Cristianus de André et pater eius Faber
Ego vere nescio quam multa tempora scripsi De Antonio Fabricio. Considerans etiam breves et vulgares cogitationes quas in commentario meo e medio scholae incipiendo scripsi et quae de carminibus suis vel tantum de partibus earum locuti sunt, centeni erunt. Haec ego semper de artifice, numquam de homine, cum numquam cognovissem, quid scriberem? Cogitationes, ex amicis, collegis et familia, hinc inde collectas tantum colligere velim. Sed pluries me quaesivi quaestionem, quae valere potest pro Fabricio De Andre, ac pro quavis alia magna publica figura. Quid erit in vita privata? Quomodo Fabricio De Andre maritum vel socium, patrem vel amicum fuisse?
Cristianus de André filius eius
Conloquia de filio primogeniti tui pluries legere contigit; Cristianus de Andréhos hos dies. Atque oculis volvens ea verba fere fingebam illum primum ut parvulum, deinde adultum, deinde patrem. Miratus sum qualis ejus pueritia, adolescentia, et adolescentia, cui pater tanti cognomen fuit, multis etiam incommodis. Quantum in tantis vitae temporibus, figura patris aderat, si ita, quatenus. In verbis Cristiano de Andrè, omnis immensus amor erga patrem Fabricium perlucet, sed etiam omnis difficultas ferendi cognominis, quod multis momentis plus oneris potest esse quam praeclarum pallium quo pallium.
Somnium eius? Sequere vestigia patris
Cristianus, qui ex parte sua somniavit semper ex quo filius esset musicus fieri, patris vestigia secutus patremque Fabricium, qui eum potius dissuadere conatus est, quod non facile hoc cognomine narraret. Nam Cristiano De André omnino facile non fuit. Similitudinem corporis etiam singula- iisque vocalibus, quae tam magni Faber admonent, certe non adiuvant. Annos exercitatus inevitabilis, sed simul crudeliter crudeliter. Quia non facile est liis ingeniis esse, multo etiam magis, si immensa vestigia sequi volueris, impressum reliquit. Sed Cristianus de Andre cognomen portat plus quam pondus.
Magnus legatum
Ex eoJanuary 11 1999dies, quo Fabricio De André oculis voxque defuncta est in eternum, immensam eius artis hereditatem hereditavit. Ille re- legit, repetiit et novis generationibus patefecit, iis qui patri numquam obviaverunt. Semper autem illud cognomentum cum sua vi seditiosa est. Sed elitr explicari ea. A magno onere factum est illud praeclarum pallium, quo perstrinxi et sub eo pallio magnum musicum est, quod pater eius in Tempio Pausaniae familiari praedio veterinarium esse voluisset. Fortunate cristiano patrem Fabricio non audiebat et hodie alio De André musico frui possumus. Solus, verus, germanus haeres in vasis aureis meis.
Etsi: "Attamen cognomen De André magna est responsabilitas ac non semper facilis, Verba et musica by Cristiano De André.
