«Het spijt me, maar je bent niet het imago dat we aan ons land willen geven».
Uitspraken als deze kunnen het leven van elke atleet beëindigen, vooral als ze weten dat ze een echt talent zijn voor hun sport.
Sono ideeën sterk worden veroordeeld tegenwoordig en waarvoor een heuse mediaoorlog zou uitbreken, maar helaas de sportcarrière van Tonya Harding ging door het verkeerde tijdperk.
Tonya is de hoofdpersoon van de film met dezelfde naam, “Ik, Tonya” in de originele taal, uitgebracht in de bioscoop in 2017. Het is een “biopic”: een filmgenre gebaseerd op de reconstructie van biografie van een personage uit het echte leven, in dit geval de Amerikaanse kunstschaatser.
Dit is echter geen klassieke film gericht op één persoon. Het is duidelijk dat zowel de (bijna) twee uur durende film over haar leven draait, maar ze dienen als bijgerecht om het personage te begrijpen en proberen te begrijpen waarom ze in plaats daarvan echt wereldwijd bekend staat: het ongeluk met haar rivaal Nancy Kerrigandie plaatsvond op 6 januari 1994.
Tonya wordt gespeeld door de schone Margot Robbie, die uitstekend alle pijn en emoties vertolkt die de vrouw heeft ervaren en die ze ervaart met soms een snufje ironie. Hij leerde de choreografieën die voor haar zijn bestudeerd door Sarah Kawahara, de voormalige choreograaf van Nancy Kerrigan, met behulp van CGI voor de drievoudige as. Sterker nog, Tonya Harding is ook en vooral beroemd als de tweede vrouw ooit die de driedubbele as, een sprong waarbij het lichaam drie en een half keer in de lucht draait, waarbij het mes naar voren wordt gericht op de linker buitenrand. Het is een oefening die veel fysieke kracht vereist, en daarom werd gedacht dat het zo was puur mannelijk.
De andere twee sleutelfiguren in dit 'sprookje' zijn haar strenge moeder, LaVona (Allison Janney, beste vrouwelijke bijrol), en haar gewelddadige vriend, Jeff Gillooly (Sebastian Stan). Beiden speelden een cruciale rol in het leven van het meisje, maar hadden altijd een negatieve houding ten opzichte van haar. Vermoeiende trainingen sinds ik een kind was, haar niet eens naar de badkamer laten gaan, waren de orde van de dag voor LaVona. Jeff, van zijn kant, sloeg en bedreigde haar als vanzelfsprekend.
Of Nancy's ongeluk echt Tonya's schuld was of niet, zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar het verhaal van haar bestaan hielp haar zeker niet. vind de juiste balans zelfs buiten de baan.
Sommige nummers op de soundtrack werden door de skater zelf gespeeld. Verder, onder de cinematografische reconstructies, de regisseur Craig Gillespie heeft echte interviews en enkele afbeeldingen van het huwelijk tussen de twee jonge mensen ingevoegd. Bovendien zijn de bodysuits van Robbie identiek aan de bodysuits die het meisje voor zichzelf naaide en vervolgens gebruikte in wedstrijden om te proberen een schijn van een afbeelding te redden. In de slotscène zien we de echte beelden van de drievoudige executie. Kortom, aandacht voor detail is obsessief en zeer gewaardeerd door de toeschouwer, aangezien we nog steeds hulde willen brengen aan een groot kampioen.
Il vertrouw niemand in de wereld voor Tonya is het waarschijnlijk geboren dankzij haar moeder, maar het werd zeker geaccentueerd door haar helemaal niet gemakkelijke sportcarrière.
Voor die tijd was het een echte zwarte schapen van kunstschaatsen. De atleten werden gevraagd om ijsprinsessen te zijn: slank, slank en met een engelachtig gezicht, en met een modelfamilie achter zich die hen niet alleen emotioneel, maar ook economisch ondersteunde. Allemaal eigenschappen die onze hoofdrolspeler miste. Tonya voldeed sindsdien niet meer aan de verwachtingen die de juryleden zo graag hadden hij was fysiek veel fitter vergeleken met de anderen en zijn bestaan buiten de baan was allesbehalve rooskleurig. Ze kon prachtige schaatstrucs uithalen, maar ze werd nooit beloond met de daadwerkelijke score die zo'n oefening verdiende. Dit zou natuurlijk brandstof toevoegen aan het toch al extreem sterke karakter dat hij had.
En hier, alsof het lot haar nog niet genoeg heeft bespot, past ook in alle chaos van het leven Nancy's verbrijzelde knie.
Volgens Jeff (filmcitaat): «Iedereen herinnert zich het verhaal van het ongeval anders». Zoals vaak het geval is bij dit soort evenementen, de situatie werd geleidelijk uitvergroot, van mond tot mond moeten worden doorgegeven, en tegen het einde zouden sommigen bijna zweren dat ze praktisch was doodgeschoten.
Onnodig te zeggen dat geen van Tonya's verklaringen werden gehoord: die van haarzelf transformatie tot het monster van Amerika het was nu definitief.
Vandaag hebben we de andere kant van de sportmedaille behandeld. De situatie van vandaag gaat zeker verbeteren, maar discriminatie dergelijke zullen nooit volledig worden uitgeroeid. Ze verbergen zich gewoon ergens anders onder verschillende vormen, in de vorm van racisme of homofobie. Het verhaal van Tonya Harding het moet niet worden onderschat of vergeten, maar het moet worden gebruikt als een voorbeeld van alles wat onze wereld niet zou moeten zijn.
artikel Tonya komt van Sport geboren.
