillt a mat engem schockéierenden 0-3 zu Gonschte vun de Rossoneri opgehalen huet, hir Momenter vun daafend Rou gemaach huet. D'Stille vum Allianz Stadium, glécklecherweis eidel wéinst den anti-pandemesche Moossnamen, d'Stille vum President vun Exor, Besëtzer vun Juventus, John Elkann, der Rou vum Andrea Pirlo kombinéiert mat där vun de Spiller. Wéi ëmmer geschitt, hunn d'Victoiren Pappen a Mammen an industrielle Quantitéiten, d'Néierlagen sinn ëmmer, zwangsleefeg, Weesekanner.
An dësen eelef Joer ënner senger Presidentschaft war et nëmmen eng Saison déi ofgeschloss ass, wéi den neien Roma Trainer José Mourinho géif soen, mat 0 Titelen. Zënter zéng, ganz laange Joeren huet säi Juventus all Saison op d'mannst een Trophy um Himmel opgeworf, dëst ka kee a muss vergiessen an dëst, President, kee kann a muss him ewech huelen. Och an dësem annus horribilis säin Team huet den italienesche Super Cup gewonnen an huet souguer d'Chance eng aner Trophy ze gewannen, well se d'italienesch Coupe-Finale verdéngt hunn. Schwéier, awer méiglech.
Awer no all deem brauch elo säi Juventus den Andrea Agnelli vu virun eelef Joer. Deen, deen, wann en an de Juventus Haaptsëtz koum, ëmmer nach am Corso Galileo Ferraris, och net den Empfang fonnt huet. Et war nach ëmmer d'Bauschte vu Calciopoli, déi nach net opgehalen hunn hir zerstéierend Brochstécker op d'Firma ze werfen a si huet decidéiert de Rekonstruktioun unzefänken. Säi Juventus brauch nach eng Kéier den Andrea Agnelli deen den Giuseppe Marotta op Turin als CEO bruecht huet an de Fabio Paratici als Sportsdirekter an e Joer méi spéit den Antonio Conte als Trainer.
Virun e puer Deeg huet den Giuseppe Marotta, elo CEO vum neien italienesche Champion Inter, hatt als President Manager definéiert an e super Manager, normalerweis ëmginn hie sech ëmmer mat grousse Männer. Virun eelef Joer huet hien et gemaach an huet en onwidderhuelbart Abenteuer ugefaang. Fir jiddereen. Wahrscheinlech hunn d'Victoiren an der Serie hir gegleeft datt hir Juventus net geschloe ka ginn an hunn hatt dee gesonde Realismus verluer deen e Virrecht vun hirer Famill ass an eng komesch Charakteristik vun hirem Papp Umberto.
Maacht ni de Schrëtt méi laang wéi d'Been. D'Arrivée vum Cristiano Ronaldo an de bal gläichzäitegen Depart vun de Juventus Managerkadere vum Giuseppe Marotta huet e Kurswiessel markéiert, dee mat der Joerhonnerte-aler Geschicht vu Juventus kollidéiert. Vun deem Moment un huet eng nei Phase ugefaang, déi sécherlech nei Titele bruecht huet, awer d'Firma an eng Sakgaass gefouert huet aus wirtschaftlech-finanzieller Siicht.
President Andrea Agnelli, d'Zäit ass komm fir alles zréckzesetzen an erëm fir eng nei Saison unzefänken, mat neie Pläng an Dolmetscher. Dir renovéiert Äre Juventus vum Buedem erop, fänkt mat de Managementkaderen un an da gitt Dir bei den Trainer an d'Spiller. Wéi hien de leschte Summer decidéiert huet den technesche Guide un den Andrea Pirlo ze vertrauen, wousst hien datt et eng riskant Optioun wier. Wirtschaftlech Bedierfnesser an de Wëlle fir de Maurizio Sarri virun d'Dier ze stellen, wat se net wollt, huet se op dës Wiel gedréckt, awer no 9 Schëlder 9 hannereneen, et war e Luxus, dee kéint a wollt ginn.
D'Wette war verluer a wäert säi Juventus wuel ganz deier kaschten. Och bei dëser Geleeënheet ass hien géint d'Geschicht vu Juventus gaang, wou et keng Zäit ass fir op d'mënschlech an technesch Natur vun den Traineren a Spiller ze waarden. Hie weess et vill besser wéi eis, bei Juventus musst Dir nëmme gewannen well "Gewënn ass net wichteg, et ass dat eenzegt wat wichteg ass". Et brauch Courage an intellektuell Éierlechkeet ze ginn datt Dir e Feeler gemaach hutt a probéiert Är Feeler ze behiewen.
Dir fänkt u mam Cristiano Ronaldo matzedeelen datt säi Juventus Abenteuer eriwwer ass, wann hien et net als éischt kommunizéiert. Gréiss, Merci hinnen, eng Dosen Spiller déi net ganz verstanen hunn wat et heescht dat Hiem unzedoen. Hie gëtt d'Aufgab se ze verkafen, méiglecherweis gutt an investéiert en Deel vum Erléis fir de Kaf vu Spiller déi de Juve Geescht hunn, gefouert vun engem Trainer deen de Juventus Blutt an hir Venen injizéiert.
Entschëllegt et ze ënnersträichen, léiwe President, besonnesch an dësen Deeg vun der Nerazzurri Feier, awer den Antonio Conte, mat all sengem eckege Charakter, ass d'Ausféierung vum idealen Juventus Trainer. Elo muss hien en aneren Antonio Conte fannen, en aneren Techniker deen, wéi hien, weess wéi d'Leit d'Besonderheet vun enger Geschicht verstoen an d'Gewiicht dat dëst mat sech bréngt. An dann, President, Juventus kann a däerf net e Club sinn, dee sech an onroueg Projeten, wéi d'Super League werft, ouni all d'Konsequenzen ze evaluéieren.
E Club wéi Juventus sollt net de Protagonist vu Farces sinn wéi deen iwwer den Examen fir d'italienesch Staatsbiergerschaft vum Luis Suarez. Wat hätt hire Papp Umberto hir gesot? An Äre Monni Gianni? Probéiert hir Wierder virzestellen an Dir fannt wahrscheinlech d'Léisung. Paradoxerweis, wann Dir de Fong dréckt sidd Dir méi roueg, well Dir kënnt net méi wäit erof goen, awer erëm opstoen ass ëmmer nach schwéier. Gesinn den Giuseppe Marotta an den Antonio Conte Inter gewannen de Scudetto wäert hir schlëmm Péng an hirem Häerz verursaacht hunn an hir Liewer vergréissert hunn, awer do musse mir erëm ufänken. E super Manager ëmginn sech ëmmer mat grousse Männer. Just wéi virun eelef Joer.
Artikel vum Stefano Vori
