Et ginn e puer Geleeënheeten, wou et schéin ass Saachen ze erënneren, déi do waren an ni méi wäert sinn, an e Mann gouf virun honnert Joer gebuer deen esou vill Saache gemaach huet, datt se op e klenge Bäitrag wéi dësen reduzéieren ass reduktiv an net op der Héicht, awer ech wëll datt dëst just e Startpunkt ass fir Google säin Numm a gewuer méi. Well et verdéngt.
Zu Koprivnice, den 19. September 1922, gouf hie gebuer emil zatopek. An enger nei gebuerene Tschechoslowakei, well bis 1918 war dat Gebitt nach Deel vun der immenser Éisträichesch-Ungaresche Räich, ënner der Kontroll vun den Habsburger Herrscher, ass den Emil an enger Industriestad opgewuess, awer nach zimlech aarm, mat sengem Papp Schongmauer an och hien, scho ganz jonk, an der Fabrik.
Dësen Typ wäert an e puer Joer ee vun de gréisste Leefer vun allen Zäiten ginn, an ze denken, datt bis zu uechtzéng hien hat ni eng Course gelaf, an och nach ni fir dat ze trainéieren. Déi éischt Course, déi vum Fabriksbesëtzer fir Mataarbechter organiséiert gouf, huet hien net emol misse lafen, mä schlussendlech gouf hie gesot, ze rennen an hie krut Schong, déi zwou Gréisste méi grouss waren wéi hien. De Moien ënner dem groen Himmel vun Koprivnice, Den Emil ass an deene Schong gesegelt.
Elo géif eng onheemlech Geschicht, wéi déi, déi den amerikanesche Kino wäert sinn, mat senger Victoire ophalen, awer wéi hie geschriwwen huet Cousin levi, "Perfektioun ass vun den Eventer déi erzielt ginn, net vun deenen déi gelieft ginn". Emil zougemaach zweeten. Hien huet erausfonnt, datt hie gär lafe gär huet, awer hie wollt net verléieren: hien hat e schéint Temperament Emil, dee sot "Ech wäert méi graziéis lafen wann d'Coureuren mam beschte Stil gewannen".
Hien hat eng zimlech temperament. En Talent, reng Talent. Awer en Talent schwéier ze entzifferen, well wann hien op der enger Säit net gewonnen huet, hien iwwerwältegt, mat enger Course, déi all Liebhaber vun dësem Sport schlecht definéiere géif an net fir jonk Leit ze léieren; op der anerer Säit kënne mir seng Aarbechtsethik jo nëmme bewonneren d'Obsessioun mat der Aarbecht, hien, datt d'Aarbecht, déi richteg, et op seng Haut probéiert hat.
D'Waffen bewegt op eng onkoordinéiert Manéier, d'Gewiicht vum Kapp war net iwwer dem Kierper ausgeglach, am Géigendeel war de Kapp stänneg gebéit, an eng éiweg Grimasse vu Péng huet säi Gesiicht gemoolt, awer den Emil hie wousst déi richteg Ustrengung. An et war net dat.
Hien huet vill trainéiert. Hien huet esou vill trainéiert, datt et him dank him ass, datt et haut „Wiederholungen“ gëtt: Den Emil ass 400 Meter gelaf an ass dunn 200 zu Fouss gaangen, stonnelaang weider. Mä et gëtt gesot, datt dat net duergeet, an dunn huet hien deen, dee mat him do war, opgefuerdert lued et op eng Schubbkar an déi 200 Meter transportéieren, well hie verstanen huet, datt domat déi produzéiert Milchsäure net entsuergt gëtt. Hien huet et just gesammelt, a leeft, ass gerannt, gerannt.
Seng éischt international Concours war a Berlin: et war 1946, de Krich war d'Joer virdrun eriwwer an an engem Joer huet sech d'Situatioun net vill geännert. E groussen Deel vum Schutt war nach do, d'Beweegung war schwéier a virun allem deier.
Den Emil stoung an der Tschechien an huet dunn decidéiert déi 354 Kilometer, déi hien vun der däitscher Haaptstad getrennt hunn, mam Vëlo ze fueren. Ganz en Temperament, Emil.
all Olympesch 1952, zu Helsinki, Finnland, haten d'Organisateuren et fit gefall, déi 5.000 Meter an 10.000 Meter just e puer Deeg auserneen ze arrangéieren, sou datt et schwéier, wann net onméiglech ass, fir een eenzegen Athlet (Zatopek) béid Eventer ze gewannen .
Den Emil war an déi zwee Coursen agaangen an huet se ouni besonnesch Schwieregkeeten gewonnen. Net frou, hien huet sech um Ufank vum Marathon gewisen: Zatopek war nach ni sou eng laang Course gelaf, huet awer nach e Bib gefrot an och gefrot wien de Favorit ass. Si soten "Jim Peters", den Distanzrekordhalter, an den Emil huet geduecht "wann hien et kann, kann ech och".
Zatopek huet et net nëmmen gelongen, mee ass um Enn sechs Minutte virum Rekord virum fréiere Rekord ukomm, an huet sech vum Peters Mëtt-Course ofgebrach, deen zouginn hat, datt den Tempo dee Moment e bësse lues war, et kéint erhéicht ginn.
De Peters wollt hien ausdoen, awer hie war scho voller Kraaft: D'Krampen hunn hie kuerz drop erausgeschloen. Kuerz gesot, eng Geschicht, déi en amerikanesche Film wiirdeg ass. Bal.
1968 huet hien den "Manifest vun den Zwee Dausend Wierder"An ënnerstëtzt d'Protester während dem Prag Fréijoer, a wat ass den Hannergrond vum Roman" The Unbearable Lightness of Being "vum Kundera. Am selwechte Joer, zu Mexiko-Stad, bei Geleeënheet vun den Olympesche Spiller, sot hien: „Mir hu verluer, awer de Wee wéi eise Versuch zerstéiert gouf gehéiert zum Barbarismus. Awer ech fäerten net: Ech sinn Zatopek, si wäerten net de Courage hunn mech ze beréieren ".
An et war wouer, hien war den Emil Zatopek. Vill aner Ënnerschrëfte vun deem Text hate ganz aner Konsequenzen: den Emil am Ufank hie gouf aus der tschechoslowakescher Kommunistescher Partei an der Arméi verdriwwen, duerno gouf hien an d'Jachymov Uraniummine geschéckt. Wann hien endlech an d'Haaptstad zréckkënnt, wäert hien et als Stroossefeier maachen. Emil Zatopek, e Stroossebotz.
Haut, ausserhalb vum Olympesche Musée zu Lausanne an der Schwäiz, ass et eng Statu vun engem Mann, dee mam Kapp gebogen leeft, en Ausdrock vu Krampfadern op sengem Gesiicht, seng Waffen u sengem Kierper verbonnen, net synchroniséiert an hirer Bewegung. den "Mënsch Lokomotiv“, Wéi se him fir säi kontinuéierleche Panten a Schnurren genannt hunn, huet hien ni opgehalen ze lafen, och wann hien an deene schreckleche Minièren geschafft huet. E Mann deen hien huet ni iwwer d'Schwieregkeet vun der Course beschwéiert, well hie wousst, datt "schwéier" eppes anescht ass. D'Fabréck, d'Mine, de Krich. D'Erënnerung un dëst ass eng Spur fir eis all, fir ze reflektéieren an ze denken.
D'Monument fir dee Mann ass schonn do, gitt einfach dohinner a lauschtert: wann Dir gutt nolauschtert, héiert Dir him nach ëmmer schnurren.
Emil Zatopek. Wann Sport et daucht sech an d'Geschicht a léiert wéi ee liewen.
Den Artikel Emil Zatopek. Wann de Sport sech an d'Geschicht taucht a léiert wéi ee lieft. Vun Sport gebuer.
