Als iemand je plotseling vraagt: Hij weet Charles Monroe Schultz? Je zou waarschijnlijk antwoorden: Wie is het? Maar als iemand je dan nog een keer vraagt: Je kent Charlie Brown?? Ik denk dat je antwoord zou zijn: Ja, in 2022, precies 26 november, zal het de honderdste verjaardag zijn van de geboorte van een van de grootste cartoonisten in de geschiedenis. Charles Monroe Schultz. Het potlood waar ik het meest van hield.
Op school met Charlie Brown
Op 1 oktober begon de school en gingen we naar school met Charlie Brown in de tas. Het gebeurde vele jaren geleden en wij studenten werden "remigini" genoemd, aangezien de heilige van die tijd gewoon San Remigio was. Basisschool, middelbare en middelbare school. Veel herinneringen, veel klasgenoten en de meest trouwe vriend die altijd op de bank rust; mijn dagboek. Niet zomaar een dagboek, dat elk jaar van onderwerp wisselt, maar een dagboek met dezelfde onderwerpen. Altijd. Zij waren de Pinda's Ze zijn geboren op 2 oktober 1950 uit het potlood van de Amerikaanse cartoonist Charles Schulz.
Charles Schulz, waarom die naam Peanuts?
Waarom de naam Pinda's? De term duidde op de goedkoopste stoelen in een theater en ook op een publiek dat voornamelijk uit kinderen bestaat. Schulz heeft deze naam nooit leuk gevonden en heeft altijd gevochten om hem te veranderen. Melissa McGann, archivaris bij de Charles M. Schulz Museum en Onderzoekscentrum in Santa Rosa, legt uit:
"Schulz had zijn hele leven een sterke afkeer van deze naam. En tot aan zijn dood betoogde Schulz dat hij liever iets anders had gewild dan Peanuts'.
"Ik hou niet eens van het woord”, aldus de cartoonist. "Geen mooi woord. Het is totaal belachelijk, het heeft geen betekenis, het creëert gewoon verwarring en heeft geen waardigheid. En ik denk dat mijn humor waardigheid heeft'.
Op school met Charlie Brown. Altijd
Op school met Charlie Brown, want die stroken op het dagboek hielden je gezelschap tijdens de lessen. Je begon met ze te dromen. In een oogwenk was je op een honkbalveld aan het spelen met Charlie Brown, Linus, Lucy en de anderen, en dan boos worden over alweer een nederlaag. Of je vloog in de lucht met Snoopy, "Luchtvaartaas" van de Eerste Wereldoorlog, constant in gevecht met de Rode Baron.
In het geval van "ernstige" problemen, kunt u altijd worden afgeluisterd door Lucy, die in zijn kleine kiosk 'psychiatrisch' advies gaf. Die kleine wereld, een kleine buitenwijk van een kleine Amerikaanse stad, bood oneindig veel momenten van vreugde, maar ook van reflectie. De originele strips werden dagelijks gemaakt en bestonden uit 4 cartoons die speciaal waren gemaakt om gemakkelijk in de pagina's van kranten te worden ingevoegd.
Die strips hebben de wereld rondgereisd en bovenal hebben ze unieke karakters bekend gemaakt.
De hoofdrolspelers van een tijdloos succes
Charlie Brown: De protagonist. De ronde kop, verlegen en onzeker. De eeuwige verliezer, in liefde en in sport, maar die nooit kapot gaat.
Sally Brown: Het zusje van Charlie Brown.
Snoopy: Charlie Brown's "honden" hond. In de loop der jaren wordt hij een steeds belangrijker personage. Schulz zal zijn typemachine toevertrouwen om zijn afscheid aan de lezers te schrijven.
Woodstock: Het is Snoopy's kleine vogelvriendje.
Linus: Vriend van Charlie Brown. Hij heeft altijd een deken bij zich, wat hem geborgenheid geeft. De definitie "Linus' deken" is spreekwoordelijk geworden om een object aan te duiden dat de eigenaar een gevoel van veiligheid en bescherming geeft.
Lucy: Linus' zus. Ze heeft geen aardig karakter, vernedert voortdurend haar broertje Linus en is de meest gevreesde binnen de groep. Ze is smoorverliefd op Schroeder, die echter de voorkeur geeft aan de piano.
Schroeder: Hij speelt piano en heeft altijd een buste van Beethoven te zien.
Pepermunt Patty: Een klein meisje met een tomboy karakter, die Charlie Brown "dik" noemt.
Charles Schulz, de laatste strip, de laatste emotie
3 januari 2000 is de datum van de laatste Peanuts strip. Schultz stierf op 12 februari van hetzelfde jaar.
Voor het afscheid van zijn lezers kiest hij het personage van Snoopy, die met zijn typemachine deze woorden schrijft:
"Beste vrienden, Ik heb bijna 50 jaar het geluk gehad om Charlie Brown en zijn vrienden te tekenen. Het was de vervulling van alle ambities van mijn jeugd. Helaas kan ik het schema van een dagstrip niet meer bijhouden. Mijn familie wil niet dat Peanuts door een ander wordt voortgezet, dus kondig ik mijn pensionering aan. Al die jaren ben ik dankbaar geweest voor de eerlijkheid van onze redacteuren en de geweldige steun en genegenheid die stripfans mij betuigden. Charlie Brown, Snoopy, Linus, Lucy ... hoe kon ik ze ooit vergeten ..."
De Londense krant The Times hij herinnerde zich het op 14 februari 2000, met een doodsbrief die eindigde met de volgende zin: "Charles Schulz laat een vrouw, twee zonen, drie dochters en een rondhoofdig jongetje met een buitengewone hond achter". ("Charles Schulz laat een vrouw, twee zonen, drie dochters en een klein, rondhoofdig jongetje met een bijzondere hond achter").
En, de woorden van Schulz overnemend: "Charlie Brown, Snoopy, Linus, Lucy ... hoe zou ik ze ooit kunnen vergeten ...". Echt nooit.
Artikel geschreven door Stefano Vori
