Mat dësem Artikel wëll ech eng Serie vu Publikatiounen iwwer d'Thema vum Oedipus-Komplex inauguréieren, mam Zil d'Lieser méi no un en Thema ze bréngen, dat se vläicht héieren hunn, zu wéi eng Schoul Erënnerungen oder vläicht Fabelen a Ravings vun ale Psychoanalysten allgemeng assoziéiert., mumifizéiert an hire kalen an deieren Atelieren; Ech probéieren ze weisen wéi dëst, am Géigendeel, en Thema ass dat méi aktuell wéi jee, präsent an universell, dynamesch an inévitabel, delikat a komplex ass, op deem seng Resolutioun an iwwerwanne vun der psycho-sexueller Entwécklung vum Eenzelen ofhänkt, nëmmen ).
Jidderee kennt d'Geschicht vun Ödipus, hien dee fir eng Serie vun Eventer sech Annonce fonnt huet de Papp ëmbréngen an der bestueden der Mamm, alles onbewosst.
Dem Oedipus seng Onbewosstsinn ass eis eege Bewosstsinn, well, wéi mer wäerte gesinn, betrëfft dës Dynamik net nëmmen dëse fiktive Charakter, mee ass eng fundamental Etapp an der psychescher an onbewosst Geschicht vu jidderee vun eis; dësen psychesche Prinzip ze verleegnen mécht näischt anescht wéi eis ëmmer méi ähnlech ze maachen wéi den Oedipus selwer, deen nodeems hien déi schrecklech Wourechten entdeckt huet, sech verblennt fir net méi d'Sonn ze gesinn, Zeie vu sengem Verbriechen, um Enn duerch de Bësch wandert.
Loosst eis dës Rees starten vun engem Saz aus FAUST vum Goethe: "Wat Dir vun Äre Pappen geierft hutt, Kritt et zréck, wann Dir et wierklech wëllt besëtzen."
Zënter antik Zäiten interesséiert de Mënsch sech fir d'Relatioun an d'Successioun vu Generatiounen, ugefaange mat Theogonie vun Hesiod, an deem mir am Zentrum vun der Geschicht den ugebuerene Konflikt tëscht Pappen a Jongen fannen; erëm, an der Mythologie mir hu vill Beispiller mam Papp-Jong "Kampf", denkt just un Zeus datt, dem Roserei vu sengem Papp entkommen Chrono, hie wäert seng Bridder befreien an d'Plaz vu sengem Papp huelen; an dëser Perspektiv ass den Universum op der Successioun vu Generatiounen gegrënnt.
Ödipus ass och an der Legenden vum Chrëschtentum: Ech verweisen op d'Geschicht vun Saint Julian, genannt Parizid, deen an der Ikonographie am Handlung representéiert ass, d'Eltere mat vill Halo ëmzebréngen.
Et ass also kloer datt dës Biller widderhuelend sinn, vu Mythologie bis Chrëschtentum; réi a konkret Biller déi awer eng Transformatioun an der Geschicht gemaach hunn: d'Funktioun vum Symbol, déi mat der Zäit d'Plaz vun esou Representatioune ageholl huet; awer d'Substanz ännert net: e Wonsch bleift op der Basis, och metaphoresch, d'Ierfschaft vun de Pappen ze erueweren, wéi am Goethe senge Wierder.
Virdrun Freud, Anthropologie ignoréiert den onbewosst Dimensioun, am Schiet all déi ënnerierdesch Dynamik ze loossen, déi dat anscheinend irrationalt Verhalen vu Männer bestëmmen an déi hir Geschicht bestëmmen, am Passage vun enger Generatioun op déi aner. D'Kraaft vum Freudianesche Gedanken läit doranner d'Affer als ee vun de méigleche Resultater vum Ödipus-Komplex am primitive Mënsch ze betruechten.
De Goethe Saz hei uewen zitéiert gëtt vum Freud opgeholl Totem an Tabu (1912-1913) wou hien hypothetiséiert datt d'Mënschheet sech mat engem originelle Verbrieche konfrontéiert huet aus deem Moral, Relioun, Organisatiounen an, schlussendlech, den intergenerationellen Iwwergang entstanen ass. De Freud seet datt déi eelst mënschlech Organisatioun aus "Bands" vu Männer mat gläiche Rechter bestanen huet, awer de Gesetzer vum System ënnerworf ass. totemesch-paternal; enges Daags hunn dës Bridder sech vereenegt, hire Papp ëmbruecht an hien ofgerappt an der Pappmuecht en Enn gesat; am Akt vum Iesse vum Papp, vum Internaliséieren, Identifikatioun mat him geschitt. (3)
Wéi och ëmmer, säi Papp gouf nach méi staark wéi hie gestuerwen ass. Virléift vun der Scholdgefill stiechen, hunn d'Jongen den totem als paternalen Ersatzspiller andeems se hir Mord verbueden hunn a refuséiert d'Frae vum Clan ze besëtzen. Sou goufen déi éischt zwee "Regelen" gebuer, déi d'Urm Bezéiungen tëscht Männer reguléieren, d tabu.
Trotz dem Totem gegrënnt ze hunn, eng Sublimatioun vun der kontroverser Pappefigur, d'Striewe vum Kand fir d'Plaz vum Pappgott ze huelen, gëtt net geläscht. Héchstens, wéi de Freud selwer seet, dës Fuerer fannen eng nei Form vu sozial akzeptéiertem Ausdrock, eng Maskéierung vun incestuous Wënsch vum Jong dee mat der Aféierung vun der Landwirtschaft (symbolesch) Zefriddenheet bei der Aarbecht op a mat der Mamm Äerd fënnt.
Wéi och ëmmer, den Regele vun der totemescher Derivatioun bleiwen am Mënsch onbewosst ëmmer nach de Code ausmaachen, deen d'Bezéiung tëscht Generatiounen reguléiert, eng Bezéiung ëmmer charakteriséiert duerch d '"Aspiratioun vum Jong fir d'Plaz vum Gott-Papp ze huelen". Tatsächlech schwätze mir vun engem intergenerationelle "Code".
D'Zentralitéit vun den Elterenfiguren ass evident als Links vun der intergenerationeller Iwwerdroung; sou wéi et noutwendeg ass fir zréck an d'Dämmerung vun der Mënschheet ze goen fir eis archaesch Wënsch ze verstoen, op déiselwecht Manéier ass et néideg op d'Period vun der fréier Kandheet ze vertrauen fir d'Fundamenter vun der Organisatioun vum Geescht ze kennen (och wann dës Impulser sech méi kloer a kräfteg an der Period Teenager weisen)
Déi éischt Spure vum Ödipus, verstan aus enger psychoanalytescher Siicht, kënnen an engem Bréif vum Freud zu sengem Frënd fonnt ginn Fliesss (1897) an, méi spéit, anDreams Interpretatioun (1900) an an Dräi Essayen iwwer Sexuell Theorie (1905); hei schwätzt de Freud vun Mamm-Kand Bezéiung, déi éischt universell Bezéiung déi de Mënsch lieft; hien definéiert d'Kand als sexuellt Wiesen, dat an der primärer Bezéiung mat der Mamm dynamesch seng intern Welt ufänkt. Ech mengen et ass iwwerflësseg d'Wichtegkeet vun dëser Bezéiung fir déi spéider Entwécklung vum Eenzelen ze ënnersträichen.
Aus dëser Siicht sinn d'intern Welt vum Kand, seng sexuell Identitéit a seng Wäerter strukturéiert ab Representatioune vun den Elteren, eleng a par rapport zueneen; dës internaliséiert Objekter sinn natierlech mat positiven an negativen Affekter gelueden, Wäerter déi de Passage vun enger Generatioun op déi nächst konditionéiere wäerten.
E Feeler kéint sinn d'Mamm-Papp-Kand Triad ze evaluéieren ouni d'Tatsaach ze berécksiichtegen datt Mammen a Pappen, am Tour, eng Relatioun mam Kand op Basis vun der Dynamik vun hirer eegener interner Welt etabléieren, déi dofir onbewosst Qualitéit.vun der Bezéiung.
Et ass scho präsent am Geescht vum Kand Representatioun vum Papp (a vun den Elteren par rapport zueneen), déi fréi an d'Mammer-Kand-relativer Dyad erakommen; et ass interessant ze ënnersträichen wéi d'Präsenz / Feele vum Papp, seng Léift \ Haass, seng Jalousie \ Bereetschaft deenen aneren zwee Membere vum Dräieck ze hëllefen, enk mat der mutterlecher Astellung vis-à-vis vum Kand verknäppt sinn, bis zum Modifikéieren an Afloss hien, kloer d'Evolutiouns Entwécklung vum Klenge bedingt. All Member an der Triad huet dofir Flichten a Verantwortung, mat den Elteren offensichtlech an enger dominanter Positioun. Begleedung vum Kand op d'Schwell vum Ödipus ouni Trauma bedeit e Startpunkt fir déi emotional a sexuell Reife vum Eenzelen ze setzen (Mancia 1993).
Wéi virdru gesot, an der Mamm-Kand Interaktioun gëtt ee sexuellen Objet fir deen aneren a vice-versa; awer dës Impulser am Jong a Meedchen hu verschidden Destinatiounen.
Ech ernimmen kuerz déi folgend Dynamik, déi an den nächsten Artikelen exploréiert gëtt, fir Klärungszwecker: wat d'Kand ugeet, muss hien desidentifizéieren vun der Mamm sech mam Papp z'identifizéieren (Greenson, 1968). D'Kand muss deeselwechte Wee goen fir sech mat der Mamm z'identifizéieren (sine qua non Konditioun fir d'Vollendung vu sexueller Reifung). Wéi och ëmmer, an deenen zwee Fäll ass et anescht den Objet vum Wonsch: fir d'Kand bleift d'Mamm, fir d'Kand wäert et eng Fro sinn, de Wonsch vu Mamm op Papp ze veränneren. De Mënsch fënnt sech also an engem deelweis anere Wee vun Identifikatioun an Objetinvestitioun ofhängeg vum Geschlecht Geschlecht.
An dësem Artikel hunn ech de Wonsch Prioritéit ginn e kuerzen historesche Frame ze verfollegen, ouni an den Inhalt vum Ödipus ze verdéiwen, fir mam Lieser e gemeinsame symbolesche Startpunkt ze kreéiere vun deem en an d'Thema verdéiwe kann; an den nächsten Artikelen wäert den Discours iwwer Ödipus weidergoen, iwwer wat vum Antedipo gemengt ass, iwwer d'Wichtegkeet vun der mutterlecher a pateraler Roll fir de gesonden a korrekten Iwwerwanne vun dësem Komplex vun deem vill ofhängeg ass, besonnesch wann et am Sënn vun der Generatiounsiwwerdroung . Ech schléissen den nächsten Artikel mat enger Reflexioun virauszegesinn: wa jo Zweck vun der Analyse ass de Patient kënnen ze hëllefen an der Aarbecht vu senger eegener interner Welt ze rekonstruéieren, populéiert vu méi tolerant a kreativ Elterenfiguren, kënne mir soen datt säin ultimativen Zweck wäit doriwwer eraus geet, dat ass et iwwerhëlt d'Aufgab eng Bréck ze kreéieren tëscht wat engersäits eng kohärent Erzielung vum Eenzelnen onbewosst bitt an op där anerer Säit d'Visioun vun der Welt an d'charakteriséierend Wäerter vun enger Generatioun op déi aner iwwerdroen.
