Beste vrienden, vandaag hebben we het over een boek dat me erg trof omdat het in staat is om het probleem van het oplossen van problemen op een zeer originele manier aan te pakken: "Denken als een goochelaar".
De titel is "Thinking like a magician", geschreven door de goede Matteo Rampin. In werkelijkheid nodigt de auteur ons uit om te begrijpen hoe we ze kunnen creëren, de problemen, zelfs voordat we erover nadenken hoe we ze kunnen oplossen. Omdat? Want dit is immers de beste manier om vervolgens te begrijpen hoe ze op te lossen.
Het bouwen van een probleem is in feite wat ons in staat stelt het meest intieme mechanisme ervan te begrijpen.
Maar laten we het op volgorde doen en laten we drie dingen bekijken die mij overblijven na het lezen van deze 200 en gebroken pagina's.
1. Overwin je beperkende overtuigingen
Een eerste reflectie die me opviel, is die met betrekking tot het verschil tussen wat is onmogelijk om te doen en wat onmogelijk is om te doen. Het onmogelijke is volgens de auteur van het boek "Thinking like a magician" een onderdeel van onze realiteit.
Dat wil zeggen, we kunnen niet alles doen wat we willen, maar als het waar is dat er geen remedie is voor wat onmogelijk is om te doen, is het ook waar dat wat onmogelijk is om te doen, meer aandacht van onze kant verdient. Waar leidt dit onderscheid ons toe? Het feit dat problemen, en dus hun oplossing, afhangen van hoe we de problemen aanpakken.
Dat wil zeggen, vaak denken we dat iets onmogelijk is om te doen vanwege het simpele feit dat we niet kunnen bedenken hoe we het moeten doen. Het resultaat is dat, aangezien ik geloof dat ik dat ding nooit zal kunnen realiseren, probeer ik het niet eens.
Kortom, dit is met andere woorden het zeer delicate en fundamentele thema van beperkende overtuigingen die we in ons dagelijks leven vaak met ons meedragen, zozeer zelfs dat wanneer we met een probleem worden geconfronteerd, we uiteindelijk de handdoek in de ring gooien omdat we denken dat we het niet kunnen oplossen.
Om deze reden moeten we ons allemaal eerst op de onze concentreren vooroordelen vergeleken met de werkelijkheid. Dat wil zeggen, we moeten ons concentreren op wat de uitgangspunten zijn van het denken waardoor we kijken - alsof het lenzen zijn - wat er met ons gebeurt.
Voor zover we erin slagen om op deze lenzen te reageren, kunnen we misschien ook dingen doen waarvan we eerder dachten dat ze ondenkbaar waren.
Het concept is erg belangrijk, laten we het in het volgende punt nader bekijken.
2. Haal een cue uit de probleemoplossende strategieën van onconventionele contexten
Sommigen zeggen dat het onmogelijk is om het vrijheidsbeeld te laten verdwijnen; toch slaagde David Copperfield erin. Waarom? Voor het simpele feit dat de tovenaars ze denken anders dan gewone mensen, zodat ze andere resultaten kunnen krijgen. Hier bestaat "Denken als een tovenaar" voor de helft uit paradoxen en voor de andere helft uit anekdotes die misschien oneerbiedig lijken met betrekking tot wat gewoonlijk wordt gezegd rond het thema van probleemoplossing.
Toch is het verbazingwekkend hoeveel we over verandering kunnen leren door inzichten uit de wereld te lenen, bijvoorbeeld over magie, detectiveverhalen, militaire strategie en vele andere onconventionele contexten. In de wereld van oplichting zien we bijvoorbeeld dat de crimineel, om vals te spelen, zelfs complexe puzzels moet leren oplossen, schijnbaar oplosbare problemen. Om dit te doen moet hij leren een denk anders dan de gewone man.
Een zakkenroller die het probleem moet oplossen om iemands portemonnee te kunnen stelen zonder dat hij het merkt, moet verschillende obstakels overwinnen, moet verschillende problemen oplossen: het slachtoffer benaderen en zijn vitale ruimte betreden, in zijn smalste ruimte, zonder ontdekt te worden.
In dit opzicht weet hij dat hij niet naar de jaszak van het slachtoffer mag gaan en haar portemonnee er stiekem uit moet halen; hij moet eerder in de portemonnee knijpen en vervolgens het slachtoffer de jas uit de portemonnee laten halen, om weg te lopen terwijl de zakkenroller stilstaat met de portemonnee in de hand. Op deze manier zal de tactiele sensatie die in het lichaam van het slachtoffer wordt geproduceerd, niet die van een gevaar zijn, van een alarm dat afgaat. Bijgevolg zal dit element van nieuwheid zijn bewustzijn niet bereiken.
Dit alles om wat te zeggen? Dat je in het boek veel van dit soort voorbeelden zult vinden, illustratief voor modaliteiten contra-intuïtief om na te denken over probleemoplossing en verandering, die vaak worden gebruikt in de wereld van het illusionisme. Deze alternatieve manieren van denken kunnen ons niet zozeer helpen om onze portemonnee te stelen, maar om de problemen van ons persoonlijke en zelfs werkleven op te lossen.
3. Pas de paradoxale gedachte van "Denken als een tovenaar" toe
Een laatste punt dat ik u in dit artikel wil vertellen en delen, is een indicatie over hoe u de dynamiek van de paradoxaal denken.
Laten we bij de criminele metafoor blijven die ik in het vorige punt noemde en stel je voor dat we juwelen, kostbare goederen voor ons in ons huis willen verbergen, zodat dieven ze niet kunnen vinden.
Hier zou de conventionele manier van denken er hoogstwaarschijnlijk toe leiden dat we in deze onderneming falen. We zouden bijvoorbeeld kunnen besluiten om de juwelen te verbergen onder de pavéplanken, in nepboeken of in een goed verborgen lade bovenop het dressoir; maar de realiteit is dat dieven systematisch - en zelfs winstgevend - al deze klassieke schuilplaatsen controleren.
Als we echter besluiten om gebruik te maken van het arsenaal aan paradoxaal denken, gaan er andere beslist sterkere mogelijkheden voor ons open. Een, absoluut paradoxaal, is om onze juwelen tentoon te stellen: je zou ze kunnen mixen met de kindersieraden, je zou ze kunnen ophangen aan de hangers van de kroonluchters in de kamer, of - nog paradoxaal genoeg - je zou het huis zo verprutsen dat, als de dief arriveert, denk je automatisch: "Nee, een paar van mijn collega's zijn hier al voorbij, laten we gaan". Op dit punt kunnen de juwelen natuurlijk overal worden neergezet, omdat de dief onmiddellijk zal vertrekken.
Hoewel deze voorbeelden in werkelijkheid misschien meer curieus dan bruikbaar zijn, vindt u in dit boek een manier om ze ook in uw dagelijks leven toe te passen. Als je het toevallig hebt gelezen, laat me dan in de reacties hieronder weten hoe je het hebt gevonden.
Ik herinner je er zoals altijd aan dat je je kunt abonneren op de Facebook-groep "Boeken voor de geest", waar andere fans zoals ik zijn van psychologisch lezen en persoonlijke groei.
Tot ziens.
- Om "Denken als een goochelaar" hier op de link te kopen: https://amzn.to/3rH2jc2
- Word lid van mijn Facebook-groep "Books for the Mind" waar we tips, indrukken en recensies over psychologie en boeken over persoonlijke groei uitwisselen: http://bit.ly/2tpdFaX
artikel Denken als een tovenaar: problemen oplossen die contra-intuïtief zijn - Boeken voor de geest lijkt de eerste te zijn Milan psycholoog.
