ارتباط عاطفی که با افراد پیرامون خود ایجاد می کنیم سوختی نیرومند برای روح است. همه ما نیاز به درک و اعتبار سنجی داریم. احساس کنیم که حداقل یک نفر دیگر در جهان وجود دارد که ما را درک کرده و از ما پشتیبانی می کند.
با این حال ، در یک جامعه بیش از حد متصل ، ما به طور فزاینده ای در ارتباط هستیم ، بلکه غایب تر هستیم و بنابراین ، به تنهایی. بسیاری از افراد از نظر جسمی حضور دارند ، اما از نظر روحی و روانی دور هستند. آنها وقتی به تلفن های همراه خود نگاه می کنند غایب سرشان را تکان می دهند. آنها مکالمه را فراموش می کنند زیرا هرگز درگیر این موضوع نشدند.
البته ، وقتی سرمان در جای دیگری باشد ، نمی توانیم از نظر احساسی به هم متصل شویم. از طرف دیگر ، تشدید همدلی شامل ارتباط با دنیای درونی دیگری برای کمک به او در کنار آمدن با مشکلات یا به راحتی پشتیبانی مورد نیاز او است.
دقیقاً تشدید همدلی چیست؟
ریشه مفهوم تشدید همدلی در روانشناسی اومانیستی است. در زمینه روان درمانی راجرایی ، طنین همدلانه به معنای روشی عمیق تر از تجربه روابط بین فردی است زیرا از آنچه دیگران بیان می کند را در نظر می گیرد - چه آنچه او می گوید ، چه ساکت است ، چه با کلمات بیان می کند و چه با زبان بدن .
برخلاف همدلی ، طنین همدلانه به این معنی نیست که شما خود را به جای شخص مقابل بگذارید ، بلکه استفاده از "من" ما برای برقراری ارتباط با شخص دیگر است ، تا آنجا که ممکن است پذیرای تجربیات ، احساسات و ایده های او باشید ، اما بدون از دست دادن بینایی از احساسات هر کس متعلق به.
کمک به دیگران با اینکه اجازه ندهیم مشکلات آنها ما را به همراه خود بکشاند
'Lهمدلی در حالی که مفهوم تشدید همدلی در سایه باقی مانده بود ، برجسته شد. با این حال ، کمک به دیگران بدون اینکه توسط طوفان رانده شوید ، ضروری است.
همدلی تلاشی است برای هماهنگی با تجربیات و احساسات دیگری. این است که خود را به جای او قرار دهید. اما غالباً همدلی از بین نمی رود و فقط به دلسوزی یا نگرانی همدلی محدود می شود كه می تواند به ما و دیگران آسیب برساند و مانع از آن شود كه فاصله روانشناختی مفید بودن
تشدید همدلی به معنای "یکسان" بودن با دیگری نیست ، اما حفظ نوعی جدایی است. این فاصله همان چیزی است که به ما امکان می دهد کمک شایسته ای انجام دهیم. طنین همدلی به ما اجازه می دهد تا وضعیت او را تجربه کنیم ، اما به روشی متفاوت ، غالباً کامل تر. بنابراین درختان مانع دیدن جنگل نمی شوند. ما ممکن است بتوانیم عمده مشکلات و درگیری های دیگران یا استراتژی های ناکارآمد آنها را در عمل شناسایی کنیم.
طنین همدلانه به معنای تجربه مشکلات و احساسات فرد است ، اما بدون این کدر شدن عقلانیت ما ، زیرا مرزهای "من" ما پاک نشده است ، بلکه به عنوان یک لایه دفاعی ضروری عمل می کند که به ما امکان می دهد کمک مناسب را ارائه دهیم.
چگونه رزونانس همدلی ایجاد کنیم؟ مهارت های اساسی
• آگاهی و توجه کامل. این اولین قدم است که بدون آن ارتباط عاطفی با دیگری غیرممکن است. این شامل حضور کامل در اینجا و اکنون ، توجه به مکالمه ما است. این به معنای حضور واقعی و علاقه صادقانه به نگرانی های دیگری است.
• تحقیقات تجربی. این شامل جستجوی فعال برای تجربه های پیچیده تر دیگری است. این بدان معناست که فراتر از آنچه می بینید و از سطحی بودن راضی نیستید ، بلکه سعی در تعمیق معنای عمیق تری دارید که معمولاً پشت کلمات پنهان می شود.
• بیان احساسی فعال. این به معنای بیان کلمات یا ترجمه عملی است که احساس می کنیم. هنگامی که آسیب پذیری خود را ابراز می کنیم یا از نظر احساسی باز می شویم ، دیگری را تشویق می کنیم که برای ارتباط در سطح عمیق تری همان کار را انجام دهد. شرمساری از درد ، شکست یا احساسات دیگر نیست ، بلکه استفاده از آنها برای ساختن پل است.
• تقدیر بدون قید و شرط. هرگونه انتقاد یا تلاش برای قضاوت ، همدلی را لغو می کند. به همین دلیل است که تشدید همدلی به قدردانی بی قید و شرط نیاز دارد. این لزوماً به معنای موافقت با عقاید دیگری نیست ، بلکه به معنای تأیید تجربه های عاطفی آنها با نشان دادن پذیرش بی قید و شرط است تا فرد احساس کند درک شده و مورد حمایت قرار گرفته است.
منابع:
Watson، JC & Greenberg، LS (2009) تشدید همدلی: دیدگاه علوم اعصاب. در J. Decety & W. Ickes (Eds.) علوم اعصاب اجتماعی همدلی (صص 125–137). مطبوعات MIT.
Decety ، J. & Meyer ، ML (2008) از تشدید احساس به درک همدلانه: یک حساب عصب شناسی رشد اجتماعی. توسعه و روانشناسی؛ 20 (4): 1053-1080.
Vanaerschot، G. (2007) رزونانس همدلی و پردازش تجربی افتراقی: رویکرد رهنمود فرآیند تجربی. مجله روان درمانی آمریکا؛ 61 (3): 313-331.
ورودی طنین همدلی ، کلید کمک به دیگران با جلوگیری از پایین آمدن مشکلات آنها اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.
