In dictatura sententiarum positivarum et motivarum sententiarum mulsa, non satis visum est mentem nostram negativam tendere. Fugamus negativitatem sicut pestem et pessimismum ex vita nostra exorcizare conemur. Stoici autem abbinc alia accedunt. Putaverunt nos optime pessime parandos esse ut difficultates non opprimamus.
Secus accedunt visualizationis generalis, quae inducit responsionem positivam psychologicam et physiologicam inducendam, Praemeditatio Malorum a Stoicis exercitati, technicis visualizationis negativae consideratis, eventus pessimi in vita realitate missionum desensitandi nos fingit et praeparat ad damna vitae verae tractandas, quaestiones tractandas, ac etiam grati animi sensus ad vitam inducunt.
La Praemeditatio Malorum, re vera, non pessimistica est meditatio, sed usus vitalis et gratitudinis. Propositum est non nos innumerabilibus incommodis, quae nobis evenire possunt, obruere, sed praeparare ad eas inopinata labefactandas adimendo. Quae ars haec facere nititur, conspectum rei, ut est, sine fuco evolvere est.
Stoicae artis origo Praemeditatio Malorum
Negative sententia vel futurorum malorum præmeditatioEst modus askēsis cum Cyrenaicis philosophis nascitur, sed a Stoicis adscitus et divulgatus. Ars enim popularis facta est cum litteris moralibus Senecae evulgandis.
Sed verbum sumptum est ex sententia Marci Tulio Ciceronis, politico Romano et philosopho, qui dixit: "praemeditatio futurorum malorum lenit eorum adventum", Quid est hoc: Aduentum sublevat futura mala praedicens. Ergo praemeditatio futurorum malorum fiebat ex popularibus exercitiis spiritualibus ad sanationem animae scholae Stoicae.
Primus Stoicorum veterum, Chrysippus Soli, artificiosissimus eam descripsit proendêmein quae nobis permittit assuefieri iis quae nondum sunt facta, tamquam vere eveniunt.
Posidonius Apameae philosophus postea Stoicus notionem explanavit proendêmeinEt facultatem ad praesens (proanaplattein) malum futurum, in specie vestigii vel imaginis, quae semper praesto est, antequam fiat.
Praeparatio futuri mali in specie imaginis nos permittit adsuefacere nos ea calamitate, ne opprimamur si in futurum eveniat. Id imaginem, the tuposmalum futurum, praesens facit. Potius tamen est quod ratio ruditatis et credibilitatis illius imaginis talem esse debet ut, cum in futurum malum eveniat, paene ad nihilum redigatur.
Propositum visualizationis negativae ergo nos tueri est ab consequentibus irruptionis mali inopinati. Nam ut ait Seneca; « Effectus inopinati magis opprimendi sunt, sicut pondus inopinatae calamitati addit. Inopinata semper intenditur dolor hominis. Quam ob rem id fac ut nihil nos opprimat. Cogitationes nostras in futurum omni tempore intendere debemus ut rationem quacumque possibilis evitatis, potius quam putemus eventa simpliciter successuros esse.
« Praevenire debemus omnes facultates et animum roborare ad occurrentia quae evenire possunt. Ea in animo experire […] Si nolumus nos inusitatis rerum eventus obrui ac stupere, quasi inauditos eventus; necesse est notionem fati plenius recogitare".
Potestatem facere in futuro present!
Intensio visualizationis negativae non potest ab aliqua re tam minimi vagari, quam existimare deesse comitatu tuo ad multo graviorem exitum, ut imaginare damnum bonorum, status, valetudinis, vel etiam vitae.
Fortitudo Praemeditatio Malorum pleraque non ita terribilia esse ut imaginamur, Stoicorum opinio est. Revera, psychologia ostendit nos vehementer inaccuratos esse cum aestimare gradum felicitatis vel doloris, qui eventus causare nos possunt.
Stoici multum doloris ac doloris ex nostra rerum sententia provenire crediderunt. Putabant homines imperitos pravam rem esse, quam minacem et infestam magis quam se habere videbant. Nam Seneca dixit "Nemo est minor fortunatus eo cui adversa obliviscitur, qui se ipsum probare non habeat".
apud Praemeditatio MalorumStoici rem a venenis illius malis hermeneuticis purgare curaverunt, eamque corrumpebant et labefactatam in sua potentia corrumpebant; id est, ad indifferentia fere redacta.
Hacc Marcus Aurelius commendat; « Incipe cotidie tecum dicere: Hodie impedimentum offendam, ingratitudinem, insolentiam, perfidiam, malevolentiam et contentionem ».
Dicendum etiam est, quod licet in eo videatur Praemeditatio Malorum exercitium futurum ordinativum est, ars est quae suos effectus negativos corrumpere nititur, ut praesens ordine et cohaerente imaginum statuatur vel efficiatur. tupos.
La praemeditatio efficax ea res est in qua futurum praesens evenit quam maxime tenti, duri, certi ac immediati possibiles. Nihil parcitur. Pessimi casus missiones excitantur et singillatim exsequuntur ad mentem praeparandam. Ergo illud futurum sic hyperconsistente virtute potenti praesentationis.
Haec hypercoherentia paradoxa proprietatem therapeuticam habet: venenum infusum rescindere in ea quae nobis accidunt ab hermeneutica metu generata. Vehemens et immoderata est reactio, cum adversitas opprimendos nos capit.
Secundum Stoicos, praeveniens malum non esse malum possibile, sed quoddam malum, non est futurum malum, sed iam verum malum, non quod malum est, sed quod iam factum est, sed ante omnia desinit. malum esse. Qui pessimis parati sunt, semper plura responsa ac instrumenta agant, quam qui omnia bene sentiunt.
Quomodo adhibere Praemeditatio Malorum?
Seneca dixit quod melius est para pessimi optime momenta; spiritus in arduis se praeparare debet in securitatibus; dum tibi fortuna favet, tempus est, ut te munire recuses, […] quia cum fortuna benigna est, animus contra furorem munire potest.
“Probatur animo tuo: exsilium, tormentum, bellum, naufragium. Omnes hae notiones humanae ante oculos nostros esse debent […] "Sume hebdomadam in qua parum tibi edendum est, quod est pauper et mediocriter, pessime indutus, te interroga, si hoc pessimum est quod tibi evenire potest". .
Ita prorsus est de faciendo: cogitando de pessimis, qui accidere possunt, cum novum consilium suscipimus, novam habitudinem incipiendi sunt, vel per punctum in vita nostra transeundum. Etiam indicem facere possumus omnium rerum quae nos in futurum terrent, ut officium amissum, dissolutio, morbus.
Sic nos ipsos interrogare debemus: quid pessimum est, quod fieri potest, si…? Arcanum est pessimismum emittere, qui in nobis est, sed sine calamitosis fieri. Cum insitum visum est quod pessimum est quod nobis evenire potest, duo agimus: anxietas reducitur, quia rationabiliter intelligimus nihil fere esse tam malum, insolubile vel calamitosum, ut videtur, et alterum hortamur nos ut solutiones possibilium quaeramus. .
Attamen vera lectio huius artis visualizationis negativae est quod cotidie donum est ut gratias agerem. Perspicere inexspectatos eventus vitae, sic fit gratitudinis ac recessus, quae nos molliores reddit, nos ad futurum praeparans. Bene tamen, hoc actum est: vivus sine timore te exanimat. Si quid accidat, nihil potest. Sed si parati sumus, eius ictum mitigare possumus.
fontes:
Alessandrelli, M. (2020) Praemeditatio malorum. In: Institutum Intellegentium Europaeum et Idearum historia.
Miller, SA (2015) Praxismi Stoici Ad Praxismum. The Pluralist; XXIV (XLVII) 10-2.
et ostium Praemeditatio Malorum, ars stoica ut non opprimat adversitas First en se publicó Psychology de anguli.
