မအောင်မြင်သေးသောဝမ်းနည်းခြင်း - ဆုံးရှုံးမှုကိုကျွန်ုပ်တို့မကျော်လွှားနိုင်သည့်လက္ခဏာ ၅ ခု

ကလေးမွေးဖွားခြင်းသည်ကျွန်ုပ်တို့ဘ ၀ ၌ကြုံတွေ့နေရသောနာကျင်မှုအများဆုံးအတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်သည်။ ချစ်မြတ်နိုးရသူတစ် ဦး အားသူတို့သေဆုံးခြင်း (သို့) ဆက်ဆံရေးသည်ထာဝရပျက်စီးခြင်းကြောင့်ဆုံးရှုံးခြင်းသည်အလွန်ခက်ခဲသောနာကျင်မှုကိုဖြစ်စေနိုင်သည်။ အဖြစ်မှန်အသစ်ကိုလက်ခံရန်အချိန်နှင့်ကြိုးစားအားထုတ်မှုလိုအပ်သည်။ အချို့လူများကအခြားသူများထက် ပို၍ ခက်ခဲသည်ကိုတွေ့ရှိရပြီး၊

ပြုပြင်မွမ်းမံသောဝမ်းနည်းခြင်းကားအဘယ်နည်း။

ယေဘုယျစည်းမျဉ်းအရကျွန်ုပ်တို့သည်ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုနှင့်ရင်ဆိုင်ရသောအခါနာကျင်မှုကိုကျော်လွှားရန်ကူညီသည့်အဆင့်များစွာကိုဖြတ်သန်းသွားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည်သတင်းများ၏နာကျင်မှုကိုပျော့ပြောင်းစေပြီးဆုံးရှုံးမှုကိုဒေါသကြီးစွာခံစားစေပြီးနောက်ဆုံးတွင်လက်ခံမှုကိုရရှိရန်အနက်ရှိုင်းဆုံးသောဝမ်းနည်းခြင်းထဲသို့ကျွန်ုပ်တို့ကိုခွင့်ပြုသည့်ပထမအဆင့်ငြင်းပယ်မှုမှဖြတ်သန်းသွားသည်။

မအောင်မြင်သောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုတွင်ကျွန်ုပ်တို့သည်ဤအဆင့်အားလုံးကိုဖြတ်သန်းသွားသည်မဟုတ်သော်လည်းကျွန်ုပ်တို့တစ်ခုတည်းတွင်စွဲကပ်နေခြင်းကြောင့်ဆုံးရှုံးမှုကိုလက်မခံနိုင်တော့ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့၏အတွင်းစိတ်ကမ္ဘာသည်အဖြစ်မှန်ကိုလက်ခံရန်ပြန်လည်ပြုပြင်မထားပါ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ကျွန်ုပ်တို့ကိုစွန့်ခွာထားသူနှင့်ပတ်သက်သောထပ်တလဲလဲအတွေးများကိုကျွန်ုပ်တို့မဖယ်ရှားနိူင်သောကြောင့်၎င်းသည်ကျွန်ုပ်တို့ကိုအသက်ပြန်ရှင်ခြင်းမှကာကွယ်ပေးသည်။

ကြိုးမဲ့ဝမ်းနည်းခြင်း၏လက္ခဏာများ

မှာကောက်ယူတဲ့သုတေသန ကိုလံဘီယာတက္ကသိုလ် လူအများစုကအရှုံးနှင့်နာကျင်မှုကိုပိုမိုကျန်းမာသောနည်းဖြင့်လက်ခံခြင်းကိုအဆုံးသတ်လိုက်ခြင်းအားဖြင့်၎င်းတို့သည်ဘဝတွင်ရှေ့သို့ချီတက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဆုံးရှုံးမှုကိုကျော်လွှားရန်လိုအပ်သောပျမ်းမျှအချိန်မှာများသောအားဖြင့်တစ်နှစ်မှနှစ်နှစ်ကြားဖြစ်သည်။ သို့သော် ၇% သောလူများသည်လိုအပ်သောလက်ခံမှုမရရှိဘဲငြင်းပယ်ခြင်း၊

၁။ ဆုံးရှုံးမှုကိုငြင်းပယ်ခြင်း

မအောင်မြင်သောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှု၏လက္ခဏာတစ်ခုမှာဖြစ်ပျက်ခဲ့ရာကိုငြင်းပယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသူသည်ဆုံးရှုံးမှုကိုစိတ်ပိုင်းအရလက်ခံရန်ငြင်းဆန်သည်။ သူသည်အခြားတစ်ခုကျန်နေသည်ကိုသူသိသော်လည်းသူ့စိတ်သည်ဘုရားများကိုပြုလုပ်သည် ကာကွယ်ရေးယန္တရားများ အလွန်ကြီးသောနာကျင်မှုမှသင့်ကိုယ်သင်ကာကွယ်ရန်။

ဤလူများသည်ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရာကိုပြောဆိုရန်ငြင်းဆန်။ ၀ မ်းနည်းခြင်း၊ သူတို့ကဘယ်လိုလဲလို့မေးရင်သူတို့က "ကောင်းတယ်" ဆိုတဲ့စကားလုံးကိုပြန်ပြောပြီးအကြောင်းအရာကိုချက်ချင်းပြောင်းလဲပေးလိမ့်မည်။ လွှမ်းမိုးသောအကျိုးသက်ရောက်မှုမှာစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာမေ့ဆေးဖြစ်သည်။ အားလုံးနီးပါးသည်သူနှင့်မသက်ဆိုင်ပါ သူတို့သည် autopilot တွင်နေထိုင်ကြသည် ဖြည့်စွက်ထားသည်။

၂

ချစ်မြတ်နိုးရသူတစ် ဦး ကိုဆုံးရှုံးခြင်းကကျွန်ုပ်တို့ကိုကျိုးပဲ့ပျက်စီးလွယ်စေသည်။ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ အစောပိုင်းအဆင့်များ၌လူတစ် ဦး ၏မှတ်ဉာဏ်သည်အလွန်ပြင်းထန်ပြီးစိတ်လှုပ်ရှားမှုများကိုစီမံရန်ခက်ခဲသည်။ သို့သော်အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှကျွန်ုပ်တို့သည်အသစ်သောအဖြစ်မှန်နှင့်အကျွမ်းတဝင်ရှိလာကြပြီးကျွန်ုပ်တို့၏ sensitivity လျော့နည်းသွားသည်။ ၀ မ်းနည်းခြင်းကလွမ်းဆွတ်မှုကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။

မကုသရသေးသောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုတစ်ခုတွင်လူသည်အရေပြားပေါ်တွင်ကျန်ရှိနေသောနှစ်ပေါင်းများစွာဤခံစားနေရသောခံစားမှုအခြေအနေတွင်ရှိနေနိုင်သည်။ ဤအလွန်ပြင်းထန်သောအထိခိုက်မခံမှုသည်ဆုံးရှုံးမှုသို့ရောက်သော်သာမကဘဝကဏ္ areas အသီးသီးတွင်ပါထင်ရှားလာသည်။ စိတ်ခံစားမှုများကိုဖြေရှင်းရန်အရင်းအမြစ်များကုန်ဆုံးသွားသောကြောင့်သေးငယ်သည့်ဆုတ်ယုတ်မှုတစ်ခုသည်မကျော်လွှားနိုင်သောစိန်ခေါ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ အရာအားလုံးသည်သူ၏စွမ်းရည်ထက်ကျော်လွန်နေပုံရသဖြင့်သူသည်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်၊

၃။ အပြစ်ရှိတယ်

မဖြေရှင်းနိုင်သောနာကျင်မှု၏အသုံးအများဆုံးလက္ခဏာတစ်ခုမှာအပြစ်ရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည်ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုကြုံရသောအခါဖြစ်ပျက်မှု၌ကျွန်ုပ်တို့၏အခန်းကဏ္questionကိုမေးခွန်းထုတ်ခြင်းသည်သာမန်ကိစ္စဖြစ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်အရာရာကိုနားလည်ရန်အရေးတကြီးလိုအပ်နေသည်။ သို့သော်ကျွန်ုပ်တို့သည်“ ညှိနှိုင်းခြင်းအဆင့်” ဟုလူသိများသောထောင်ချောက်ထဲကျရောက်နိုင်သည့်အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့သည်အဖြစ်မှန်ကိုပြောင်းလဲရန်တစ်ခုခုပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည့်စိတ်ကူးကိုကျွေးမွေးသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့သောမေးခွန်းများကကျွန်ုပ်တို့ကိုတိုက်ခိုက်သည်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရာကိုပြုပြင်ရန်ကျွန်ုပ်တစ်ခုခုလုပ်လို့ရမလား။ ဤနည်းအားဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့သည်ပြစ်တင်ရှုတ်ချထားသောအဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေသောစက်ဝိုင်းထဲသို့ကျရောက်ခြင်းအားဖြင့်ကျွန်ုပ်တို့အားစွန့်လွှတ်ပြီးအပြစ်ရှိသည်၊ နောင်တယူမိလျှင်အပြစ်တင်ခြင်းနှင့်နောင်တရခြင်းတို့ကြောင့်မိမိကိုယ်ကိုအပြစ်တင်နိုင်သည်။

၄

စိတ်လှုပ်ရှားမှုနှင့်စိတ်ဖိစီးမှုများကိုခန္ဓာကိုယ်၌ထင်ဟပ်စေသည်။ မအောင်မြင်သောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုကိုကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသည့်အခါဤတင်းမာမှုများနှင့်စိုးရိမ်မှုများသည်လူတစ် ဦး နှင့်တစ် ဦး ကွဲပြားခြားနားသည့်လက္ခဏာများမှတစ်ဆင့်ကိုယ်ခန္ဓာကိုထိခိုက်စေပြီး၎င်းပြtနာများနှင့်စိုးရိမ်ပူပန်မှုများသည်ပုံမှန်ဖြစ်သည်။

ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေစဉ်ကာလအတွင်းနာကျင်မှုပမာဏနိမ့်ကျသွားသည်ကိုတွေ့ရသည်။ မှာကောက်ယူလေ့လာမှုတစ်ခု Semmelweis တက္ကသိုလ် မအောင်မြင်သောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုများကိုဖြတ်သန်းသွားသောလူများသည်စိုးရိမ်စိတ်များနှင့်စိတ်ကျဝေဒနာများနှင့်ဆက်နွှယ်သောရောဂါလက္ခဏာများပိုမိုတွေ့ကြုံခံစားရကြောင်းတွေ့ရှိရသည်။ ကြွက်သားနာကျင်ခြင်းမှအစာကြေရောဂါ၊ အိပ်မပျော်ခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်းနှင့်အရေပြားပြproblemsနာများအထိကျွန်ုပ်တို့ကြုံတွေ့နိုင်သည်။ ဤကိစ္စများတွင်, စိတ်ခံစားမှုခန္ဓာကိုယ်မှတစ်ဆင့်စကားပြော။

အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက် ၅

"စိတ်မသာညည်းတွားမှုသည်ကျွန်ုပ်တို့ရောက်ရှိသည့်တိုင်အောင်ကျွန်ုပ်တို့မသိသောနေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အဆုံးမဲ့မရှိခြင်း၊ အဓိပ္ပာယ်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်အတိအကျ၊ အချည်းနှီးသောအဓိပ္ပာယ်မဲ့မှုအတွေ့အကြုံကိုရင်ဆိုင်ရမည့်စဉ်ဆက်မပြတ်အဆက်ဆက်ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ", ဂျာနယ်လစ် Joan Didion ရေးသားခဲ့သည်

မအောင်မြင်သောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှု၏လက္ခဏာတစ်ခုမှာအဓိပ္ပာယ်ပျောက်ဆုံးခြင်းဖြစ်သည်၊ အထူးသဖြင့်လူတစ် ဦး သည်ဘဝကိုလှည့်ပတ်နေလျှင်သို့မဟုတ်၎င်းသည်ကျွန်ုပ်တို့အားပျော်ရွှင်မှုနှင့်နှစ်သိမ့်မှုပေးသောချစ်ရသူတစ် ဦး ဖြစ်ပါကဖြစ်သည်။ နာကျင်မှုကိုကျွန်ုပ်တို့မပြုလုပ်သည့်အခါကျွန်ုပ်တို့မလှုပ်ရှားနိုင်ပါ။ အရာရာတိုင်းဟာမီးခိုးရောင်ပုံရတယ်။ ဘာကိုမှစိတ်မ ၀ င်စားဘူး၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ကျွန်တော်တို့ဟာအနာဂတ်ကိုမျှော်ကြည့်ပြီးအစီအစဉ်ဆွဲဖို့မတတ်နိုင်လို့ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည်နေ့စဉ်ကြိတ်တွင်သာရှင်သန်နေသည်။

နာကျင်မှုကျော်လွှား၏ခက်ခဲမစ်ရှင်

စိတ်ပညာရှင်အတော်များများသည်နာကျင်မှုကိုကျော်လွှားနိုင်ရန်အတွက်အဆင့်များစွာကိုဖြတ်ကျော်ရန်လိုအပ်သည်ဟူသောအတွေးကိုအချိန်ကြာမြင့်စွာကာကွယ်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော်အမေရိကန်စိတ်ပညာရှင်ဂျ။ ဝီလျံ Worden ကဤချဉ်းကပ်မှုကကျွန်ုပ်တို့အားနာကျင်မှုနှင့်ဆင်းရဲခြင်းဆီသို့ ဦး တည်စေသည့်အနေအထားသို့ရောက်စေသည်ဟုထင်မြင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ကမကူညီနိုင်ဘဲပြန်ထိုင်။ အနာကိုကုသရန်အချိန်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေသည်။

၎င်းအစားသူသည်ဆုံးရှုံးမှုများကိုကိုင်တွယ်ရာတွင်ပိုမိုတက်ကြွသောအနေအထားရှိရန်ခွင့်ပြုသည့်“ နာကျင်မှုဆိုင်ရာအလုပ်များ” အယူအဆကိုအဆိုပြုထားသည်။ ဒီအလုပ်တွေထဲကတစ်ခုကငါတို့ကိုစွန့်ခွာသွားတဲ့သူရဲ့စိတ်ခံစားမှုကိုပြန်လည်ပြုပြင်ဖို့ပါ။ ၎င်းသည်၎င်းကိုမေ့ပစ်ခြင်းမဟုတ်ပါ၊ ၎င်းသည်ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်လှုပ်ရှားမှုဘ ၀ တွင်နေရာအသစ်ပေးခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်။

ကျန်သူအတွက်နေရာတစ်ခုရှာရန်လိုသည်။ သို့မှသာကျွန်ုပ်တို့သည်သူနှင့်ဆက်နွယ်နေနိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်းနှောင်ကြိုးကကျွန်ုပ်တို့ကိုရှေ့သို့မသွားရန်တားဆီးနိုင်သည့်နည်းဖြင့်လည်းဖြစ်သည်။ ဤသို့ပြုရန်ကျွန်ုပ်တို့သည်ကျွန်ုပ်တို့အားနက်ရှိုင်းသောနာကျင်မှုကိုမဖြစ်စေသော်လည်းသူမအတွက်သူမအားလွမ်းဆွတ်မှုနှင့်ကျေးဇူးတင်ကြောင်းခံစားမှုတို့ကိုဖြစ်ပေါ်စေသောသူမအားမှတ်မိရန်နည်းလမ်းအသစ်များကိုရှာဖွေရန်လိုအပ်သည်။

ရင်းမြစ်များ -

Vedia, V. (2016) Duelo patológico: Factores de riesgo y protección။ Psychosomal ဆေးပညာနှင့်စိတ်ကိုကုထုံး၏ဒစ်ဂျစ်တယ်ပြန်လည်ဆန်းစစ်ခြင်း; 6 (2): 12-34 ။

Shear, MK et ။ အယ်လ် (၂၀၁၄) ဝမ်းနည်းပူဆွေးခြင်းနှင့်ရှုပ်ထွေးသောဝမ်းနည်းခြင်း။ Curr စိတ်ရောဂါကုသမှုကိုယ်စားလှယ်; ၂၄ (၂) ။

Konkolÿ, ခ et ။ al ။ (2012) ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုနှင့် somatic ရောဂါလက္ခဏာများအကြားဖျန်ဖြေ။ BMC Fam အလေ့အကျင့်; ၃: ၃၀၂၄ ။

Shear, MK & Mulhare, အီး (2008) ရှုပ်ထွေးသောဝမ်းနည်းခြင်း။ စိတ်ရောဂါရာဇဝင်; ၂၄ (၂) ။

Worden, JW et ။ ရှုပ်ထွေးသောဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုကိုသဘောပေါက်ခြင်းတွင်ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်း။ အိုမီဂါ; 52 (1): 81-85 ။

ဝင်ပေါက် မအောင်မြင်သေးသောဝမ်းနည်းခြင်း - ဆုံးရှုံးမှုကိုကျွန်ုပ်တို့မကျော်လွှားနိုင်သည့်လက္ခဏာ ၅ ခု se အများပြည်သူ primero en စိတ်ပညာ၏ထောင့်.