Bizitzan gauza gutxi dira hain garrantzitsuak, loa galtzen baitugu. Hala ere, eguneroko bizitzako zalapartan murgilduta, garrantzirik gabekoa kezka izugarri bihurtzen dugu. Premiazkoa eta garrantzitsua nahasten ditugu. Datorren hilabetean ahaztuko ditugun kontu hutsalengatik haserretzen gara. Erraz galtzen dugu gogoa. Ezusteko txikienean haserretzen gara eta presio txikienean estresatzen gara.
Hein handi batean, gehiegizko erreaktibotasun emozional hori gauzak serioegi hartzeagatik da. Ezin gara mantendu distantzia psikologikoa beharrezkoa da gertatzen zaiguna perspektiban jartzeko. Horregatik, bizitzan lasaitasun handiagoa ekarriko digun ikasgai garrantzitsuenetariko bat gauzak arinago hartzea da, azaleko bihurtu gabe.
Arin bizi
Denok dugu gure jardun-eremuan gertatzen dena kontrolatu nahi izateko joera naturala. Kontrolaren bidez gure segurtasun beharra asetzen saiatzen gara. Hala ere, iragana aldatu ezin denez eta etorkizuna iheskorra denez, kontrol-jarrera horrek antsietatea eta kezka baino ez ditu sortzen, eta horrek bizitzaren neke izugarria gehitzen du.
Izan ere, gero eta latzagoa den mundu batean, hondamendiek eta zailtasunek kutsatutakoa, albiste kezkagarrien etengabeko bonbardaketaren menpe, ezkortasun toxikoen eta neurrigabeko haserrearen menpe, premiazkoa dugu isurtzen eta lastroa askatzen ikasi behar dugu gure barne mundua orekatzeko.
Italo Calvinok bazuen antidotoa: arin bizitzea. Iradoki zuen: "Hartu bizitza arin, arintasun hori ez da azalkeria, goitik gauzen gainean irristatzea baizik, bihotzean harri-koskorrik ez edukitzea".
Arintasuna errealitatearen irudikapenari «pisua kentzean» datza. Gure bizitzan guztiari dagokion lekua ematen ikastea baina, batez ere, besteen frustrazioak, kezkak eta ardurak ez pilatzean datza.
Gauzak arin hartzeak ez du azalekoa izatea esan nahi, dena serioegi hartzeari utzi baizik. Utzi ekaitzak te-kikara batean egiteari. Ahaztu dramak. Demagun dena ez dela pertsonala. Utzi haserrea, tristura edo frustrazioa isurtzen den arte.
Arin bizitzeak zure buruarekin bakea egitea ere esan nahi du. Utzi gure epaile gogorrena izateari eta hasi gure burua adeitsuago tratatzen. Geure burua barkatzean datza. Askatu geure burua batzuetan behartzen ditugun lasto emozionaletatik. Arintasuna erliebea eta norbere burua zaintzea da etengabe tentsioan eta besteenganako eskuragarri egotera behartzen gaituen mundu batean.
Arin bizitzeak denbora zabaltzen jakitea esan nahi du. Arnasestu gabe uzten gaituen bizitzaren jarioa etetea. Barne dimentsio bat hartzen duen denbora berreskuratu, arimaren eta bihotzaren elikagai bihurtuz. Geure buruari arreta gehiago jarri, baina serioegi hartu gabe, geure buruarekiko jarrera ludiko eta bitxia hartuz.
Arin bizitzeak gure “niaren” jabegoa berreskuratzea ere esan nahi du gorago hegan egiteko, zoritxarrak kalterik gabe igarotzen uzten digun urruntze osasuntsu horrekin. Minaren aurrean ere sotila eta bizia ezagutzeko gaitasuna da, ezinbestean birkokatzeko. Harriduraren eta irribarrearen gustua berraurkitzen ari da, sinplearena eta baita hutsalarena ere.
Gauzak arin hartzen eta balastoa askatzen ikasteko ariketa
Blokeatzen gaituen pisua kentzen hasteko ariketa oso sinplea poltsa beltz bat imajinatzea edo marraztea da. Poltsa horrek gurekin daramagun gauza guztiak adierazten ditu, kezka, ardura, beldur, segurtasun eza, frustrazio horiek guztiak...
Geure buruari galdetu behar diogu: zeintzuk dira bizitzan gehien pisatzen gaituzten gauzak? Zergatik eramaten ditugu sorbalda gainean? Zer atera dezakegu poltsa horretatik gure bizitza hobetzeko, zoriontsuagoak izateko edo beteago sentitzeko?
Ondoren, zerrenda bat idatz dezakegu gurea dena eta itzul dezakeguna bereiziz, adibidez itxaropen beste batzuena, kanpoko munduaren gehiegizko eskakizunak eta presio sozialak.
Horrela askatu ahal izango dugu ekipaje emozionala horrek, baliagarria izatetik urrun, oztopatu eta desorekatu egiten gaitu. Agian ez gara luma bihurtu, baina arinago bizi gaitezke. Eta gehiegizko pisu hori kentzea gorputzerako eta bururako soilik izan daiteke osasungarria.
Sarrera Azalekoa izan gabe arin bizitzeko artea urtean argitaratu zen lehen aldiz Psikologiaren txokoa.
