Verschrikkelijk. Onmenselijk. Afschuwelijk. Beschamend. De selectie van (denigrerende) bijvoeglijke naamwoorden om het te definiëren is oneindig vrouwelijke genitale verminking (FGM). Inderdaad, in het meervoud, want - helaas - er zijn verschillende typen, de een meer verachtelijk dan de ander. FGM is legaal in 27 Afrikaanse landen en in delen van Azië en het Midden-Oosten. Maar in Soedan, waar ze - volgens een rapport van de Verenigde Naties - zijn 9 op de 10 jonge vrouwen eraan te worden onderworpen, dingen kunnen ten goede veranderen. De nieuwe regering onder leiding van Abdalla Hamdok gepresenteerd deze dagen een factuur die de beslissend keerpunt, waardoor genitale verminking van vrouwen ontstaat een misdaad in alle opzichten. Iedereen zou zich in feite schuldig hebben gemaakt aan deze misdaad, vanaf de goedkeuring van het nieuwe gerechtelijk apparaat strafbaar met 3 jaar gevangenisstraf en een forse boete.
Zal het echt het einde zijn?
Ma een wet is voldoende een einde maken aan een gebruik dat zijn wortels heeft in de geschiedenis van dit land? Archaïsche - en invasieve - praktijken zoals infibulatie vormen voor sommige volkeren tradities die moeilijk uit te roeien zijn. Het is rituelen dat teken het stadium van de overgang van kindertijd naar volwassenheid in het leven van een vrouw en daarom zijn ze gemaakt dragers van een symbolische waarde wat moeilijk op te geven is, vooral in sommige stammen. Het risico is dat de verminkingen kunnen zijn gepleegd in de duisternis van wetteloosheid, in strijd met de wetten, zoals bijvoorbeeld gebeurt in Egypte - waar ze sinds 2008 illegaal zijn - de waardigheid van jonge vrouwen schaden, zo niet, inderdaad, de leven. In feite is de schade aan de fysieke gezondheid van de slachtoffers, met verwoestende gevolgen voor hun psyche en het meest verontrustende feit is dat vrouwen tot de grootste voorstanders van deze praktijk behoren. Als een volwassene zich zou verzetten om zijn dochters tegen deze obscene behandeling te beschermen, zou hij inderdaad beledigingen en bedreigingen tegen zijn eigen persoon kunnen oplopen.
10 jaar hard werken verwacht
De overheid heeft dan de taak om er een te promoten bewustmakingscampagne die gemeenschappen helpt kennis te nemen van de enorme invloed die de verminkingen op vrouwen hebben, waardoor ze de nieuwe wet gewillig aanvaarden. We herinneren u er ook aan dat de Soedan bezet de 166e plaats van de 187 in een VN-ranglijst op de genderongelijkheid, een resultaat waar we zeker niet trots op zijn. De toepassing van dit besluit kan een enorme stap voorwaarts in de geschiedenis van mensenrechten, maar vooral van vrouwen in het Afrikaanse land. We willen positief zijn en vertrouwen hebben in de woorden van premier Hamdok, wiens doel is deze praktijk definitief verwijderen tegen 2030.
