در سال 2050، 16 درصد از جمعیت جهان بالای 65 سال خواهند بود. در نتیجه، انتظار میرود که شیوع آلزایمر و سایر دمانسها تا آن تاریخ بیش از سه برابر شود و از 57 میلیون نفر امروز به 152 میلیون نفر برسد.
تحقیقات نشان داده است که یک سبک زندگی سالم، مانند فعال نگه داشتن مغز، ورزش منظم و خوردن یک رژیم غذایی متعادل، خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش می دهد، اما تحقیقات جدید اکنون نشان می دهد که بهزیستی روانشناختی همچنین از عملکرد شناختی در برابر انحطاط محافظت می کند.
زندگی معنادار از عملکردهای شناختی محافظت می کند
دانشمندان علوم اعصاب برای درک بهتر اینکه چگونه بهزیستی ذهنی بر عملکرد شناختی و خطر ابتلا به زوال عقل تأثیر می گذارد، دانشگاه کالج لندن آنها داده های 62.250 نفر را در سه قاره با میانگین سنی 60 سال بررسی کردند.
آنها دریافتند که داشتن هدف و معنا در زندگی با 19 درصد کاهش خطر زوال عقل مرتبط است. نکته عجیب این است که معنای زندگی عامل تعیین کننده تری برای خوش بینی و شادی بود.
محققان توضیح میدهند که زندگی با هدف میتواند خطر زوال شناختی را بیش از شادی کاهش دهد، زیرا تفاوتهایی بین مفاهیم eudaemony و hedonism وجود دارد.
کلید در eudaemony نهفته است
افرادی که بر روی آنها تمرکز می کنند دنبال خوشبختی eudeonic تمایل دارند زندگی متعادل تری داشته باشند و به احتمال زیاد درگیر رفتارهای محافظتی مانند ورزش و تعاملات اجتماعی هستند.
تحقیقات Eudemonیک نیاز بسیار عمیق انسانی مبتنی بر معنا را برآورده می کند، به طوری که افرادی که در زندگی خود معنا پیدا می کنند، احتمالاً سبک زندگی سالمی را دنبال می کنند که از تعادل عاطفی آنها و در دراز مدت از عملکرد مغز محافظت می کند.
در عوض، فعالیتهای لذتگرایانه که حالت سرخوشی ایجاد میکنند، اغلب نیازها یا اصرارهای زودگذری هستند که در صورت ارضای، احساس پوچی را پشت سر میگذارند. جستجوی لذتگرایانه شادی میتواند شامل رفتارهای بیمعنا یا ناسالم باشد، بنابراین این افراد ممکن است بیشتر در معرض زیادهروی باشند.
در واقع، مطالعه دیگری که در دانشگاه کلرمونت فارغ التحصیل دریافتند که رضایت از زندگی با افزایش سن به دلیل افزایش ترشح اکسی توسین افزایش می یابد. این امکان وجود دارد که داشتن هدف و معنی در زندگی همچنین حضور بیومارکرهای کلیدی مرتبط با زوال عقل، مانند التهاب عصبی و پاسخ استرس سلولی را کاهش دهد.
یک زندگی قابل توجه می تواند نقش محافظتی در مغز داشته باشد زیرا پاسخ استرس را کاهش می دهد. اگر سطح کورتیزول پایینتری داشته باشیم، میتوانیم پاسخهای سلولی یا التهاب عصبی مزمن را که ممکن است در درازمدت بر مغز تأثیر بگذارد، خاموش کنیم.
بنابراین، برای محافظت از مغزمان، بهتر است روی آن دسته از فعالیتهایی تمرکز کنیم که رفاه و تعادل را برای ما به ارمغان میآورند، فعالیتهایی که معنادار هستند و به پروژه بزرگتری که در زندگی داریم کمک میکنند.
منابع:
بل، جی. و. آل. (2022) سازه های روانشناختی مثبت و ارتباط با کاهش خطر اختلال شناختی خفیف و زوال عقل در بزرگسالان مسن: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز. بررسی های تحقیقات پیری؛ 77: 101594.
زک، پی جی و. آل. (2022) انتشار اکسی توسین با افزایش سن افزایش می یابد و با رضایت از زندگی و رفتارهای اجتماعی مرتبط است. جبهه بهاو Neurosci؛ 10.3389
ورودی این شادی یا لذت نیست، بلکه معنای زندگی است که از مغز ما محافظت می کند اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.