Raffaella Carrà heeft ons verlaten. Hij was 78 jaar oud
"Zaterdag is een feestdag, zondag is een feestdag, er is nooit een maandag"Dus je zong op die zaterdagavonden die onze adolescentie markeerden. Maandag diende alleen een ziekte om je weg te nemen, weg van ons. Ongeloof, ongeloof, dat vreselijke en naïeve verlangen naar niet-acceptatie. Zoals toen, als kinderen, een speeltje waaraan we erg gehecht waren en we konden niet geloven dat het kapot ging, we het niet wilden geloven, zelfs als we allereerst wisten dat dat speelgoed zichzelf nooit meer zou repareren.
Met jou verdwijnt niet alleen de meest innemende en aanstekelijke glimlach van onze televisie, niet alleen een buitengewone professional waar de hele wereld van heeft gehouden en door wie zoveel artiesten zich hebben laten inspireren. Hij laat in de eerste plaats een vrouw achter die stap voor stap haar succes heeft opgebouwd. Studie, opoffering, woeste vastberadenheid en die natuurlijke sympathie, dat gevoel van welkom met open armen, dat vermogen om iedereen op hun gemak te stellen dat typerend is voor uw land.
Raffaella Carrà je doorbrak taboes die in ons retrograde geweten leken te zijn genageld met de lichtheid van de Tuca Tuca of door een jurk die de navel eruit liet. Vrijheid, dit was jouw manier om het leven te begrijpen, vrij om te kiezen, vrij om van iedereen te houden, overal zonder grenzen en beperkingen, Onder die revolutionaire en iconische blonde bob was er een verlichte geest, in staat om het leven te begrijpen en te zien als nooit tevoren. persoonlijkheid had dit voor u gedaan. En deze visie van haar bracht je op het podium en het was altijd een succes.
Raffaella Carrà en dan "Meester muziek"
“Iedereen die wil zingen kan boeken
Om samen met mij een mooi koor te maken"
Wie weet hoeveel je er zult vinden die in de rij zullen staan om met je mee te zingen. Jij die duetten hebt gedaan met de grootste zangers, nu kun je hemelse duetten opvoeren.
“Wat een drukke dag (maar wat een dag)!”.
Een veelbewogen dag met nieuws dat we nooit wilden lezen of beluisteren. Raffaella, vergeef ons, maar dit was echt de ergste Carràmbata die je ons had kunnen geven. Maar waar je nu bent, kun je een leuke carràmbata maken voor een aantal van je oude vrienden. Misschien een Diego Armando Maradona, die een nacht in de gevangenis in Buenos Aires heeft doorgebracht omdat hij de beveiliging had omzeild om u van dichtbij te kunnen zien of een Fabrizio Frizzi, die, zoals jij had, een opzwepende en aanstekelijke lach.
"Dus kom op, kom op, kom op"
Lang leve de feestdagen als er in een maand honderd meer zijn
Lang leve de feestdagen als er in een jaar duizend meer zijn”.
Dus dankjewel. Bedankt voor alle momenten van feest, van eenvoudige sereniteit die je ons hebt gegeven. Het moeten er honderd, duizend en misschien meer zijn geweest. Dank ook voor dat diepe gevoel van leegte dat we in deze uren voelen en dat je alleen voelt als je een bijzonder persoon verliest, want het betekent dat je die leegte op je eigen manier hebt opgevuld. Met je glimlach, met je elegantie, met je levensvreugde en met je talent. Verdomme, ik kon me niet voorstellen hoe moeilijk het zou zijn om afscheid te nemen van Raffaella. Dit is ook een teken van uw uniciteit.
Artikel door Stefano Vori
