Giuseppe Tornatore an Ennio Morricone, eng bal paternal Bezéiung
"Ech hunn drësseg Joer mam Ennio Morricone geschafft. Ech hunn bal all meng Filmer mat him gemaach, fir net ze schwätzen vun den Dokumentairen, Reklammen a Projeten, déi mir probéiert hunn ouni Erfolleg opzebauen. Während all dëser Zäit ass eis Frëndschaft ëmmer méi konsolidéiert ginn. Also, Film nom Film, wéi mäi Wëssen iwwer säi Charakter als Mann an als Kënschtler verdéift ass, hunn ech mech ëmmer gefrot wéi eng Dokumentarfilm ech iwwer hie maache kéinten. An haut ass den Dram richteg ginn. Ech wollt "Ennio" maachen fir d'Geschicht vum Morricone dem Public op der ganzer Welt bekannt ze maachen, déi seng Musek gär huet.
Et war net nëmmen eng Fro him ze soen iwwer säi Liewen a seng magesch Bezéiung mat Musek vu sech selwer, awer och an Archiven ronderëm d'Welt no Interviewen an aner Biller ze sichen iwwer déi onzueleg Kollaboratiounen, déi an der Vergaangenheet duerchgefouert goufen Morricone mat Filmemacher. dat wichtegst vu senger Carrière. Ech hunn den Ennio als audiovisuellen Roman strukturéiert, deen duerch d'Stécker vun de Filmer, déi hien op d'Musek setzt, d'Archivbilder, d'Concerten, de Betrachter de formidabele existenziellen a artistesche Parabel vun engem vun de beléifste Museker vun den '900 "erméigleche loossen. .
De Giuseppe Tornatore a säi Wee fir dem Maestro Merci ze soen
Et wäert säi Wee sinn et z'erënneren. Et wäert hire Wee sinn him ze soen, an hirem Numm an am Numm vu Millioune Leit iwwer déi fënnef Kontinenter verbreet, just ee Wuert: Grazie. Um 78th Venice Film Festival, an der Out of Competition Sektioun, gëtt et presentéiert Ennius, en Dokumentarfilm geschriwwen a geleet vum Giuseppe Tornatore an gewidmet fir Ennio Morricone ageholl, de Maestro deen de 6. Juli 2020 gestuerwen ass. Ennius ass e laangen Interview iwwer e Kënschtler deen eis iwwer 500 Soundtracks ginn huet déi d'Geschicht vum italienesche a Weltkino gemaach hunn. Et ass de Giuseppe Tornatore selwer deen de Maestro interviewt huet.
Wierder, Geschichten begleet vun Archivbilder an Zeegnes vu verschiddenen Direkteren a Kënschtler, déi mam Museker a Komponist geschafft hunn: bernardo bertolucci, Julian Montaldo, Marco bellocchio, Dario argento, Bridder taviani, Carlo Verdon, Oliver Stone, Quentin Tarantino, Bruce Springsteen, Nicholas Piovani.
De Mann Ennio Morricone. Doriwwer eraus de musikalesche Genie
De Film stellt eis och a virun allem de Mann vir, dee sech hannert dem Komponist verstoppt huet. Et mécht eis schätzen bis elo onbekannt Aspekter vun der Perséinlechkeet vum réimesche Komponist, sou wéi zum Beispill seng Leidenschaft fir Schach. Oder et mécht eis ze verstoen wéi all Kläng sech magesch an Inspiratiounsquelle konnte transforméieren, sou wéi de Gejäiz vum Coyote deen de Master fir d'Schafung vun engem vu senge Meeschterwierker ausgeléist huet: d'Thema vun déi gutt, déi schlecht an déi ellent.
Den Ennio Morricone an de Giuseppe Tornatore ware bal drësseg Joer auserneen a fir drësseg Joer hu se niewendrun geschafft, niewendrun. Zesummen hu si Säiten aus der Kinosgeschicht geschriwwen. E verréckte Start vun der Zesummenaarbecht, déi e filmescht Meeschterstéck erstallt huet wéi "Neie Kino Paradiso", Gewënner vum Oscar fir de beschte auslännesche Film 1988 a begleet vun engem Meeschterstéck Soundtrack, offensichtlech vum Ennio Morricone. Vun do un, vill artistesch Kollaboratiounen an d'Gebuert vun enger bal paternescher Frëndschaft tëscht dem Maestro an dem Sizilianesche Regisseur.
Ennio, e ganz séissen Kaddo
Ennius et ass e Kaddo deen de Giuseppe Tornatore eis all gëtt. E bësse méi wéi ee Joer nom Doud vum Ennio Morricone ass keen Dag vergaang, wou een sech net un d'Erënnerung un de grousse Komponist erënnert. Seng Musek huet déi lescht siechzeg Joer vun eiser Geschicht ugeholl an e puer vu senge Melodien si vill méi ginn wéi wonnerbar Soundtracks fir de Kino gebuer. Si sinn musikalesch Splitter vun eisem Liewen ginn, selwer Soundtracks vu Momenter an eisem Liewen. Den Ennio Morricone huet säi gemaach Klassesch Musek vum Kino gutt fir all, wat mir all genoss a genoss hunn.
Dëst ass och firwat mir ëmmer d'Pflicht hunn, souwéi de Genoss, et z'erënneren. Seng Musek huet eis déi liewegst Emotiounen an eise Venen gefloss. Hien huet eis laachen a beweegen, erhiewen a rëselen, eisen Otem halen an alles zesummen zéien, an engem Schlag an ëmmer no der Zäit, déi seng Notizen uginn hunn. Iwwer Ennio Morricone kënnen ze soen war e grousse Genoss fir de Giuseppe Tornatore. Et war e grousse Räichtum fir de sizilianesche Regisseur fir de Komponist ze treffen. Mir, déi dës super Geleeënheet net haten, hu Gléck de Maestro duerch seng Musek ze kennen. An dat ass scho vill. Ganz, ganz vill.
Dem Giuseppe Tornatore seng Filmer mam Ennio Morricone sengem Soundtrack
Neie Kino Paradiso https://it.wikipedia.org/wiki/Nuovo_Cinema_Paradiso
Malena https://it.wikipedia.org/wiki/Mal%C3%A8na
D'Legend vum Pianist um Ozean https://it.wikipedia.org/wiki/La_leggenda_del_pianista_sull%27oceano
Baaria https://en.wikipedia.org/wiki/Baar%C3%ACa_(film)
Sinn all gutt https://it.wikipedia.org/wiki/Stanno_tutti_bene_(film_1990)
Besonnesch um Sonndeg https://it.wikipedia.org/wiki/La_domenica_specialmente
Eng reng Formalitéit https://it.wikipedia.org/wiki/Una_pura_formalit%C3%A0
De Mann vun de Stären https://it.wikipedia.org/wiki/L%27uomo_delle_stelle
Korrespondenz https://it.wikipedia.org/wiki/La_corrispondenza
déi bescht Offer https://it.wikipedia.org/wiki/La_migliore_offerta
Korrespondenz https://it.wikipedia.org/wiki/La_corrispondenza
Artikel vum Stefano Vori
