صدای شیرین خاطرات همچنین می تواند با مرور روزنامه ها ، جایی که می توانید با مصاحبه هایی روبرو شوید ، که با پرداختن به موضوعات سبک تر ، مانند خاطرات ، شما را وادار به بازتاب هایی می کند که سبک تر و بی دغدغه تر نیز هستند.
مصاحبه جالب با منتقد موسیقی تاریخی به 27 فوریه برمی گردد ماریو لوزارو فگیز در Corriere della Sera ، a دوری قزی.
دوری قززی خواننده موفق دهه 60 و 70 ، بیست و پنج سال در کنار او زندگی کرد فابریزیو دی آندره، که او همسر ، همراه ، موزه و مادر لووی بود ، مخفف لوئیزا ویتوریا ، دختر متولد اتحادیه با فابر.
دوری قزی آغاز و برخوردها
دوری قزی در 30 مارس 1946 در Lentate sul Seveso به دنیا آمد. "در سن 18 سالگی ، متوجه می شوم که در یک برچسب کوچک ضبط می کنم. جلسات اساسی است.
با تشکر از ناشر کریستین لرو ، من با یک معمای بسیار جوان دوست می شوم لوسیو باتیستی که هنوز آواز نمی خواند ، و تنها به دادن مروارید به دیگر هنرمندان محدود بود.
آلبرتو تستا من را به یک نوجوان بی پروا ، قد یک متر و هشتاد معرفی می کند ، فیورلا مانویا که در صحنه های خطرناک دو شیرین کاری بود.
او بدلكار بود. یادم می آید دختری تنها که پشت پیانو نشسته بود و آواز می خواند.
او خود را میمو برته معرفی کرد. همه ما آن را دوست داشتیم مانند مارتینی من بنابراین برای Loredana e رناتو صفر".
دیدار با فابریزیو دی آندره
"قدمت آن به جایزه ای در تابستان 69 در جنوا با نام "Caravella d'Oro" برمی گردد. او به خاطر آلبوم "همه به سختی مردند" پاداش گرفت ، من به خاطر "Casatschok". در مارس 1974 ، سرنوشت از انتظار خسته شد.
او تصمیم می گیرد اجازه دهد ما دوباره در استودیوهای ضبط ریکوردی از طریق بارلتا ملاقات کنیم. او مرا به استودیوی خود دعوت می کند تا به من اجازه دهد "والس برای یک عشق" را گوش کنم ، که حاوی یک پیام دقیق بود: لحظه را غنیمت بشم ...".
آدم ربایی سال 1979
"یک تجربه عالی زندگی. درک عمیق ما به ما کمک کرد. هر تجربه یک جنبه مثبت دارد. و ما می دانستیم که چگونه آن را درک کنیم. گاهی اوقات این درام با کنایه آغشته می شد.
یکی از "نگهبانان" ما به فابریزیو اعتماد کرد که ، بله ، او از آهنگ هایش قدردانی می کند اما ترجیح می دهد گوچینی. دیری نپایید که جواب داد: «بلین ، چرا او را ربوده ای؟".
دی آندره و گوچینی
فابریزیو دی آندره و فرانچسکو گوچینی مطمئناً دو بزرگترین نماینده ترانه سرایی ایتالیایی هستند. دو هنرمند دارای استعداد خارق العاده ای برای بازی با کلمات ، جستجوی آنها با مراقبت شیدایی (دی آندره) و یا یافتن آنها با یک طبیعت خارق العاده هستند (گوچینی).
کلماتی برای ساختن داستان ، که هر دو به فضای کافی در گلچین ادبیات ایتالیا منجر شده است ، جایی که متن برخی از آهنگ های آنها گزارش شده است. اما آنها کاملاً متفاوت بودند. سبک و محتوا متفاوت ، احساسات ادبی آنها متفاوت بود که زمینه ساز شیوه شخصی نوشتن آنها بود.
شاعران و ترانه سرایان فرانسوی پشت سبک دی آندره ، ادبیات آمریکایی و فراتر از آن ، پشت گوچینی. با این حال ، هر دو واضح و روشن را دوست داشتند ، بدون اینکه کلمات را کوچک یا استعاره های مبهم نشان دهند. همیشه روشن ، مستقیم و همیشه برای خواندن و گوش دادن بسیار زیبا است.
هرگز رویای دری تحقق نیافته است
"از نظر عقاید من فکر می کنم سابقه فابریزیو با لوسیو باتیستی خوب بود. یکی فکر می کند هنوز وقت برای انجام کارها وجود دارد. اما فابریزیو و لوسیو خیلی زود ، فقط پس از سه ماه ، آنجا را ترک کردند.
دی آندره و باتیستی
اگر این جمله که "اضداد جذب می کنند"، احتمالاً دو نفره De Andrè - Battisti تبدیل به یک نفر شده بودند پدیده موسیقی جهان. در منظره ترانه سرایی ایتالیایی ، از نظر ایدئولوژیک نمی توانیم دو هنرمند دورتر را تصور کنیم ، اما نه تنها.
اما هر دو از لحاظ منحصر به فرد بودن فوق العاده بودند. از یک طرف ، لوسیو باتیستی ، نوازنده فوق العاده زیبا ، سیری ناپذیر ، هرگز کاملا راضی نیست ، همیشه در جستجوی کمال از طریق هفت نت. از طرف دیگر ، فابریزیو دی آندره ، خواننده ای سیری ناپذیر ، هرگز کاملاً راضی نیست ، همیشه در جستجوی او کمال از طریق کلمه.
آیا آنها تا آخر درست کنار می آیند؟ آیا دی آندره تمام پیچشهای بدیع Battisti را از نظر موسیقی می پذیرفت؟ و باتیستی ، بدون چشم انداختن ، ترانه هایی را می خواند که از رد کردن برای هر جنگی ، از ترنسجنسال ها و از آخرین صحبت می کند؟ ما نمی دانیم چگونه پاسخ دهیم.
دوری قززی از یک رویای تحقق نیافته به دلیل مرگ زودرس هر دو هنرمند صحبت کرد. اما خواب دیدن ، به ویژه در این زمان ها ، تقریباً یک الزام است و پس از آن ، همه ما رویاپردازان ، رویای غیرممکن بودن تولد یک نوزاد را ادامه می دهیم اواز یا موسیقی دو نفری که ، از نظر موسیقی، او ما را می فرستاد خارج از ذهن.
"فابریزیو دی آندره به دیلن که می خواست با او بازی کند نه گفت"
"فابریزیو امتناع کرد زیرا احساس آمادگی نمی کرد. دوست محبوب ما فرناندا پیوانو ، با دانستن هر دو موضوع ، یك عصر ، حیله گر ، به او گفت: "حقیقت را به من بگو فابریزیو ، تو نمی خواستی كه دوری ملاقات كند دیلن?".
دی آندره و دیلن
شنیدن قضاوت فابریزیو دی آندره درباره جایزه ادبی نوبل به باب دیلن جالب بود. این خواننده و ترانه سرای جنوئی درباره اخبار اولین نامزدی جایزه خواننده و ترانه سرای آمریکایی اظهار نظر کرد: "چقدر زیبا! این یک چیز بسیار مهم است ... و همچنین زمان آن فرا رسیده است که آهنگ منبع ادبیات ، وسیله ای برای بیان خود نیز ادبی تلقی شود و از طرف دیگر شعر با آواز متولد شود".
به عقیده بسیاری فابریزیو دی آندره دیلنایتالیایی، به جز فرناندا پیوانو ، که ترجیح داد دیلن را در نظر بگیرد "دی آندره آمریکایی". "ما دیگر نمی توانیم چیزهایی مانند" برادران ایتالیا ، با کلاه ایمنی Scipio ... "را بشنویم. می توانیم "او را شلیک کن ، پیرو ، حالا او را شلیک کن" بشنویم ... ، می توانیم این قافیه های شگفت انگیز را توسط فابریزیو و همچنین توسط دیلن بشنویم ، که قافیه هایی خالص هستند ، با همسان ، در بعضی مواقع ، حتی ترحم انگیزتر و هیجان انگیز تر از قافیه های واقعی ". (فرناندا پیوانو)
فابریزیو دی آندره دو ترانه از باب دیلن ترجمه و آواز خواند: "ماجراجویی در دورانگو"، اقتباس شده از"عاشقانه در دورنگو"و"راه فقر"، با همکاری فرانچسکو د گرگوری, گرفته شده از "خط خمپاره".
فابریزیو دی آندره ، فرانچسکو گوچینی, فرانچسکو د گرگوری, لوسیو باتیستی، استعدادهای عظیم ایتالیایی ، با یک مخرج مشترک به نام باب دیلن. تشکر ویژه از دوری قزی به خاطر تعهدش به حافظه دائمی، Faber او و موسیقی بزرگ ایتالیایی.
