ترسناک است ، بدون هیچ قطعی.
با خواندن روزنامه ها و گوش دادن به اخبار همیشه سرتیترها غرق ما می شوند
هشدار دهنده تر ما می بینیم که تعداد افراد آلوده به سرعت در حال افزایش است
و آن مرحوم ، سرگیجه و حتی گاهی احساس می کنیم
غیر واقعی است ، زیرا عادت به ایده آنچه اتفاق می افتد دشوار است.
مکالمات ما بیشتر به ویروس کرونا می چرخد. اجتماعی
شبکه ها مملو از پیام هایی هستند که از هیچ چیز دیگری صحبت نمی کنند. و بنابراین ، غرق در
این سناریوی بی سابقه و نامشخص ، عجیب نیست که اضطراب ویروس کرونا ایجاد شود.
"همه گیرها می توانند یک کابوس هابزی ایجاد کنند:
جنگ همه علیه همه شیوع سریع یک بیماری جدید
همه گیر و کشنده ، می تواند به سرعت ترس ، وحشت ، سوicion ظن و انگ ایجاد کند "، فیلیپ استرانگ نوشت. به همین دلیل است که بسیار مهم است
هر شخصی اضطراب خود را کنترل می کند ، لطفی که به خود می کنیم
و به دیگران
احساس اضطراب طبیعی است اما گرفتار آن نشوید
وحشت زدگی
اول ، این است
توجه به این نکته مهم است که احساس ترس و اضطراب در شرایط طبیعی است
از این نوع هنگامی که موقعیت ها می توانند خطری برای آن ایجاد کنند
زندگی ما یا افرادی که دوستشان داریم ، اضطراب از بین می رود.
یک مطالعه
دانشگاه ویسکانسین-میلواکی دریافت که ما واکنش بیشتری نشان می دهیم
به شدت - به دلیل افزایش فعال شدن آمیگدالا - وقتی که
شرایطی که در معرض آن هستیم در مقایسه با شرایط ناشناخته یا جدیدی است
اعضای خانواده. به همین دلیل یک ویروس جدید مانند COVID-19 ترس و ترس زیادی ایجاد می کند
اضطراب
ما مجبور نیستیم
ما را به خاطر این احساسات سرزنش کنید. این یک واکنش روده ای است ، و احساس بدی دارد
این فقط روحیه ما را بدتر خواهد کرد. اما باید اطمینان حاصل کنیم که این ترس وجود دارد
به اضطراب و اضطراب به وحشت تبدیل نمی شود. توان مالی نداریم
تحت تأثیر این احساسات قرار گرفته و اجازه دهید واقعیت واقعی رخ دهد
خودت تصرف
عاطفی؛ یعنی اینکه ذهن منطقی ما "قطع" می شود.
کنترل از دست دادن e
تسلیم شدن در برابر وحشت جمعی می تواند منجر به یک رفتار خطرناک برای شود
ما و اطرافیانمان. وحشت می تواند ما را به استخدام سوق دهد
نگرش های خودخواهانه ، برای فعال کردن نوعی "نجات هر کسی که می تواند" ، یعنی
درست همان چیزی است که ما باید در مقابله با بیماری های همه گیر از این نوع اجتناب کنیم. چگونه
خوان رولفو نوشت: "ما خودمان را نجات می دهیم
با هم یا از هم دور می شویم ". تصمیم با خود ماست.
از شوک تا سازگاری: مراحل اضطراب در
اپیدمی
روانشناسان دارند
مراحلی را که به طور معمول در طی یک اپیدمی طی می کنیم مطالعه کرد. اولین
فاز به طور کلی از آن است مشکوک.
مشخصه آن ترس از ابتلا به این بیماری یا سایر افراد است
ما را آلوده کنید. در این مرحله است که حوادث فوبیای بیشتری اتفاق می افتد ،
طرد و تفکیک گروههایی که ناقلان احتمالی آنها می دانیم
مرض.
اما به زودی
بیایید به مرحله ای برویم ترس گسترده تر
و تعمیم یافته. ما شروع به فکر کردن در مورد راه های سرایت می کنیم ، بنابراین نترسیم
بیشتر فقط تماس با مردم است ، اما این ویروس همچنین می تواند از طریق منتقل شود
هوا یا با لمس هر شی یا سطح. ما شروع به فکر کردن در مورد زندگی می کنیم
در یک محیط بالقوه عفونی و این اضطراب فوق العاده ای ایجاد می کند
می تواند کنترل ما را از دست بدهد.
در آن مرحله طبیعی است
که ما یک نگرش بیش از حد هوشیارانه ایجاد می کنیم. ما می توانیم در مورد ایده وسواس داشته باشیم
بیمار شویم و به کوچکترین علامتی توجه کنیم که ما را به سو ظن سوق می دهد
آلوده شده اند ما همچنین یک نگرش نسبت به عدم اعتماد داریم
محیط هایی که به طور معمول در آنها حرکت می کنیم ، بنابراین اقدامات احتیاطی را انجام می دهیم
بعداً ممکن است بیش از حد ، ناکافی یا زودرس باشد ، مانند
طوفان سوپرمارکت ها.
در طی این مراحل
ما کار می کنیم "حالت شوک".
اما پس از پذیرش وضعیت جدید ، ما وارد مرحله ای می شویم انطباق. در این مرحله ما قبلاً داریم
فرض بسیاری از آنچه اتفاق می افتد و ما عقلانیت را بازیابی می کنیم ، در
تا بتوانیم برنامه ریزی کنیم که چه کاری انجام دهیم. این در مرحله سازگاری است
که من معمولاً ظاهر می شوم رفتار
مردمیوقتی تلاش می کنیم به آسیب پذیرترین افراد کمک کنیم.
همه ما عبور می کنیم
این مراحل تفاوت در زمان لازم است. کسانی هستند که موفق می شوند
برای غلبه بر شوک اولیه در چند دقیقه یا چند ساعت و کسانی هستند که
آنها روزها یا هفته ها طولانی می شوند. مطالعه ای که توسط دانشگاه کارلتون در زمان بروز اپیدمی
از H1N1 ، نشان داد که افرادی که در تحمل عدم قطعیت مشکل دارند
آنها در طی همه گیرى اضطراب بیشتری را تجربه کرده و کمتر بودند
احتمال باور اینکه آنها می توانند کاری برای محافظت از خود انجام دهند.
کلید جنگیدن
اضطراب ویروس کرونا در تسریع این روند و ورود به آن نهفته است
مرحله سازگاری در اسرع وقت زیرا فقط در این صورت است که می توانیم با آن روبرو شویم
به طور موثر بحران. است "تنها
راهی برای انجام این کار این است که واکنش انطباقی را به جای هدایت کردن
آن را نابود کنید ، همانطور که بسیاری از مقامات و روزنامه نگاران اغلب انجام می دهند "،
به گفته پیتر سندمن.
5 مرحله برای رفع اضطراب ویروس کرونا
1. ترس را قانونی جلوه دهید
پیام های اطمینان بخش
- چگونه "نترس" -
آنها بی اثر هستند و حتی می توانند مضر یا ضد تولید باشند. این
نوع پیام ها بین آنچه که هستیم ناهماهنگی شناختی شدیدی ایجاد می کنند
دیدن و زندگی و دستور دفع ترس. مغز ما اینگونه نیست
خیلی راحت گول خورده و تصمیم می گیرد که دولت را حفظ کند
زنگ داخلی
در واقع ، در اولین
مراحل اپیدمی ، پنهان کردن واقعیت ، پوشاندن آن یا به حداقل رساندن آن است
بسیار منفی است زیرا از آماده سازی افراد جلوگیری می کند
از نظر روانشناختی به آنچه در آینده می آید ، زمانی که آنها هنوز وقت انجام این کار را دارند. بجای،
بهتر است بگوییم: "من می فهمم که شما می ترسید. است
طبیعی. همه ما آن را داریم ما با هم بر آن غلبه خواهیم کرد. " باید یادمان باشد
که ترس پنهان نمی شود ، با خود روبرو می شود.
2. از اطلاعات غلط هشدار دهنده خودداری کنید
وقتی ما می شنویم
در معرض خطر بودن ، طبیعی است که ما به دنبال همه سرنخ های احتمالی در این کشور باشیم
محیط ما برای ارزیابی اینکه آیا سطح خطر افزایش یافته یا کاهش یافته است.
اما مهم است که هوشمندانه کدام منبع اطلاعات را انتخاب کنید
ما مشورت می کنیم ، تا آنها اضطراب بیش از حد را تغذیه نکنند.
اوقات خوبی است
تماشای برنامه های پر شور یا خواندن اطلاعات در مورد
منشأ مشکوکی که فقط ترس و اضطراب بیشتری ایجاد می کند ، مانند بسیاری از پیام ها
در WhatsApp به اشتراک گذاشته شده است. نیازی به جستجوی وسواس گونه اطلاعات نیست
دقیقه به دقیقه شما باید در جریان باشید ، اما همراه با داده ها و منابع
قابل اعتماد. و همیشه با تمام اطلاعات مقابله کنید. به اولی اعتماد نکن
کدامیک را می خواند.
3. حواس خود را جمع کنید تا ابرهای تاریک بدبینی را بدرقه کنید
زندگی هم ادامه دارد
اگر در چهار دیوار خانه باشد. برای مبارزه با اثرات
ثانویه روانشناختی نسبت به اضطراب قرنطینه و اضطراب ویروس کرونا ،
مهم است که حواس شما پرت شود. این فرصتی است برای انجام آن کارهایی که
ما همیشه به دلیل کمبود وقت به تعویق می اندازیم. کتاب خوبی بخوان ، گوش کن
موسیقی ، گذراندن وقت با خانواده ، تفریح در یک سرگرمی ... این است
ذهن را از وسواس ویروس کرونا منحرف کند.
یک روال را دنبال کنید ، برای
تا آنجا که ممکن است ، همچنین به ما کمک می کند احساس کنیم که درجه خاصی از
کنترل. عادت ها نظم را به دنیای ما وارد می کنند و آن را به ما منتقل می کنند
احساس آرامش اگر برنامه روزانه شما قطع شده است
از قرنطینه ، برخی از کارهای عادی لذت بخش را که با شما انجام می دهند برقرار کنید
احساس خوبی
4- افکار فاجعه بار را متوقف کنید
بدترین را تصور کنید
سناریوهای احتمالی و فکر کردن اینکه آخرالزمان در گوشه و کنار است کمکی نمی کند
اضطراب ویروس کرونا را برطرف کنید. مبارزه با این افکار فاجعه بار
حتی برای مجبور کردن آنها به زور از ذهن ما ، زیرا باعث تولید یک
اثر برگشتی
نکته اصلی استفاده ازپذیرش - پذیرفته شدن
افراطی. این بدان معناست که در مقطعی ، باید همه چیز را رها کنیم
جریان. پس از انجام کلیه اقدامات احتیاطی احتمالی ، ما باید به
در طول زندگی ، آگاه باشید که ما همه آنچه در توان ماست انجام داده ایم.
اگر آن افکار و احساسات منفی را نگه نداریم ، سرانجام از بین می روند
چگونه آنها به آنجا رسیده اند در این موارد ، اتخاذ یک نگرش آگاهانه خواهد بود
بسیار مفید.
5- بر آنچه می توانیم برای دیگران انجام دهیم تمرکز کنید
بیشتر اضطراب ناشی از
ویروس کرونا به این دلیل است که احساس می کنیم کنترل خود را از دست داده ایم. در حالی که هست
درست است که عوامل زیادی وجود دارد که ما نمی توانیم آنها را تحت تأثیر قرار دهیم ، عوامل دیگر به آنها بستگی دارند
ما بنابراین ، می توانیم از خود بپرسیم چه کاری می توانیم انجام دهیم و چگونه می توانیم باشیم
مفید
کمک به افراد آسیب پذیر
ارائه پشتیبانی ما ، حتی از راه دور ، می تواند این وضعیت را به وجود آورد
ما معنایی را تجربه می کنیم که فراتر از خودمان است و به ما کمک می کند
ترس و اضطراب را بهتر مدیریت کنید.
و مهمتر از همه ، نه
ما آن را فراموش می کنیم "یک موقعیت
بیرونی فوق العاده دشوار به انسان فرصت رشد می دهد
معنوی فراتر از خودش "، به گفته ویکتور فرانکل. ما نمی توانیم
شرایطی را که باید زندگی کنیم انتخاب می کنیم ، اما می توانیم نحوه را انتخاب کنیم
واکنش نشان دهند و چه نگرشی را حفظ کنند. نحوه برخورد ما با آنها ، چگونه
افراد و به عنوان یک جامعه می تواند در آینده ما را قویتر کند.
منابع:
طاها ،
تنظیم. Al. (2013) عدم تحمل عدم اطمینان ، ارزیابی ، کنار آمدن و اضطراب:
مورد همه گیر H2009N1 1. Br J Psycholol;
19 (3): 592-605.
بالدرستون ،
NL و همکاران Al. (2013) تأثیر تهدید بر تازگی پاسخهای آمیگدالا را برانگیخته است. پلوسن.
تیلور ، MR و همکاران آل. (2008)
عوامل موثر بر پریشانی روانشناختی در طی یک بیماری همه گیر: داده ها از
اولین شیوع آنفلوانزای اسب در استرالیا. BMC عمومی
سلامتی؛ 8:
347.
قوی ، پ. (1990) اپیدمی
روانشناسی: یک مدل. جامعه شناسی از
سلامتی و بیماری;
12 (3): 249-259.
ورودی اضطراب ویروس کرونا: چگونه مارپیچ وحشت را متوقف کنیم؟ اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.
