کاترین اسپاک در ۷۷ سالگی درگذشت
او در روز عید پاک درگذشت، روزی که برای مسیحیان پیروزی زندگی بر مرگ است. او در سن 77 سالگی ترک کرد و یک حس ناتمام گذاشت. زیرا این اولین احساسی است که با خبر ناپدید شدن او احساس می شود کاترین اسپاک. پشیمانی از درک نکردن یا درک نکردن کامل اهمیت شخص و در نتیجه شخصیت. نه تنها در زمینه هنری، که برای همه وجود دارد، بلکه در سنت فرهنگی و ایتالیایی نیز وجود دارد. آن دختر کوچک پانزده ساله که در فرانسه از خانواده‌ای بلژیکی الاصل به دنیا آمد، بدون اینکه زبان ما را بداند به ایتالیا می‌آید و ماجراجویی انسانی و هنری خود را آغاز می‌کند، چیزی کاملاً انقلابی را نشان می‌دهد.
کاترین اسپاک, آزاد به دنیا آمد
آزادی، استقلال، خودمختاری مفاهیمی ناشناخته و حتی غیرقابل تصور برای همتایان ایتالیایی او در آن سال‌ها بود. سال 1960 بود که آلبرتو لاتوادا او آن را برای فیلمش می خواست فریب های شیرین، فیلمی که با تبر سانسور برخورد کرد زیرا از اولین تجربه جنسی یک دختر جوان صحبت می کرد. در شانزده سالگی کاترین اسپاک او همان چیزی بود که در جاهای دیگر لولیتا نامیده می شد، در حالی که در ایتالیا اصطلاحی که به کار می رفت اصطلاح «په» بود. جدا از تعاریفی که همیشه وقتشان را می‌گذارند، آن دختر جوان فرانسوی توانسته بود بزرگ‌ترین هنرپیشه‌های ایتالیایی را که برخی از آنها رفتاری با او داشتند، از بین ببرد. سزاوار سرزنش، تنها پس از آن سعی کنید چند سال بعد عذرخواهی کنید.
قهرمان کمدی ایتالیایی
اوگو توگنازی in میل جنون آمیز, Vittorio Gassman از ne سبقت گرفتن و ن ارتش Brancaleone, نینو مانفردی ne زنای ایتالیایی و ن پارمیجیانا, تنها تعدادی از نام‌های بزرگ سینمای ایتالیا هستند که با آنها همراه هستند کاترین اسپاک او دست به کار شد و به یکی از نمادین ترین بازیگران زن به اصطلاح و مشهور تبدیل شد کمدی ایتالیایی. پشت آن چهره جوان، با چتری های بلوند و آن لهجه فرانسوی که همیشه مرد ایتالیایی را به وجد آورده، زنی باهوش و با فرهنگ با ایده های بسیار روشن وجود داشت. او می خواست تمام تجربیاتش را انجام دهد و وقتی اشتباه کرد تاوانش را داد. او چهار بار ازدواج کرده و مشهورترین شوهرش بوده است جانی دورلیکه از سال 1972 تا 1979 به مدت هفت سال با او ازدواج کرد و از او صاحب یک پسر شد. گابریل.
روزنامه نگاری و تلویزیون
کاترین اسپاک او یک بازیگر و خواننده بود، تا زمانی که تصمیم گرفت مسیر خود را تغییر دهد. آن دنیای سینما جهانی بود که توسط مردان فقط برای مردان ساخته شد، جایی که زنان اغلب تنها در درصدهای حداقلی و ناچیز حضور داشتند. سپس شروع به نوشتن و همکاری با روزنامه های مهمی مانند Corriere دلا سرم, ماری کلر, آمیکا e لبخندها و آهنگ های تلویزیونی تا اینکه در اواسط دهه 80، تماس تلویزیونی فرا رسید. سه فصل از انجمن و سپس انتقال به رای جایی که موفقیت به لطف اجرای برنامه گفتگوی "او" با عنوان حرم. او در «چادر» خود، که درست مثل حرمسرا مبله شده بود و روی آن مبل شیشه‌ای، با مهمانانش که همیشه فقط زنان بودند، داستان‌های نیمه دیگر آسمان را تعریف می‌کرد.
آنچه زنان نمی گویند ... او آن را گفت
کاترین اسپاک او همیشه این کار را به روش خودش انجام می داد، با شیرینی قوی جذابیتی که حساسیت، فرهنگ و هوش را در ترکیبی ترکیب می کرد که باعث آزار بسیاری از همکاران مردش می شد. زنانی که در مورد زنان صحبت می کنند، حتی مسائل عمیقاً خصوصی و خصوصی را لمس می کنند، هرگز در تلویزیون دیده نشده بودند و او تقریباً بیست سال است که این کار را انجام داده است. کاترین اسپاک خیلی چیزها بود، همیشه قبل از بقیه. مادری که دخترش را به دلیل هنرپیشه بودن از او گرفتند، زنی که به گفته قاضی وقت ایتالیا، اخلاقی مشکوک داشت. اما او همچنین بازیگری بود که وقتی بسیاری از همکاران مشهورش گفتند که هرگز برایشان اتفاق نیفتاده بود، در صحنه فیلمبرداری مورد آزار و اذیت قرار گرفت. این چند دهه قبل بود #من هم همینطور.
مواردی که بیان شد تنها برخی از دلایلی است که با آن احساس ناقص درک پس از خبر غم انگیز ناپدید شدن کاترین اسپاک. یک زن بزرگ، اول از همه.
