De 70 jaar van Ivano Fossati, een onverzadigbare "ontdekkingsreiziger"

- Advertentie -

Op 21 september wordt een van onze grootste songwriters 70 jaar. Het verhaal van een artiest tegen wie veel grote namen in onze muziek moeten zeggen: Bedankt.

Ivano Fossati werd geboren in Genua, een van de historische Maritieme Republieken. Geliefde Genua dat Fossati ooit definieerde benig, methodisch en sulky. Genua, hoofdstad van de Italiaanse songwriting, de stad van Fabrizio De André e Luigi Tenco, van Gino Paoli e Umberto Bindi, van Bruno Lauzi e Paolo conte, geboren in Asti, maar Genuese door adoptie. Ivano Fossati had meteen de zee in zijn ogen en in zijn hart. Die oneindige ruimte die je zou kunnen laten dromen van elk bedrijf, om elke plaats alleen met de verbeelding te bereiken. Verkennen is het werkwoord dat het karakter van Ivano Fossati . belichaamt.

Verkenning als een continue zoektocht naar nieuwe dingen om te weten, te begrijpen, ze je eigen te maken, ze te retoucheren, ze opnieuw vorm te geven volgens je eigen aard en gevoeligheid en ze dan misschien op een smetteloos vel papier te gooien om een ​​nieuw lied te creëren , een nieuw meesterwerk , dat echter altijd onverzadigbaar blijft om onophoudelijk te blijven verkennen.

Zoon van "Die plek voor de zee”, Wat een paar eeuwen eerder een man inspireerde met de naam Christopher Columbus om verre landen te verkennen, die naar Amerika roken, groeide Ivano Fossati, net als alle jonge mensen van zijn tijd, op met rockmuziek, Rolling Stones en Eric Clapton. Langzaam wijkt hij ervan af om een ​​meer intieme, introspectieve wereld binnen te gaan, waar zijn muziek dokken in havens met mediterrane klanken tot in het verre en verre Oosten.

Zijn eigen verhaal

De rest werd gedaan door zijn verbeeldingskracht en zijn ongelooflijke muzikale talent. Op zijn zestiende besluit hij te stoppen met school, de roep van de muziek is te sterk en kan niet ongehoord blijven. Er is geen geld, hij heeft alleen een gitaar en een groot verlangen om te spelen. Studeren, spelen, nog eens studeren. Zijn deugd als multi-instrumentalist komt steeds meer aan de oppervlakte. Keyboards, dwarsfluit, gitaren, piano behoren inmiddels tot zijn technische achtergrond.

Door allerlei soorten objecten te recyclen begon hij onwaarschijnlijke versterkers te maken die echter de grote verdienste hadden een stem te gaan verspreiden die hem na meer dan veertig jaar carrière tot een icoon van onze muziek heeft gemaakt.

Ivano Fossati schreef voor zichzelf, maar hij schreef veel voor anderen. Voor minstens een decennium voordat hij zijn solocarrière begon, schreef hij liedjes voor vele grote namen in Italiaanse liederen. Het vrouwelijke universum heeft hem feilloos doorgrond en enkele meesterwerken die met succes zijn vertolkt door onze grootste artiesten dragen zijn handelsmerk onderaan.

Enkele voorbeelden:

Loredana Berte - Dedicated - Ik ben geen dame

Patty Pravo - Prachtige gedachte

Anna Oxa - Een beetje emotie

- Advertentie -

Mia Martini - En de lucht houdt niet op

Fiorella Mannoia - De nachten van meio - De stoomtreinen

En dan weer Mina, Ornella Vanoni, shot. Buitengewone samenwerkingen met Francesco De Gregori e Fabrizio De André.

De ontmoeting met Fabrizio De André

Ivano Fossati en Fabrizio De André ontmoetten elkaar in een trein die hen van Genua naar Verona zou brengen voor de Festivalbar. Een praatje om het web te weven van een mogelijke, mogelijke toekomstige samenwerking. Ongeveer vijftien jaar zijn verstreken sinds die ontmoeting in de trein, toen ze rond 1990 herenigd werden. De kans werd geboden door het nieuwe album van De André, wolken, waar de twee Genuese songwriters samen de tekst van twee nummers in het Genuese dialect schrijven: Megu Megun e naar ima.

Deze korte samenwerking is slechts de opmaat naar die van een paar jaar later die zal leiden tot de creatie van een van de meest buitengewoon poëtische albums in de geschiedenis van de Italiaanse songwriting, maar ook een werk dat altijd is gemaakt, altijd en in ieder geval , in een koppige en tegengestelde richting, het lenen van de woorden gevonden in Onbegrensd gebed. We zijn in 1996 de twee weer tegengekomen en beginnen aan een niet gemakkelijk pad: schrijf een heel vierhandig werkde. Later zal Ivano Fossati schrijven: "Tijdens het schrijven wordt een poëtica gebruikt, maar men is zich er niet van bewust dat men moeite doet om naar woorden te zoeken. Het is samenwerken met iemand anders, zoals mij overkwam met Fabrizio De Andrè, dat je beseft waar je mee bezig bent, want je kijkt naar elkaar, je vergelijkt ideeën".

Zielen Hallo

Zielen Hallo het is het laatste werk van Fabrizio De André, die op 11 januari 1999 zal overlijden. Het was, zonder het te weten, zijn wil en voor zijn laatste artistieke reis vond Faber in Ivano Fossati een buitengewone metgezel. Precies 25 jaar geleden uitgebracht, op 19 september 1996, Zielen Hallo is ontworpen, gepland en gebouwd als een concept album, of beter gezegd als een opera waar alle nummers door een heel dun maar duidelijk draadje met elkaar verbonden zijn. De Salve Souls zijn de "andere", de eeuwige "minderheid", degene die leeft aan de rand van de zogenaamde burgerlijke samenleving en die gescheiden leeft van het "normale".

En zo wordt verteld Princesa, het leven van een transseksueel die uiteindelijk een "advocaat MilaanDie het maatschappelijk middenveld vertegenwoordigt dat het heeft uitgesloten of van de Roma in? Chorakhané. Twee nummers die een stomp in de maag zijn tegen vooroordelen en vals moralisme. Teleurgesteld e Onbegrensd gebed ze hebben geen commentaar nodig, het is alleen nodig om ernaar te luisteren, want het zijn gewoon twee meesterwerken waar de woorden van De André en de muziek van Fossati een magische synthese weten te produceren. En dan is er weer Zielen Hallo, het manifestlied van de opera. Het wordt tweestemmig gezongen, waarbij De André en Fossati de verzen afwisselen, nu het een, dan het ander. De emotionele impact is erg sterk, de inhoud verwoestend.

Discografie van Ivano Fossati

Een gedachte van Ivano Fossati

“We zijn van de centrale plaats van muziek naar het feit gegaan dat het de brandstof voor mobiele telefoons is geworden. We luisterden goed naar elkaar, bespraken elkaar, leerden dromen of redeneren. Net als het lezen van een boek. Er was geen verschil tussen jezelf onderdompelen in literatuur of muziek'.

Artikel door Stefano Vori

- Advertentie -