Verba habitus et habilitas saepe inuicem ponuntur, post omnes, paucae litterae mutant. Simillimi sunt modo farri et pronuntiari, sed diversam habent significationem, ideo non sunt notiones convertibiles.
Quidnam est habitus?
habilitas ex verbo Latino aptusquod significat idoneum, sic saepe accipitur pro potentia, facultate vel etiam ingenio. Reapse habilitas refertur ad artes vel facultates quas in certo agendi campo possidemus.
Le habitus sunt condiciones essentiales vel requisita quae nos sinunt aliquas artes enucleare vel etiam aliquibus in locis excellere. Attamen habilitas non eadem est ac facultas vel utilitas, multo magis specifica conceptus est quae solum ad aliquas rationes actionis humanae intra limitatum spectat.
Homo cum habilitate ad linguas, exempli gratia, linguam alienam citius discet, sed non significat eum esse magnum oratorem vel hominem maxime persuasivum. Habilitas specifica est, ad quamdam regionem circumscripta et tam a factoribus geneticis quam a personali nisu dependet.
Conceptus aptitudo Binghami indicat id de eo esse "Conditio seu copia notarum consideratarum symptomaticarum uniuscuiusque facultatis acquirendi cognitionem, peritiam, vel responsabilitatem per exercitationem, ut facultas novam linguam discendi vel musicam creandi…"
Bingham quoque dicit habilitatem esse mensura alicuius successus in aliquibus condicionum generibus, ut in plano violino vel tennis ludere. Plus est ergo habilitas quam facultas, quis diceretur posse plus idoneitas ad faciendum.
Et hoc significat quod aliquis potest esse eruditus ex hoc quod habet magnam quantitatem cognitionis, sed hoc non oportet dicere quod sit bonus magister, quia ad hoc indigeret habilitate qua permittit eum transire ad scientiam. Habilitas igitur est fundamentum quo eximiae artes excoluntur.
Quid est habitus?
Verbum habitus ex termino Latino actus, Remota praeterita agere quod significat "propellere, facere aliquid", itaque agere, facere. Ex his radicibus nascuntur verba, ut "habitus" et "habitus". Unde talis notio pertinet ad inclinationem hominis, ut aliquibus adiunctis constanter respondeat.
Habitus comprehendit quomodo aliquid vel aliquem cernamus ac perpendamus, ita fit inclinatio ut affirmative vel negative respondeatur ad certam ideam, obiectum, personam vel condicionem. Re quidem vera formari solent cum aliquibus adiunctis, hominibus vel coetibus in tota vita, attingimus.
Sed cum habitus constituuntur, saepe nos urgent ut certo modo aliquid agant, cum versamur in his adiunctis vel opus est ut cum aliquibus hominibus vel specificis coetibus inter se cohaereant. Reapse habitus designat statum utilitatis promptitudinis quae nos inducit ad proprium modum agendi.
Nam Cantril, e.g. « Habitus est status mentis plus minusve permanentis qui disponit hominem ad re- gationem proprietatis ad quodlibet obiectum vel situm cum quo narrat ». Quodam modo, est ens vel contra aliqua, quae importat inclinationem motus et aestimationem cognoscitivam rerum, duo quae ultimo oriuntur aliquos modos.
Patet, quod habitus in gradu fundamentali servari possunt simpliciter, generando reactionem amandi vel odiendi certam condicionem vel personam. Habitus autem cum complexiori parte motus vel intellectualis possunt motus amoris vel odii, irae vel contemptus, timoris vel anxietatis inducere.
Praecipua differentia inter habitus et habilitatem in sua origine consistit
Sed habitus non est idem quod habilitas. Praecipua differentia inter habitus et aptitudines in origine utriusque notionis invenitur. Cum habitus saepe evenit opinionibus et opinionibus nostris, praesertim ex vitae nostrae experientiae, habilitas significat facilitatem novas artes per experientiam acquirendi, facultatem geneticam saepe habet.
Multae quidem artes innatae sunt. Sunt qui ad aliquod munus exercendum naturali ingenio nati, aut facillime discant, quia majorem facultatem habent. Ex alia parte, habitus refertur ad inclinationem fundamentalem acquisitam ad vitae adiuncta. Ex opinionibus et affectibus nostris oritur, valde per experientias et factores environmental.
Quae differentia inter habitus et habilitatem etiam in tempore perseverantiam determinat. Si verum est aliquos habitus maxime rigidos esse posse et mutationibus renitentibus, plerumque habitus constantior manet ob eius innatum impressum. Habitus elitr valde variari solent.
Vicissim habitus, quo magis coniunguntur cum condicionibus personalitatis et vitae viventibus, habent naturam magis fluidam et versatilem. Facilius potest esse homini animum suum ad infidelitatem vel homosexualitatem mutare quam aptitudinem evolvere instrumenti musici artificiose ludendi. Communiter, facilius est habitum promovere vel mutare, quam peritiam de scabere evolvere.
Habitus seu habilitas: quod est magis?
Habilitas est hominis facultas novam peritiam acquirendi, habitus autem in quibusdam adiunctis suam inclinationem demonstrat. Quamvis diversa, utrumque magni momenti est.
Professionally, exempli gratia, non longe erimus si bonas artes sed habitus malus habeamus, quia inter personas concursus, pigritiam quae in opere nostro demonstramus ac rigiditatem in notionibus, impedimentum fiet progressionis nostrae.
Sed non multum longe obtinemus, etsi magnum habitum habemus, sed aptitudinis defectus. Loca sunt in quibus artes praecipuae momenti sunt, ut musica vel ars. Cum nonnullae artes difficiliores sint ad explicandum quam aliae, eas "per defectum" magnopere lenient viam, nobis addito commodo.
Ideo inter habitus vel aptitudinem eligere conatur, plus ponderis alteri alteri tribuens non multum sensum facit. In genere, interest scire habitus nostros. quid optimum agimus conscii, quid levius ac minore labore facere possimus. Quod enim velimus velimus, et propter quod nascimur sentimus, quia naturaliter quasi spirantes facimus.
Postquam specialia nostra talenta identificavimus, necesse est ut artes illas cum praxi enucleemus et rectis affectibus comitemur. Rectus habitus ad vitam non solum multas portas nobis aperire potest, sed etiam adiuvare nos potest ut melior sit optimisticus, impedita cum maiore serenitate et melioribus iudiciis. Quapropter efficere debemus ut habitus et habitus semper pari passu vadant. Hoc modo plenius impleri et satisfieri poterimus.
fontes:
Eagly, AH (1992) Inequalis progressus: Socialis psychologia et studium habituum. Journal of Social Psychology personae et modus; 63 (5) 693, 710.
Nix, RE (1992) Aptitude Theory: Heri, Hodie, et Cras. educational psychologist; XXIV (XLVII) 27-1.
Sherif, M., & Cantril, H. (1947) psychologia ego-involventium: habitus sociales et agnitio. John Wiley & Sons Inc.
Bingham, WV (1942) Exercitus curatorum systematis classificationis. Annales Academiae Scientiarum Fennicae; XIX: 220-18.
et ostium Quid interest inter habitus et habitus? First en se publicó Psychology de anguli.
