Dario Fo e Franca Copper będą mieli własne muzeum. Wreszcie, wszystkie warunki są spełnione, aby Włochy stały się godnym domem dla dziedzictwa sztuki o nieocenionej wartości historyczno-kulturowej.
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury
Był to 9 października 1997 roku Dario Fo otrzymuje w Sztokholmie Nagroda Nobla w dziedzinie literatury. Nagrodzić go jest królem Gustavo ze Szwecji.
"Literacka Nagroda Nobla przyznawana jest Dario Fo, ponieważ wraz z Francą Rame, aktorką i pisarką, zgodnie z tradycją średniowiecznych błaznów, kpią z władzy i przywracają uciśnionym godność." Akademia Szwecji
"W całych Włoszech Fo znany jest jako aktor, niewiele znaczy „autor”. Zamiast tego jego teksty są znane i reprezentowane na całym świecie. To zasłużona nagroda." Umberto Eco
"Podobnie jak Molier, Fo używał śmiechu jako broni przeciwko bigotom." Le Monde
"Odbędzie się Fo-Rame Museum. Zaangażowanie, które podjąłem z Dario Fo, zostanie uszanowane”. Minister Kultury, Dario Franceschini reaguje jasno i jednoznacznie na twardą postawę Jacopo fo, syn dwóch wielkich artystów, który zaatakował ministra bezpośrednio na kolumny Republiki, stwierdzając, że: „Zabrał mojego ojca i mamę na przejażdżkę, muzeum im poświęcone nigdy nie wystartowało”. Osobowości ze świata rozrywki i kultury użyczyły swoich twarzy i głosów, by zaapelować o prawdziwy start projektu. Wszystko oczywiście zgodnie z Fundacja Fo - Rame.
Słowa ministra Franceschiniego o projekcie Muzeum Fo-Rame
"Obecny to budynek Archiwum Państwowego, a nie muzeum, i od początku wiedzieliśmy, że jest to tymczasowa lokalizacja i nie da się nią zarządzać w czasach i metodami muzealnymi.. Muzeum powstanie, powtarzam, że to obietnica, której dotrzymam, bez względu na cenę. Zasoby są tam, są tam przydzielane. Właśnie usłyszałem Jacopo Fo przez telefon, a już jakiś czas temu zaproponowano Fundacji siedzibę Dogana Vecchia, również w Weronie. Odpowiedział, że to dla niego dobre miejsce. "
Włochy zapomina
Włochy to niezwykły kraj, ale często zbyt często zapominalski. Jesteśmy krajem pełnym osobowości wyjątkowy, które często zbyt często są bardziej celebrowane i zapamiętane na zewnątrzja z naszych granic i wewnątrz. Pamiętanie o pracy Dario Fo i Franca Rame to nie tylko coś dbający, jest obowiązek moralny wobec dwóch artystów, których cały świat zna i nam zazdrości. Ich dziedzictwo to ogromne dziedzictwo kulturowe, ale jeszcze większe dziedzictwo emocjonalne że te dzieła nigdy nie przestają do nas przesyłać.
Nieskończoność materiału złożonego z tekstów, plakatów pokazowych, kostiumów, scenografii. Ogromna ilość materiału, która potrzebuje ogromnego miejsca, które może go pomieścić. I aby wszyscy mogli naprawdę cieszyć się tym dziedzictwem kulturowym. Jest wielu, którzy czekają, aby móc zapoznać się ze stronami oryginalnych pism, które przeszły bezpośrednio do historii literatury światowej. Obserwuj plakaty z chwalonych pokazów, podziwiaj wspaniałe i oryginalne kostiumy oraz imponujące dekoracje.
Jest wielu, którzy chcą odetchnąć tym powietrzem, dotknąć rękami ważnej części naszej najnowszej historii. Móc czytać to bez filtrów, bez cenzury, która stawia knebel na geniuszu i kreatywności. Cała praca Dario Fo i Franca Rame pozwolą nam na nowo odkryć lub odkryć dla najmłodszych, dwa ogromne talenty sceny, dwóch ogromnych artystów, którzy opisali i opowiedzieli dziesięciolecia włoskiej historii z imponującą klarownością i przewidywalnością.
Dobrze wróżyły słowa ministra kultury Dario Franceschini. Z pewnością będą głosy z chóru, znaków kto nie spojrzy przychylnie na taki projekt i być może zaproponuje wybory culturali zdecydowanie bardziej mózgowy. Im i ich ewentualnym, dziwacznym propozycjom podajemy słowa innego geniusza kursywy, Dante Alighieri:
Nie rozmawiajmy o nich, ale patrz i mijaj (Inf. III, 51)
Prawdziwe muzeum dla Dario Fo i Franca Rame
Fundacja Dario Fo i Franca Rame
