آیا داشتن اضطراب هر روز طبیعی است؟

"من هر روز اضطراب دارم. نمیتونم تمرکز کنم من نمی توانم بخوابم. من همیشه معتقدم که قرار است اتفاق وحشتناکی رخ دهد "، این شهادت شخصی است که از اضطراب رنج می برد ، اما کلمات او واقعیتی را نشان می دهد که میلیون ها نفر در سراسر جهان زندگی می کنند. در واقع ، تخمین زده می شود که حدود 5 of از افراد از اضطراب عمومی رنج می برند ، اگرچه بیش از 10 from از فوبیای خاص و حدود 3,5 from از حملات پانیک رنج می برند.

اضطراب چگونه شروع می شود؟

I علائم اولیه اضطراب آنها به طور کلی خفیف هستند و غالباً مورد توجه قرار نمی گیرند. فرد بیش از حد معمول احساس تحریک پذیری و نگرانی می کند. او در خواب مشکل دارد. عصبانیت و ترس او را بیدار نگه می دارد تا چشم هایش از خستگی بسته شود.

در این مدت برخی علائم فیزیکی نیز ظاهر می شود ، مانند کشش عضلات ، سردرد احساسی، مشکل در بلع ، سرگیجه یا حتی مه روحی ناخوشایند. افکار مکرر نیز ظاهر می شوند ، عموماً از نظر محتوا فاجعه بار هستند ، که بدترین سناریوهای ممکن را پیش بینی می کنند.

با این حال ، اکثر مردم تمایلی به این علائم اضطرابی ندارند. آنها تصور می کنند که به تنهایی از بین می روند یا به دلیل یک دوره استرس زا در زندگی ، شرایط موقتی هستند. در برخی موارد ، اوج این علائم معمولاً عبارت است ازآتاتکو دی پانیکو.

برای بسیاری از مردم ، حمله وحشت زنگ خطر اضطراب است ، سیگنال این است که آنها دیگر نمی توانند مشکل را نادیده بگیرند. اگر آنها در آن لحظه دقیق به دنبال کمک نباشند ، اضطراب همچنان ادامه می یابد و همه چیز را در مسیر خود از بین می برد و روز به روز به یک همراه ثابت تبدیل می شود.

آیا حمله پانیک می تواند چند روز طول بکشد؟

حمله پانیک یک قسمت شدید است که معمولاً در ده دقیقه به اوج خود می رسد و تقریباً در نیم ساعت به طور کامل فروکش می کند. در طول حمله وحشت ، سطح آدرنالین در بدن تقریباً دو برابر می شود ، بنابراین فرد تجربه می کند تاکی کاردی اضطرابی و مشکلات تنفسی

بیش از حد تهویه باعث گیجی ، بی نظمی و سرگیجه می شود. احساس غم و اندوه شدید و از دست دادن کنترل وجود دارد. پس از این سونامی احساسی ، بدن سعی می کند سطح پایه خود را بازیابد ، اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد تا همه پارامترهای فیزیولوژیکی به حالت عادی بازگردند. بنابراین ، طبیعی است که پس از حمله پانیک ، فرد از نظر جسمی و روحی احساس خستگی کند.

این بدان معناست که حملات پانیک قسمت های ناگهانی کوتاه مدت هستند. در عوض ، اضطراب می تواند تمام روز ادامه داشته باشد. مطالعه انجام شده درموسسه La Doctrine Chrétienne از استراسبورگ تفاوت مدت زمان هر دو اختلال را به صورت گرافیکی نشان داد:

گرفته شده از: گفتگوها در علوم اعصاب بالینی

شایان ذکر است که حتی اضطراب عمومی ، که روز به روز تجربه می شود ، خسته کننده می شود. در واقع ، افراد مضطرب در حالت هوشیاری مداوم زندگی می کنند ، گویی در هر لحظه چیزی وحشتناک برای آنها اتفاق می افتد. افکار و ترس های فاجعه بار خود را به گونه های مختلف و در غیرمنتظره ترین لحظات نشان می دهند و آنها را تقریباً فلج می کند.

برای یک فرد مضطرب ، هر موقعیتی به طور بالقوه خطرناک است. این باعث خستگی عظیم جسمی و روحی می شود. اضطراب بر تمرکز او تأثیر می گذارد و اجازه نمی دهد به اندازه کافی استراحت کند. فرد در هر مرحله احساس غرق شدن می کند و نمی داند برای کنترل این احساس اضطراب و دلهره چه باید بکند. بنابراین ، هنگامی که اضطراب تمام روز طول می کشد ، به شدت ناتوان کننده می شود.

آیا داشتن اضطراب هر روز طبیعی است؟

داشتن اضطراب هر روز طبیعی نیست. اضطراب می تواند یک واکنش خاص در شرایط خاص باشد که باعث ایجاد ترس یا ناراحتی می شود ، اما هنگامی که به هنجار تبدیل شود ، نشان دهنده وجود یک اختلال روانی است. افرادی که هر روز از اضطراب رنج می برند از اختلال اضطراب فراگیر رنج می برند. در این نوع اضطراب ، نگرانی یک عنصر کلیدی و همچنین مشخصه ترین علامت شناختی است.

افکار مزاحم و فاجعه بار تفاوت را بیناضطراب عمومی از حملات وحشتزدگی و عاملی است که احساسات اضطراب ، ناراحتی و دلهره را در این افراد تقویت می کند.

بنابراین ، اضطراب نتیجه نگرانی ها ، ایده ها و تصاویر بی وقفه ای است که ترس ها را تغذیه می کند. مشکل معمولاً این است که با نگاه به گذشته ، یافتن نی که کمر شتر را شکسته ، آسان نیست. تشخیص محرک همیشه آسان نیست زیرا اضطراب به تدریج رشد می کند و از تمام نگرانی ها ، ناامنی ها ، مشکلات و ترس های ما تغذیه می کند.

در واقع ، این نه تنها نتیجه عوامل استرس زایی است که ما تجربه کرده ایم ، بلکه سبک های ما نیز هستند مقابله با استرس (روبرو شدن) یا توانایی / ناتوانی ما در کنار آمدن با عدم قطعیت. حساس ترین افراد ، آنهایی که تمایل به کمال گرایی دارند و بیشترین کنترل را دارند ، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد اضطراب عمومی در برهه ای از زندگی خود هستند.

به عنوان مثال ، استراتژی های اجتناب ، خطر ابتلا به اضطراب را هر روز افزایش می دهد. اگر متوجه شویم که یک فکر یا موقعیت باعث اضطراب ما می شود ، اولین انگیزه ما اجتناب از آن خواهد بود. اما به دلیلاثر برگشتی، این افکار توجه ما را بیشتر جلب می کند. آنها تبدیل به افکار مزاحم می شوند ، بنابراین نه تنها احساسات شدید و ناخوشایند را ایجاد می کنند ، بلکه احساس عدم کنترل را نیز افزایش می دهند که باعث افزایش اضطراب می شود.

در هر صورت ، حتی افرادی که از اضطراب عمومی رنج می برند ، هر روز آن را کاملاً تجربه نمی کنند. در "اوقات خوب" ، وقتی همه چیز خوب پیش می رود ، اضطراب می تواند به او مهلت دهد ، حتی اگر مختصر باشد. اما این مهم است که مردم مراقبت خود را رها نکنند و درمان را رها نکنند ، زیرا اگر علل اضطراب برطرف نشوند ، وقتی علائم دوباره ظاهر شوند ، شدیدتر می شوند.

در حقیقت ، خبر خوب این است که اضطراب قابل درمان است. شما مجبور نیستید خود را رها کنید تا هر روز در زندگی خود با اضطراب زندگی کنید. خبر بد این است که اضطراب معمولاً به خودی خود برطرف نمی شود ، بنابراین می تواند ماه ها یا سالها ادامه داشته باشد ، بنابراین بهتر است در اسرع وقت به دنبال کمک تخصصی باشید.

منبع:

Borza، L. (2017) درمان شناختی-رفتاری برای اضطراب فراگیر. گفتگوها در علوم اعصاب بالینی؛ 19 (2): 203-208.

ورودی آیا داشتن اضطراب هر روز طبیعی است؟ اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.