amicitia est utique unus pulcherrimis muneribus quæ data est in nobis. Eligere nos amici, qui in vita comes peregrinationis nostrae per totum hoc iter facere et non plus, dives et iucundum.
Sed non semper felicem animadverto quam nos sumus. Saepe, ut fit, in facto, hoc accipere quod praesumpseram, quae omnino non sunt praesumpseram, hoc est, quod omnino necesse est admonere ipsi quam pretiosa est donum amicitiae et inscriptio Phrases est affectio, quantam gratiam consecuti populo nostro habemus.
Possumus hoc quoque ex fœnore pulchra verba, nobilium scriptorum qui nobis olim poetesses Dulce et carmina oblivione delebitur.
Vehementer insuper vers plena misericordia fletuque pronuntiantur quae semper est celebraturus unum maxime nobilis sententiis, Paene similiter ac amorem. SIC quia tandem plus quam amicitia iunctis animis aeterna et ex peculiari necessitudine coniunctum.
Sic enim hic sumus XX De Amicitia maxime pulchra poemata celebramus hunc sensum verborum plena et dicant in caritate atque honore fuisse ut per amicos habemus qui iuxta nos, et nos quotidie subsidium ad vitam nostram pulchriora et lumen.
Cum maxime uallum poeta orationes sunt puerorum carminibus, Ut et clarissimi poesia-seminarium rithimo in Ioannes Rodari Cras intelligere quod ab ipsa pueritia disponere specialis ita contracta res est quomodo est.
1. amicitia, Pam Brown
Et solitudo fecisset, in languorem in confusione,
sola cognitio amicitiae
permittit resistere
Amicus autem etiamsi non habeat potentiam ad auxilium nobis.
Satis est ut existat.
Amicitia minuunt distantiam temporis
exemisse aut bellum
aerumnarum sive silentio.
Est in his quae radices agit imas capit.
Ex his quae nunc florescit ....
2. Quod ex memoria amicus, David maria Turoldo
Ego cogitare aliud tantum nos consolatur,
quantum memoria amicus
gaudium enim fiducia sui
et quanta eum subsidio confisi
quatenus otium
quippe amicus.
Consolamini eum velle iterum procul
elicere sentire claudetur
quasi vocem ejus audire
et continue loquitur imperf.
3. Amicus meusEmily Hearn
Ratis meus amicus
circum lignum,
quasi solem calefaciat
hiberna dies
refrigerat unda mihi
in calidum post meridiem,
vox illius tamquam lapides vivi est
In vere in cantu,
et ipse est amicus meus,
et ego eum.
4. Homo, quid vis auferat, Pablo Neruda
Homo, quid vis auferat,
Stupebant tuae in latere summitatum
Dabo sis tota anima mea
et viae eius albus et carmina sua.
5. amicitia, Georgius Ludovicus Borges
Et non dabo vos solutions
nam omnes difficultates in vita
Non habeo responsa in dubiis sine timoribus,
sed non potestis audire eos participes eorum tecum
Nec praeterita mutare non
nec futura
Sed et illud, ubi opus erit proxima ad vos
Non possum ego a te cadit,
Non possum solus offerre manu mea
ut et sustentat ne cadat
Gaudium vestrum fortuna triumphum
non sunt mei
Sed cum te felicem sincere exsultate
Et nolite iudicare et fac decisiones in vita
Ego iustus et recliner super te excito vestram
et auxiliatus sum tibi, si a me
Nec possum fines
quibus vos movere
At ego tibi locum
necesse germinare
Non possum vitare vestri ex magna tribulatione,
quod tangit cor tuum aliquo dolore
Sed clamat tecum ut exciperent eum pariter concidit.
Ut non dicam tibi quod et te quid est esse,
Non possum solus eris tu vis
et amicus.
6 Praeterea splendor amicitiae, Marcus Tullius Cicero
Et splendor amicitiam
porrectis manibus est
nec mollis risus
gaudium et dolor
cum autem de spiritualibus invenire inspiratione,
qui credit in aliquem nostrum
et volens nos fiduciam.
7. Si potest custodire ab cor praevaricationem: Marcus Cicero
Si illud impedire possunt,
ad conteram cor
Ego non fuit frustra.
Si vita sustentatur dolor
ego nec sublevare dolor
ego auxiliatus sum tibi, aut perspiciunt lapsum Robin
rursus ut intra nidum
Ego non fuit frustra!
Quod a pueritia usque hodie
deorsum autem colles
Tenere manu artius
abbreviatum interjectis;
Et pedes eorum pedes in domum suam
vade et solve calceamentum de onere subleva!
8. Et non abscondam cordis tui secretum, Tagore Rabrindranath
Ne abscondas
secretum cordis tui,
amicus meus!
Dic mihi, sicut me:
in fiducia.
Qui te ridere ita misericordiam,
tardius ad me,
et cor meum audire eam
neque aures meas.
Nox alta
tacere super domum,
nidis avium
in somnis tacent.
Revelare mihi lacrimae dubius,
inter tremens risum dat,
dulce inter dolorem et verecundiam,
secretum cordis tui.
9. Habebit amicum, GyO Fujikawa
Non ita pulchra sunt cum amicis,
ludens in unum:
sentire beatus.
Suus 'nice quod amicus loqui
secreta ad mille
risum multum una rident
Nee umquam ibi desunt rationes sunt in risu.
Sed quandoque contingit
ut ipsi belli
et momentis ad invicem dicentes: Sanctus,
non es amicus!
Eo citius lapsa sed tu
absque te, tantum se nesciunt esse.
Et tamen beatus et felix in manibus
veros amicos, ambulabunt simul.
10. amici: Ioannes Rodari
Dixit parabolam de diebus antiquis
"Potius quam male solum comitatus".
Novi enim quanto aliquis magis pulchra;
"In comitatu tibi Procul recedant".
A proverbio: Qui novit cur:
"Qui enim non solum facit propter tria."
Ex quo aurem non audiet?
"Qui habet centum facit amicos centum".
Nunc mutata est ut habet proverbium:
"Quibus non solus es, qui peccamus?".
Haec, inquam, est mendacium:
'Si sunt plures ex nobis, suus' fun! ".
11 AmicusAdnotavi Calil Gibran
Amicus est tibi
Quare quia non habetis quaerere
Ad tempus interficere?
Semper exspecto enim illum cum vivat temporis.
Nam eget perfundat,
et non aliquo pretio tuo.
Et dulcedine amici
Sunt risus,
Utantur rebus laetis.
Quia ros in
de rebus parum
Et cor suum invenit mane
Et se requiescere facit.
12. credo in te, amicus, F. Oshiro
Credo in risu
fenestram in aperto est.
Credo in vultus,
speculum of vestri honestas.
Credo in manu tua,
gratias agentes semper.
Credo in sinu tuo
simplici corde receperint.
Credo in Verbo,
quod amor et spes dicitur.
Credo in te, amicus
ita simpliciter,
eloquentia silentium.
13. non oboedivit ipse et mihiCaecilia Caesar
neque illum
neque me
nos intellexit
amicitia nostra, qui erat plenus
curvarum.
ita derigimus
iam non esset sacrilegium inferendum auidissimi.
14 et amor amicitiae, Aemilia Brontë
Amor est sicut rosacanina,
sanctae amicitiae est.
Ilex est brunneis cum rosa est folliculos germinaret
sed quae duorum iam viridis arbitrium?
Fera rosa et suavis est per ver,
flores odore aestate
REDEO Hiberni expecta
et pulchritudinem de ramno et laudare?
Despicis in rosa iaceat coronam fatua
et in indutus speciem ilex,
December quia id tangit inter oculos tuos
relinquam in vobis viridi retiaculis jungerentur.
15 ego autem rogavi QuaestionesWislawa Szymborska
Quod est contentus quod de risus
ac handshake?
cunctanter excepisse
Numquam procul
quia nonnunquam longe
homo ab homine
iudicium dat cum hostili
ad primum aspectum?
Omne hominum fati
ut aperire librum
adfectum looking for
in suis characteribus,
neque in edit?
Certe omnia,
tu capto quidam populus?
Tibi respondere dubia,
Cloelium Siculum inaugurarunt,
iocus ex nihilo
damna calculum reduxi tibi?
Amicitia parum prosperis,
gelida mundos.
Vos scitis amicitia vadit
concreatum, sicut amor?
Sunt qui non custodiri eum
in labore.
Et in amicorum errata
non est vestrum erit flagitium?
Alii denique querendum et consilium.
Quam multae lachrimae
adduxistis in conspectu auxilium?
Co-author
beatitudo autem de millennia-
maybe non desiderari eam
in momento uno
lacrimis in faciem grimace?
Non LATEBRA te
labore alieno?
In speculum est in mensa
et nemo iam animadvertit,
priusquam caderet
concessit pro actibus coniunctae.
Sed quia actum est simplex
foedere in populo
16 Vos autem nolite ambulare in conspectu oculorum meorum: Ludovicus Mauritius Hartmann
Non ambulaveritis ex adverso mihi nec sequi.
Nolite ambulare post me nescio quo transibis Iordanem istum.
Et ambulabunt mecum semper amicitia.
17 homines sunt, intellegi voluit,, Pauli Eluard
Intelligendum intelligantur
intelligere se invicem diligunt
sunt patres eorum liberis
non sine lare sine patria
qui domos reficere,
reficere, et non hominibus
et natura et patria
omnibus hominibus
ut omne tempus.
18. CXVI sonnet: Caius Valerius Catullus
Mihi, mi amice,
et non erit senex,
quando primum occurrit vobis inspectantibus,
hodie tam apparet pulchritudinem tuam;
frigora brumae tertia aestate mota fastu tres arboris
tribus fontibus defluxit in eleganti flavo autumnos vidi successu temporum
Tres tria ignem aromatibus aperiat Iunii cum viderem igni florent modo aetatis.
Sed quasi umbra in horologio pulchritudo ejus, quae clam palamve agitabantur advances showing sine pace,
ita integra, videtur quod semper firma
motus habet quod oculum meum non audiunt neque intellegunt
si hoc scire audire posteris
in conspectu tuo adventu aestate iam mortuus pulchritudinis.
19. Ego crescere alba rosa est, Iosephus Marti)
Ego crescere alba rosa est
ut in June mense Ianuario
nam amicissimus
manum suam simplicem mihi adjutor.
Et comminans mihi crudelis et
cor quibus habito,
urticae et paliurus ego non colunt;
Alba rosa me colunt.
20 Cornelius Tacitus
Non solum quia te amo, qui es,
sed si quis ego sum apud vos.
Cum te amo tantum quid tibi
sed quid agas mecum.
Quod tu te amo magis quam te fecit
melius mihi est ut quis fide,
et factum est fatum, quam si ad beatam me.
Quia sine tactu feceris, sine verbo, sine nutu residebat auctoritas.
Et fecit esse per ipsum.
Si tamen hoc esse quod est.
