معماری داخلی o طراحی داخلی (گاهی اوقات توسط ترکیبی تعیین می شود: طراحی داخلی یا انگلیسیسم: طراحی داخلی) طراحی فضاها و اشیا است که معمولاً در فضاهای بسته ، مانند خانه های خصوصی ، شرکت ها ، فضاهای پذیرایی و محل کار استفاده می شود.
طراحان داخلی معمولاً با شخصیت هایی شباهت بیشتری به سبک داخلی دارند ، اما در واقع ، طراحان توجه ویژه ای به عملی بودن و عملکرد فضای زندگی دارند. به عنوان مثال ، اگر اندازه کابینت مناسب باشد ، اگر گذرگاهی وجود داشته باشد.
به فضا احترام بگذارید ، مبلمان را به روشی راحت و کاربردی مرتب کنید ، مواد و فناوری با کیفیت بالا را که تهدیدی برای سلامتی افرادی که از این محیط ها استفاده می کنند ، تهدید نمی کند ، برطرف کنید ، موانع معماری را برطرف کنید ، تنظیمات ساختاری و مدرنیزاسیون را انجام دهید. برای به دست آوردن مصارف جدید از ساختمان.
برای دستیابی به یک اثر عایق صوتی خوب ، یک رابطه خوب بین مصرف انرژی و راحتی ، کل محیط باید هماهنگی بین اندازه کل فضا و استفاده از فضای خالی را حفظ کند.
در ده سال گذشته ، رقمطراحی داخلی چنان نقش مهمی در ساخت ساختمانهای عمومی یا خصوصی ایفا کرد که دوره های واقعی دانشگاه در بسیاری از دانشگاههای ایتالیا متولد شدند (مانند پلی تکنیک میلان).
پیش از معرفی این تعاریف ، می توان همه اینها را در هنر تزئینی جستجو کرد ، هنر که با هنر معماری متفاوت است زیرا ساختار تحمل بار ساختمان را تغییر نمی دهد ، بلکه به تزئینات داخلی و خارجی و مبلمان واقعی می پردازد.
لازم به یادآوری است که این اصطلاح "طرح" اخیراً ، از اواسط دهه 1900 ، از انگلیسی وارد شده است و اغلب با اصطلاح معماری ، طراحی یا برنامه ریزی ایتالیایی کنار هم قرار می گیرد.
 è la....){kind=link}