والدین با بیش از یک فرزند می دانند که کنترل حسادت بین خواهر و برادر چقدر پیچیده است.
اگر با یکی موافق باشید ، دیگری را اشتباه انجام می دهید و بالعکس. و بعلاوه ، شاید شما با یکی موافقت کنید ، اما اغلب در درون خود احساس می کنید که عناصری را در دست ندارید که بگویید اگر برداشت شما از قضاوت در واقع همان "درست" است.
بنابراین بیایید در مورد حسادت بین خواهران و برادران صحبت کنیم: کمی بر اساس آنچه من مطالعه کردم ، کمی بر اساس تجربه من به عنوان پدر و مادر.
1. ترجیحات وجود دارد
و کمی " نفاق افکن به عنوان یک مفهوم گشودگی ، بیایید کمی با هم در مورد این جمله تأمل کنیم. من اعتقاد ندارم که پدر و مادری بتوانند ادعا کنند که در طول زندگی خود هرگز نسبت به فرزند یا فرزند دیگری ترجیح یا دوست نداشته اند.. این یک قسمت طبیعی از امور است که دارای قرابت خاص هستند که بیش از دیگران مربوط هستند. البته: آنها می توانند مدت کوتاهی دوام بیاورند ، هرچه بخواهید می توانند با گذشت زمان تغییر کنند.
نکته ای که به نظر من این است این تنظیمات را تشخیص دهید - البته موقتی - می تواند به ما در بهبود رابطه با فرزندانمان کمک کند. به عنوان مثال ، یک زمانی بود که به خودم گوش می دادم ، وقتی با یکی از فرزندانم بودم احساس خشم و آزردگی می کردم. گوش دادن و زیر سال بردن از خودم در مورد این احساسات به من فهماند که احساس نمی کنم مورد توجه او قرار بگیرم (برخلاف آنچه در مورد مادرم اتفاق افتاد). توپ را برداشتم و با شروع از این احساس سعی کردم آن را پس بگیرم ، تا رابطه ام با او را بهبود ببخشم: از خودم پرسیدم "چگونه می توانم رابطه را تقویت کنم تا احساس نکنم "کنار گذاشته شده" ام اما او همچنین بیشتر از من قدردانی می کند؟ ".
مهم است که نظارت بر "حالات"به سمت کودکان و درک آنها: این اولین قدم برای پیشرفت است روز به روز رابطه با آنها
2. جنبه مثبت حسادت
وینیکات گفت که غلبه بر حسادت در کودکی به ما کمک می کند تا آن را در بزرگسالی بهتر تجربه کنیم. این جنبه روشن حسادت است: دیدن آن به عنوان سالن ورزشی برای کودکانمان ماندن در درون برخی احساسات که - اگرچه ناخوشایند است - اما می تواند ما را حتی قوی تر و کامل تر کند. اگر در دوران کودکی از پس آن بر نیاییم ، در بزرگسالی خطر عصبانیت و پرخاشگری بیشتری داریم.
در جامعه ما تمایل کلی برای فرار از احساسات دست و پا گیر وجود دارد: خوب است که از همان کودکی با این "مد" مخالفت کنیم. بعلاوه ، حداقل کمی حسادت بین خواهر و برادر اجتناب ناپذیر است ، فکر اینکه بتوانیم طوری رفتار کنیم که باعث از بین رفتن کامل آن شود ، کاری فایده ای ندارد. در عوض ، فکر می کنم مفید باشد که از این منظر فکر کنیم که حسادت وجود دارد ، بیایید بفهمیم چگونه باهاش روبروشو e با آن زندگی کن.
3. نقش والدین
نکته سوم مربوط به نقشی است که والدین باید در این پویایی داشته باشند. تم گسترده ای که در اینجا برای راحتی سه عنصر را لمس می کنم.
- اول از همه ، والدین باید نه چندان یک عنصر برای تضمین انصاف باشند ، بلکه الف تضمین منحصر به فرد بودن بعضی از بچه ها بگذارید توضیح دهم: اگر 4 آب نبات و 2 فرزند داشته باشیم ، تقسیم عادلانه چیزها نیست (هر کدام 2 آب نبات) ، بلکه هر كدام از بچه ها آنچه را كه لازم دارند به آنها بدهید به عبارت دیگر ، نباید با آنها "برابر" رفتار كرد ، بلكه به دلیل منحصر به فرد بودن آنها نشان داده می شود. شاید یکی آب نبات را دوست دارد ، اما دیگری چیز دیگری می خواهد: بیایید به سمت منحصر به فرد بودن آنها برویم ، آن را حفظ کرده و آن را تقویت کنیم
- والدین باید "دیدن" فرزندان. این درخواست مکرر آنها است: "ببینید چه نقاشی زیبایی ساخته ام؟ غواصی مرا تماشا می کنی؟ ببین چطور لباس پوشیدم؟ ". کودکان باید دیده شوند ، اینگونه مخزن عاطفی آنها را پر می کنید. بیایید نگاهشان کنیم و به آنها عشق بورزیم: دو عملی که مطمئن هستیم مطمئناً به او آسیب نمی رساند.
- همچنین والدین باید مشاجرات را رصد کنید بین آنها (زن و شوهر) و از خود در مورد تأثیراتی که بر فرزندان دارند بپرسید. اغلب ، خیلی اوقات ، بچه هایی را دیده ام که در درگیری بین بزرگسالان گرفتار شده اند: یکی بازوی مسلح پدر و دیگری مادر و آنها برای ادامه جنگهایی که متعلق به آنها نبود ، یکدیگر را ذبح می کردند.
پدر و مادر عزیز: شما نقش و تأثیر ویرانگری بر روی بچه های کوچک دارید: مراقب خود باشید.
برای دوره رایگان ویدئویی رشد شخصی خود در اینجا ثبت نام کنید: http://bit.ly/Crescita
مقاله چگونه با حسادت خواهر و برادر کنار بیاییم: 3 نکته برای والدین به نظر می رسد اولین بار در روانشناس میلان.
