Mgoede moeders, attente moeders, kippenmoeders
. De bioscoop staat er vol mee. Het zit ook vol met niet-zo-goede, echt slecht uitziende moeders. Maar dat ze diep van binnen, diep van binnen, van hun kinderen houden, ook al zijn ze meedogenloos. En voor de Moederdag 2020 we hebben de meest representatieve verzameld. Cijfers die, zelfs als ze niet de kenmerken van Disney-schurken hebben, zich nog herinneren, in hun gedrag en uiterlijk, hun kampstijl. Geweld, frasering, het vermogen om prikken te trimmen en zure opmerkingen, zelfs voor het kind dat het meest zorg nodig heeft, slechte moeders richten meteen schade aan.
Het is moeilijk om tot een bemiddeling te komen. In sommige gevallen gebeurt het alleen per brief, zoals tussen Ingrid Bergman en Liv Ullmann in Herfst symfonie. In andere gebeurt het niet de mijne, b.v. ze worden moordenaars zonder enige misdaad te hebben begaan. Denk bijvoorbeeld aan aan de moeder van Norman Bates, tot het einde van de film de hoofdverdachte, en dan die wending. Elders verliezen ze hun verstand, en ze nemen wraak op degenen die niet voor hun kinderen hebben gezorgd, het bij iedereen zweren. Zo begonnen aan een decennium durende filmsaga's.
1. Lily Dillon (Anjelica Huston) binnen Risicovolle gewoonten (1990)
Lily werkt voor een mala-baas die "krabt" op paardenweddenschappen, maar elke keer houdt ze een stuk voor zichzelf, dat jaar na jaar een mooi nestei wordt. Hij heeft ook een zoon, crimineel zoals zij en wiens familierelatie niet echt duidelijk is in de film. Dus wanneer Lily genadeloos zijn dubbelzinnigheid uitbuit om zijn geld te stelen, opgejaagd door de huurmoordenaars, lijkt het bijna het begin van een incest. Moreel: kinderen weten 'stukjes' en kernen maar ook kluizen die geleegd moeten worden. Zeker voor een donkere dame.
2. Monica Swinton (Frances O'Connor) in AI - Kunstmatige intelligentie (2001)
Een "moeder" die het speeltje wegdoet met wie hij zijn overwinterde zoon had vervangen in afwachting van een genezing, en daarna weer tot leven kwam. Er is iets om van te walgen. Veel meer wanneer hij ontdekt dat David, een mecha-kind ontworpen voor maximaal realisme maar zonder ervaring, hoopt de situatie op te lossen door middel van het enige sprookje dat hij heeft geleerd: Pinocchio. De Fee die de pop in een echt kind heeft veranderd, zal zeker ook voor zijn zaak zorgen. Mam Monica kan het dus alleen maar meenemen.
3. De buitenaardse koningin binnen Aliens - Laatste confrontatie (1986)
Ja, het legt eieren die vervelende kleine monsters bevatten die (op hun beurt) parasieten in het lichaam van mensen afzetten. Maar hij doet het met liefde en zet ze op een rij met elkaar. Omdat elke kakkerlak mooi is voor zijn moeder. Behalve dat het echt moeilijk is om ruzie met haar te hebben. Noch eraan te denken weg te komen door haar hele kroost in één keer te verbranden, zoals Sigourney Weaver doet om een oude vraag tussen moeders van verschillende planeten op te lossen.
4. Senator Eleonor Shaw (Angela Lansbury) in Ga en dood (1962)
Om het verachtelijk te maken Meryl Streep probeerde het ook in de remake van Jonathan Demme uit 2004. Maar niets te doen. Als moeder van een gezin die niet alleen haar zoon en echtgenoot wil domineren, maar ook de hele wereld, Angela Lansbury blijft het prototype van de ambitieuze met politieke referentieambities. In de film van John Frankenheimer slaagt hij er ook in om misschien wel een geliktste, dubbelwerkende zoon uit de filmgeschiedenis te kussen.
5. Mevrouw Robinson (Anne Bancroft) in De Laureto (1968)
Libertijn en diep classistisch de legendarische mevrouw Robinson. Een mooie bruiloft, een mooi huis, een mooie dochter, vrienden, vakanties, een kleerkast met dierenprints en wat obsessies. Zoals die van de onhandige zoon van de partner van haar man, Benjamin. Dat verleidt hem bijna tot waanzin. Ook omdat met de kool waarmee hij met zijn Elaine kan trouwen. Het is één ding om een afleiding te vinden van een saai huwelijk, een ander deelt de gevraagde vakantie met een voormalige minnaar.
6. Mevrouw Taggart (Bette Davis) in De verjaardag (1968)
Slecht, sadistisch en met een piratenooglapjeMevr. Taggart viert elk jaar haar huwelijksverjaardag, ondanks dat haar man al 10 jaar dood is. Zijn kinderen missen het evenement nooit: Henry, verlegen en fetisjist; Terry, getrouwd en heeft vijf kinderen, en Tom, rusteloos en eigenwijs. Er is geen tekort aan hen, want het is leuk om ze slecht te behandelen. Zij, de schoondochter en ook de vriendinnen. Allen behandeld als bedienden en verstoten omdat ze "stinken".
7. Margaret White (Piper Laurie) binnen Carrie - Satans blik (1976)
Invasieve religieuzen die de Bijbel tot op de letter volgenMargaret droomt van een leven van gerechtigheid en zak voor haar dochter Carrie. Bovendien draagt ze als vrouw onvermijdelijk het zaad van de duivel met zich mee. Daarom is het verboden om make-up te dragen, om je aan te kleden, om met ijdelheid in de spiegel te kijken. Anders is er de donkere kast waar je tot het kruisbeeld kunt bidden met de meest realistische ogen van heilige kunst. Een lesmethode sterk afgeraden, omdat Carrie er op een gegeven moment niet meer tegen kan en wraak neemt. Van Margaret, van het huis, van haar middelbare schoolvrienden die haar uitlachen.
8. Joan Crawford (Faye Dunaway) binnen Mama schat (1981)
De "slechte moeder" bij uitstek: echt een ongeëvenaarde psychopaat of gewoon de gammele synthese van een geadopteerde dochter met een verlangen naar wraak? Wie weet of we ooit de mate van echte verraad zullen kennen. Maar Joan-Faye's acties tegen haar kinderen zijn nu literatuurkamp. Van de ijzeren krukken die als wapens zwaaiden tot het zeldzame kalf dat drie keer achter elkaar werd geserveerd aan Christina, tot de rot.
9. Agatha "Mom" Brothers (Anne Ramsey) op De Gonnies (1985)
De kwaadaardige geniale baas, moeder van een bende domme criminelen, al haar kinderen. Een overtuiging. Maar ook een van de topo's van het detectivegenre. En mama broers is genadeloos. Om de schat van Willy de Orbo helemaal voor zichzelf te hebben, zou hij de Goonies naar de haaien gooien, en waarom niet, zelfs zijn idiote baby's. Hij probeert ook de waarheid te vertellen.
10. Charlotte Andergast (Ingrid Bergman) in Herfst symfonie (1978)
Charlotte, een beroemde pianiste-moeder, gaat op bezoek bij haar dochter Eva die ze al jaren niet meer heeft gezien. Het bezoek brengt onmiddellijk de wrijving van een ongelijke relatie aan de oppervlakte, waarin Charlotte nooit een kans mist om het amateurisme van haar dochter de schuld te geven, ook een muzikant. Het verblijf zal eindigen in een bittere botsing van wederzijdse steekpartijen, toegebracht met het geduld van de folteraar.
11. Altvioolvelden (Jane Fonda) in Dat schoonmoeder-monster (2005)
Een mevrouw Robinson maar met een zoon, dat is wie Viola is. Een tv-ster die alleen op witte wijn dineert en die zeker niet droomde van een hondenoppasvrouw voor zijn zoon. Zelfs als het op JLo lijkt, die ze probeert te doden zodra ze weet dat ze allergisch is voor noten. De schoondochter belandt bijna in de andere wereld maar vanaf dat moment is het totale oorlog.
12. Violet Venable (Katharine Hepburn) in Afgelopen zomer ineens (1959)
Wat doet Violet? Ontwerp een lobotomie om voor eens en voor altijd de kleindochter het zwijgen op te leggen die over het gedrag van haar zoon dwaalt, stierf tijdens een reis in onduidelijke onduidelijke omstandigheden. En met het excuus van een ziekenhuislening lukt het hem bijna. Maar het drama is helemaal van jou, betrokken moeder gesloten in een perverse relatie van zelfgenoegzaamheid met haar homoseksuele zoon, waarvan ze 'verslond'. Zoals hij tenslotte, maar alleen zolang de jeugd van zijn moeder hem kon verzekeren van de kennis van de mensen die hem interesseerden. De neef vertegenwoordigde slechts een verandering van carrosserie.
13. Erika's moeder (Annie Girardot) in De pianist (2001)
We kennen de naam niet, maar de aard ervan heel goed. Even bekrompen en hypocriet als haar dochter masochistisch en pervers is. En dus vertrouwelijk. Maar Erika's moeder is een echte sergeant die alles controleert. Het huis binnenkomen en verlaten, de lopende rekening, het sociale leven. Als de deur van Erika dicht is, protesteert ze. En onder de mensen observeert hij haar van verre, hoe ze beweegt en met wie ze praat. Een dialoog tussen gefrustreerde vrouwen werd ook door de handen gevoerd, in hand-tot-hand gevechten waarin Erika gaat zelfs zo ver dat ze het haar van haar moeder uittrekt.
14. Beth Jarrett (Mary Tyler Moore) binnen Gewone mensen (1980)
Verhard door de dood van de oudste zoon, de geliefde, gevolgd door de zelfmoordpoging van de andere zoon, verandert Beth in een monster van zelfbeheersing. Alle regels, dingen die je moet zeggen, dingen die je niet moet doen. Met de wilskracht zorgt hij ervoor dat iedereen als voorheen terugkeert naar de hel met het trauma van zijn overlevende zoon. Als een in tweeën gebroken plaat zonder problemen kan worden gelijmd, waarom dan niet een gezin? Maar het gebouw stort in onder het gewicht van formalisme. In het bijzijn van de zoon die een dialoog zoekt en door haar man in de haven wordt geplaatst als een afwezige en egoïstische moeder, ze wordt letterlijk gedwongen te vluchten.
15. Mary Lee Johnston (Mo'Nique) in Kostbaar (2009)
Mary is een werkloze en gewelddadige moeder. Een monster van ongekende proporties dat er plezier in heeft de zwaarlijvige en analfabete dochter waaraan de film zijn titel ontleent, te beledigen en te slaan. Vervelend tot op het punt dat ze bijna jaloers is op het seksuele misbruik dat haar man Precious sinds zijn jeugd heeft aangedaan. Tegen het einde zal hij een gewetensbeweging hebben, maar het is een glimp dat de maatschappelijk werker (niemand minder dan Mariah Carey) sluit onmiddellijk. Precious is al ver weg, op een rehabilitatiepad waarin ze hoop en wil heeft gevonden om te leven.
16. Evelyn Stoker (Nicole Kidman) in Stoker (2013)
De eerste Engelstalige film van de Koreaanse regisseur Park Chan-wook is een zieke film, maar niet zo ziek dat hij een cult wordt, In feite wordt het vooral herinnerd vanwege het uiterlijk - en de edgy looks van moeder Kidman. Auteur van een monoloog over haar dochter India (Mia Wasikowska) die culmineert in de persoonlijke wens - in de auto achtergelaten - om haar spoedig te zien overkomen op de ongelukken van het leven. Eigenlijk om het te zien rotten. Een mooi gezicht alleen voor de vaardigheid van de actrice.
17. Mevrouw Vale (Cladys Cooper) in Waanzinnig van jou (1942)
Vale is een van de meest woeste moeders van de klassieke Hollywood-cinema. Zijn kruis is Charlotte. Spinster lelijk en gedomineerd door Vale die dankzij een psychiater echter uitgroeit tot een vrouw van de pols. Geen angst meer voor haar moeder. Een rebellie die de moeder zo destabiliseert dat ze een hartaanval veroorzaakt, alleen tijdens een semi-woordenwisseling. En het gevoel is dat van een geplande ineenstorting: voor iedereen om Charlotte te bellen over de moordenaar.
18. Mevrouw Bates binnen Psychopaat (1960)
Moeder Bates verschijnt nooit, maar zweeft door de film, een silhouet met achtergrondverlichting dat tegen haar zoon Norman schreeuwt. We weten dat het de moordenaar van Marion Crane kan zijn, in plakjes gesneden in de moteldouche en in plaats daarvan in de slotscène hier is de verrassing: de moeder is eigenlijk de zoon Norman, in vermomming. Terwijl haar lijk keurig in de kelder heeft gezeten, sinds Norman haar heeft vermoord samen met haar partner, op wie hij jaloers was. De moeder is daarom een psychische geest waarmee Norman leeft door uit elkaar te gaan. Afwisselend sleep hulde aan het strenge bevel om elke vrouw te doden die seksuele driften bij hem opwekt, omdat mama net zo jaloers is als op zijn geliefde.
19. Beverly R. Sutphin (Kathleen Turner) binnen Serial Mom (1994)
Stel je voor dat Beverly de buurt opruimt ongedisciplineerd in dit tijdperk van balkonbewakers: een bloedbad. Omdat ze haar kinderen niet slecht wil, nee, ze zijn goed. Beverly, als een goede perfectionist gecorrumpeerd door een burgerlijke levensstijl waarin vorm belangrijker is dan inhoud, het doodt alleen degenen die de regels overtreden. Elke regel. Bijvoorbeeld wie de VHS-band niet terugspoelt; of het staat erop om ondanks de aanmaningen geen gescheiden inzameling te doen. Dingen die erg vervelend zijn, laten we eerlijk zijn. Natuurlijk pleegt hij ook obscene anonieme telefoontjes met een arme, pas gescheiden vrouw. Wat ga je eraan doen, ze is een psychopaat.
20. Pamela Voorhees (Betsy Palmer) in Vrijdag 13 (1980)
Pamela is de moordende moeder voor meer liefde ooit populair horrorgenre. Ze werd ondanks zichzelf een expert in messen, dat wil zeggen nadat een groep leeftijdsgenoten haar misvormde zoon Jason verdronk in het kamp waar ze werkte. Niet wetende dat het kind echt leeft, Pamela begint een lange wraak. Hij doodt in gebreke gebleven entertainers en voorkomt dat het kamp jarenlang heropend wordt met een reeks ongelukken. Tot de ongelukkige in de film, waartegen hij niets kan doen. Maar waarin hij alles op één na kwijt raakt, het laatste meisje dat haar weet te vermoorden. En om in Jason, die getuige is van de scène van verre, de moorddadige woede uit te lokken die (tot op de dag van vandaag) 12 films heeft geduurd.
artikel Moederdag 2020. Wie zijn de 20 gemeenste moeders in de bioscoop lijkt de eerste te zijn iO Vrouw.
