منطقه راحتی احساسی، آن فضای راحت که در آن هیچ اتفاقی نمی افتد

La منطقه راحتی فضایی است که در آن احساس راحتی و نسبتاً امن می کنیم. این فقط یک فضای فیزیکی نیست، بلکه شامل یک فضای فیزیکی نیز می شود طرز فکر و البته یک گرایش عاطفی. بنابراین، همه ما یک منطقه آرامش عاطفی داریم که بیشتر وقت خود را در آن می گذرانیم.

راحتی عاطفی چیست؟

آسایش عاطفی احساس خوب بودن، احساس آرامش در محیط و با خود است. حاکی از رواج احساسات خوشایند و عموماً مثبت است، اما بدون افتادن در افراط‌هایی مانند سرخوشی، اگرچه ممکن است احساسات منفی نیز وجود داشته باشد که ما به آن عادت کرده‌ایم، تا جایی که اثر مخرب آنها کاهش می‌یابد.

تجربه اینکه آرامش عاطفی کلید ایجاد پیوند با افراد دیگر است. تنها زمانی که احساس امنیت کنیم و از تعادل عاطفی خاصی لذت ببریم، می‌توانیم روابط خود را با دیگران باز کرده و برقرار کنیم.

راحتی عاطفی نیز اساس توانایی های ماست. حفظ یک حالت عاطفی اولیه به ما امکان می دهد بر روی وظایفی که باید انجام دهیم تمرکز کنیم، به طوری که احساسات به مانعی تبدیل نشوند، بلکه به تسهیل کننده فعالیت تبدیل شوند. اما همه چیز آنقدرها هم کامل نیست. زندگی در منطقه راحتی عاطفی نیز دارای معایبی است.

هر چه احساسات بیشتری را احساس کنیم، انعطاف پذیرتر می شویم

منطقه راحتی عاطفی از مجموعه ای از حالات عاطفی تشکیل شده است که کم و بیش پایدار می مانند. این بدان معنی است که آن را افزایش نمی دهد دانه دانه بودن عاطفی، که توانایی تجربه و تشخیص طیف وسیعی از عواطف و احساسات است.

در واقع، تجربه حالات عاطفی مختلف، حتی حالت های ناخوشایند، به ما این امکان را می دهد که در مدیریت احساسات خود مؤثرتر باشیم و ما را از اتخاذ راهبردهای مخرب برای مقابله با موقعیت هایی که بر ما غلبه می کنند، باز می دارد، همانطور که توسط روانشناسان این دانشگاه تأیید شده است. دانشگاه جورج میسون. آنها در مطالعه خود دریافتند افرادی که می توانند احساسات خود را تشخیص داده و درک کنند، کمتر به مواد مخدر، الکل یا غذای اضافی متوسل می شوند و از آنها به عنوان دریچه های تسکین برای رهایی از تنش استفاده می کنند.

مطالعات دیگری که در دانشگاه کنتاکی انجام شد تأیید کرد که افراد دارای دانه‌بندی عاطفی کنترل بیشتری از خود نشان می‌دهند و کمتر به شرایط دشوار واکنش تهاجمی نشان می‌دهند، حتی اگر بسیار عصبانی باشند. اساساً، توانایی امتحان طیف گسترده ای از احساسات و احساسات این شاخص مهمی از انعطاف پذیری و خودکنترلی عاطفی است که به ما کمک می کند تا بدون فروپاشی با موانع کنار بیاییم.

تله منطقه راحتی احساسی

منطقه راحتی عاطفی نیز تله دیگری برای ما ایجاد می کند:اجتناب تجربی. هنگامی که با برخی از حالات عاطفی بیش از حد احساس راحتی می کنیم، می توانیم از موقعیت هایی که باعث ایجاد احساسات "مضر" در ما می شود، اجتناب کنیم تا در نهایت "برده" احساسات، موقعیت ها یا افکاری شویم که سعی می کنیم به هر قیمتی از آنها اجتناب کنیم.

از قضا، اجتناب تجربی به تشویش اضطرابی می‌انجامد که قرار است از بین برود، زیرا وقتی سعی می‌کنیم احساسات یا احساسات ناخوشایند را فراری دهیم، انکار کنیم یا سرکوب کنیم، آنچه در واقع انجام می‌دهیم ایجاد یک میدان جنگ درونی است. انگار به خودمان اعلان جنگ می کنیم. ما یک تنش درونی عمیق ایجاد می کنیم. و در این زمینه هیچ برنده ای وجود ندارد، فقط یک بازنده وجود دارد: خودمان.

در واقع، استفاده از اجتناب تجربی برای رویارویی با موقعیت های استرس زا زندگی با چندین مشکل سلامتی، هم جسمی و هم روانی همراه است. روانشناسان از دانشگاه استنفورد نشان داد که این استراتژی‌ها در مقایسه با ارزیابی قاطعانه‌تر و استراتژی‌های مقابله‌ای، با تسهیل خلق منفی، به کاهش تأثیرات مثبت منجر می‌شوند.

بدون از دست دادن تعادل خود از منطقه راحتی احساسی خود خارج شوید

بدیهی است که بحث مازوخیست شدن نیست، اما باید بپذیریم که در مسیر زندگی برای رشد باید تجربیات مختلفی را پشت سر بگذاریم. برخی خوشایند خواهند بود، برخی نه. چسبیدن به منطقه راحتی عاطفی به ما اجازه نمی دهد که آن تجربیات را به طور کامل تجربه کنیم، از آنها بیاموزیم و از آنها قوی بیرون بیاییم.

قابل درک است که وقتی با یک موقعیت ناخوشایند مواجه می شویم، سعی می کنیم آن را انکار کنیم یا با پناه بردن به منطقه آرامش عاطفی خود فرار کنیم، اما این استراتژی اجتناب فقط به ما کمک می کند که افراد سخت تر و نابردبارتر باشیم و کمتر و کمتر بتوانیم با آن مواجه شویم. غیر منتظره در زندگی

برای اینکه بیش از حد به منطقه آرامش عاطفی عادت نکنیم، می‌توانیم هر از گاهی با جرأت رویارویی با چالش‌های جدید از آن خارج شویم. قرار دادن تدریجی خود، در محیط‌های کنترل‌شده، در معرض تجربیاتی که ترس، عدم اطمینان یا اضطراب ایجاد می‌کنند، منفی نیست. برعکس، به ما کمک می‌کند تا با آن احساسات و واکنش‌های فیزیولوژیکی متعاقب آن آشنا شویم تا بتوانیم در آینده بهتر با آن‌ها مقابله کنیم.

در واقع، راز این است که منطقه راحتی عاطفی را بیشتر و بیشتر کنیم، به طوری که ما با حالت های عاطفی که به طور سنتی منفی توصیف می شود، احساس ناراحتی بیش از حد نداشته باشیم، بلکه آنها را بپذیریم و درک کنیم که آنها به اندازه احساسات مثبتی که تلاش می کنیم ضروری هستند. برای گرفتن ما

منابع:

فلدمن، ال. و. آل (2015) باز کردن تمایز عاطفه، تبدیل تجربه ناخوشایند با درک تمایزات در منفی. دستورالعمل های فعلی در علوم روانشناسی؛ 24 (1): 10-16.

Pond، RS et. آل (2012) تمایز هیجانی تمایلات پرخاشگرانه را در افراد عصبانی تعدیل می کند: تجزیه و تحلیل روزانه. هیجانی؛ 12 (2): 326-337.

گراس، جی جی و جان، OP (2003) تفاوت های فردی در دو فرآیند تنظیم هیجان: پیامدهای عاطفه، روابط، و رفاه. J Pers Soc Psychol؛ 85 (2): 348-362.

ورودی منطقه راحتی احساسی، آن فضای راحت که در آن هیچ اتفاقی نمی افتد اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.