De legendarische stylist, fotograaf, illustrator, kunstenaar, ontwerper, popicoon en mode-superster stierf op 85-jarige leeftijd en het is veilig om te zeggen dat de modewereld nooit meer hetzelfde zal zijn. Om de opvolging te verzekeren, voorlopig Virginie Viard, zijn rechterhand voor 30 jaar. Claudia Schiffer: "Karl was mijn toverpoeder, hij veranderde me van een verlegen Duits meisje in een supermodel"
Als je politiek correct wilt zijn, ga je gang, maar probeer alsjeblieft niet anderen bij je discussie te betrekken, want dat zou het einde van alles zijn. Wil je saai zijn? Wees gewoon politiek correct ”. Dit, in een notendop, de Lagerfeld-gedachte: ironisch, absoluut niet op één lijn, tegen-trend en vooral persoonlijk. Als er één ding is dat Karl Lagerfeld nooit heeft geprobeerd, was het proberen de sympathie van het publiek te winnen: hij is altijd zijn eigen weg gegaan, ongeacht successen (veel) en controverses (evenveel). Karl Lagerfeld, legendarische stylist, fotograaf, illustrator, kunstenaar, ontwerper, popicoon en mode-superster stierf op (misschien) 85-jarige leeftijd, gezien zoals hij altijd heeft gespeeld in zijn geboortejaar, en het kan met volledige zekerheid worden gezegd dat de modewereld zal nooit meer hetzelfde zijn.Afscheid van Karl Lagerfeld: de herinnering aan stylisten, supermodellen en vrienden LEES MEER“Karl was mijn toverpoeder, hij veranderde me van een verlegen Duits meisje in een supermodel. Hij leerde me over mode, stijl en hoe te overleven in de modewereld ». Dus met een post op Instagram herinnert Claudia Schiffer zich de styliste haar landgenote. «Wat Andy Warhol was voor kunst, was hij voor mode. Het is onvervangbaar. Hij is de enige die zwart-wit vol kleur kan maken. Ik zal hem eeuwig dankbaar zijn ”, voegt Schiffer toe.
Gedefinieerd als een man uit de Renaissance, in staat om duizend interesses en duizend verschillende capaciteiten te hebben, een genie, een punk (de definitie is van Riccardo Tisci, die hem in een interview met D La Repubblica in 2013 nam als een voorbeeld van minder 'gealigneerde "mode), bijgenaamd Kaiser Karl door de grootsheid van zijn figuur in het stilistische panorama vertegenwoordigt hij een unieke figuur, van wat de Amerikanen 'groter dan het leven' noemen, die de grenzen van zijn werk overschrijdt.
Karl Lagerfeld, ontwerper van Chanel en Fendi, is overleden. Zijn leven in plaatjes
Eén ding moet onmiddellijk van Lagerfeld worden gezegd: de dingen moesten op zijn manier worden gedaan, ongeacht de rest. Dit gebeurde zelfs voor zijn geboortedatum en zijn gezin: Karl Otto Lagerfed werd geboren in Hamburg op 10 september 1933 als zoon van Christian, een ondernemer op het gebied van zuivelproducten, en Elizabeth Bahlmann, die op het moment van de ontmoeting met haar toekomstige echtgenoot ze werkte als verkoopster in een Berlijnse winkel. En hier wordt het ingewikkeld: hij steunt de nobele oorsprong van de familie en legt uit dat zijn moeder bekend stond als "Elizabeth van Duitsland" en dat zijn vader Otto Ludwig Lagerfeldt was, van een adellijke Zwitserse familie, en geboren worden in '38, en dan praten over '35. Een Duits televisieprogramma, dat een klasgenoot van hem interviewt, bevestigt '33 als het juiste jaar, hij niche tot het einde, maar het maakt niet uit, hij kan.
Zeker is dat hij op 14-jarige leeftijd naar Parijs gaat om kunst en design te studeren, omdat het talent duidelijk is. Spreekt meerdere talen, valt meteen op, in 1954 won hij de pasgeboren Woolmark-prijs, de voorloper van de modeprijzen die tegenwoordig zo populair zijn: om hem de overwinning te geven de schets van een jas, terwijl het andere opkomende talent met wie de titel moet worden gedeeld, Yves Saint Laurent, een avondjurk creëerde.
Na de trofee wordt hij assistent van Pierre Balmain, destijds de belichaming van Parijse chic, ontwierp hij gedurende 5 jaar de haute couture van Jean Patou. Bij zijn debuut verlaten sommige journalisten de kamer verontwaardigd over de spleten en halslijnen van de jurken: de kritiek is niet bepaald positief, maar voor Lagerfeld doet dit er weinig toe, en hij blijft de zomen inkorten en de vormen structureren in een nieuwe, ongebruikelijke manier. De waarheid is dat alleen couture hem na aan het hart ligt, want het is de tijdgenoot, de realiteit en de vooruitgang die van nature neigen. De komst bij Chloé in 1963 (tot '78, om dan tussen '92 en '97 terug te keren naar de leiding van het merk) is dan ook ideaal voor hem, omdat hij zijn visie tot leven kan brengen. Zijn vrouwen zijn etherisch, bohemien, sexy en soms zelfs kamp, maar ze zijn zeker echt en gekleed voor de realiteit om hen heen. In '65 begon hij zijn partnerschap bij Fendi, waar hij een levenscontract tekende (dezelfde overeenkomst die hij jaren later zou ondertekenen door Chanel). Met de zusjes Fendi wordt hij een van de familie, de naaisters van de Romeinse ateliers kennen en aanbidden hem. En inderdaad vandaag Silvia Venturini Fendi, Creatief directeur van Fendi herinnert zich hem zo: “Ik ben diep bedroefd omdat we vandaag een unieke man en een ontwerper zonder gelijke hebben verloren, die zoveel heeft gegeven aan Fendi en aan mijzelf. Ik was nog maar een klein meisje toen ik Karl voor het eerst zag. Onze relatie was heel bijzonder, gebaseerd op een diepe en oprechte genegenheid. Tussen ons was er een grote wederzijdse waardering en oneindig respect. Karl Lagerfeld was mijn mentor en referentiepunt. Eén blik was genoeg om elkaar te begrijpen. Voor mij en voor Fendi was en zal het creatieve genie van Karl Lagerfeld altijd het leidende licht zijn dat het DNA van het Maison vormde. Ik zal hem heel erg missen en zal de herinneringen aan de dagen die ik samen doorbracht altijd bij me dragen ”.
Na zijn aankomst bij Fendi werkte Lagerfeld onvermoeibaar aan steeds meer projecten: in 1974 richtte hij ook het merk op dat zijn naam draagt en dat vandaag de dag nog steeds wisselt van fortuinen (in 2005 nam Hilfiger het over, maar liet hem de artistieke controle over).
In 1983 veranderen de dingen opnieuw. Tien jaar na de dood van Coco werd hem gevraagd om het Chanel-huis over te nemen en het weer "fashionable" te maken. Zijn vrienden smeken hem om het niet te doen, zijn leven niet te ruïneren in dat stoffige en verouderde mausoleum, maar voor hem is het een uitdaging om te winnen: en hij wint het, en hoe. Met een opmerkelijk zakelijk gevoel concentreert hij zich op de symbolen van het huis, manipuleert en verjongt ze tot ze pop worden. Hij legt uit dat hij weet dat Coco een hekel zou hebben aan wat ze doet, maar dat het haar taak is om niet te herhalen wat al is gedaan, maar om zichzelf in de toekomst te projecteren. Met hem keert Chanel terug als een van de referentiepunten van stijl, een statussymbool, iets dat zowel voor de grote dames als voor de sterren en it-girls van de nieuwe generatie tentoongesteld moet worden. Ondertussen stierf in 1989 zijn historische metgezel, Jacques de Bascher, een dandy van de nieuwste generatie en charismatische figuur van het Parijse nachtleven. Het is de enige link die Lagerfeld, altijd zeer discreet, ooit heeft toegegeven.
Naast de grootsheid van het merk groeide ook de bekendheid van Lagerfeld in hetzelfde tempo: als fotograaf realiseert hij de perscampagnes van Fendi en Chanel, volgt hij een reeks 'collateral'-projecten, van modepublicaties (meest recent het decembernummer van Vogue Paris) tot meubeldesign, via Steidl, uitgeverij waarin het heeft een aandeel, in de Pirelli-kalender, tot (zelfs) gadgets en ijsjes. Zijn huis in Parijs, met zijn spectaculaire bibliotheek, vol met boeken, wordt vaak gebruikt als fotostudio: wat belangrijk is voor Lagerfeld is nooit stoppen, doorgaan met doen en nieuwe dingen ontdekken. Hij is een culturele alleseter, voor degenen die hem vragen of hij ooit volledig tevreden is na een modeshow, antwoordt hij dat hij is als "een nymfomane die nooit een orgasme bereikt". In 2001 verliest hij, gepassioneerd door junkfood en Coca Cola, 42 kilo in minder dan een jaar: zijn dieet wordt ook een boek, en aan degenen die hem vragen waarom hij het deed, legt hij uit dat hij zich wilde kunnen kleden in Hedi Slimane pakken., door velen aangeduid als zijn natuurlijke opvolger, niet alleen spiritueel.
Als het gaat om het geven van haar mening, geeft ze nooit terug, en de resultaten zijn vaak behoorlijk controversieel: om de redenen voor de dunheid van haar modellen uit te leggen, stelt ze dat niemand Junoesque-vrouwen graag observeert, ze beschrijft Adele als een beetje te dik (behalve dan haastig haar excuses aanbieden), wijst in de broek van de pakken het teken van de uiteindelijke mislukking, geeft toe zich gekleed te hebben alsof hij een personage met masker is om zichzelf tegen vreemden te beschermen, om 'intellectuele' gesprekken te haten omdat de enige mening dat interesseert hem de zijne, stigmatiseert degenen die tegen bont protesteren door het kinderlijke argument te definiëren voor een samenleving waarin men vlees eet en zich kleedt in leer.
Hij is niet eens bang om "populair" te zijn: aan hem vertrouwt H&M de eerste collectie toe die in 2004 door een geweldige ontwerper is gemaakt. De wachtrijen buiten de winkels om een stuk te pakken zijn erg lang, maar de ontwerper moet zeggen: de hoeveelheden zijn volgens hem te lage producten voor een lijn waarvan het doel is om grote luxe mode naar de massa te brengen (hij is ook geïrriteerd door het feit dat zijn modellen, ontworpen voor dunne mensen, ook werden geproduceerd in maat 48 voor vrouwen, maar geduld). In dezelfde periode vertelt een documentaire uit 2005, "Signé Chanel", de relatie van diepe achting en genegenheid die er bestaat tussen hem en de naaisters van het Parijse atelier, terwijl zijn passie de afgelopen jaren Choupette is, een prachtig Birmese kat. aan hem gegeven door zijn protégé, Baptiste Giabiconi, voor wie hij 24 uur per dag twee serveersters reserveert en die hij heel vaak in zijn editorials portretteert. Karl Lagerfeld: "Choupette is mijn erfgename" LEESEn dat erft vandaag het leven van een koningin. Op dit punt valt nog te bezien wie zijn plaats zal innemen. Een icoon is weg, geliefd en bediscussieerd: en dat is een leegte die niet gemakkelijk gevuld zal worden. Ondertussen zal Virginie Viard, al meer dan 30 jaar de rechterhand van Karl Lagerfeld, de continuïteit van het merk verzekeren, tot de aankondiging van een nieuwe ontwerper.
Artikelbron: republiek
