اوپایا، یک روش باستانی ذن برای رهایی از حلقه نگرانی ها

پو چانگ یکی از استادان بزرگ ذن در قرن نهم بود. شهرت او به حدی بود که بسیاری برای پیمودن راه روشنگری به صومعه او آمدند، بنابراین او مجبور شد خانقاه دومی را افتتاح کند. اما ابتدا باید استاد مناسب را پیدا می کرد، بنابراین آزمایشی به ظاهر ساده برای یافتن او ابداع کرد.

راهبان را جمع کرد و کوزه ای جلوی آنها گذاشت. سپس فرمود: "بدون اینکه اسمش را پارچ بگذاری، بگو چیست".

راهب بزرگتر پاسخ داد: "نمی توان گفت که این یک تکه چوب است."

در حالی که راهبان دیگر در پاسخ خود فکر می کردند، آشپز صومعه به کوزه لگد زد و به دنبال کار خود رفت. پو چانگ مدیریت صومعه را به او سپرد.

این داستان به شکل کوان به ما می آموزد که با نگرانی هایی که گریبانگیر ما می شود و اغلب در نهایت آسیب بیشتری نسبت به رویدادی که باعث آنها شده است، روبرو شویم. وقتی به آنها اختیار می دهیم، نگرانی ها زنجیره می شوند و پخش می شوند و تمام ذهن ما را به خود مشغول می کنند. آنها مانند ابرهای تیره رشد می کنند و ما را از یافتن راه حل باز می دارند و راه حل ما را می گیرند آرامش درونی.

هر چه بیشتر نگران باشیم، بیشتر از راه حل دور خواهیم شد

وقتی می خوانیم اما حواسمان پرت می شود، نمی توانیم اصل آن را درک کنیم. سپس با خود می گوییم: "من باید تمرکز کنم". در آن لحظه ما وارد یک حالت بیش از حد هوشیاری می شویم. یعنی ذهن شروع به نظارت بر فعالیت خود می کند تا سرگردان نشود. اما به این ترتیب ما حتی نمی توانیم روی کلمات تمرکز کنیم زیرا ذهن مشغول عمل به عنوان نگهبان خود است.

روند مشابهی با نگرانی رخ می دهد. وقتی اتفاق بدی می افتد، شروع به فکر کردن در مورد آن می کنیم. را فعال می کند تفکر فاجعه بار. یک نگرانی به دیگری زنگ می زند. ما یک فاجعه و سپس یک فاجعه حتی بدتر را تصور می کنیم، تا جایی که تقریباً به طور کامل از واقعیت جدا می شویم.

نگرانی در حلقه ما را کور می کند. این ناراحتی عمیق ایجاد می کند و به ما در حل مشکل واقعی کمک نمی کند. در واقع، آن پچ پچ ذهنی فقط باعث ایجاد سردرگمی بیشتر می شود و باعث می شود همیشه بدون رسیدن به جایی به همان نقطه برگردیم. بدون اینکه چیزی حل بشه

در فلسفه ذن روشی برای توقف این جریان بی وقفه افکار و جلوگیری از گرفتار شدن در دام نیروی مرکزگرای آن وجود دارد: اوپایا. کلمه اوپایا از سانسکریت می آید و در لغت به معنای "چه چیزی به شما امکان می دهد به یک هدف برسید". بنابراین، می توان آن را به عنوان "وسیله ای" ترجمه کرد که به ما کمک می کند تا به اهداف خود دست یابیم.

روش اوپایا بسیار ساده است زیرا شامل اشاره مستقیم به چیزی است که می خواهیم برای پایان دادن به دور باطل نگرانی ها و تمرکز توجه خود به آنچه باید انجام دهیم. نقطه قوت آن این است که به ما امکان می دهد بلافاصله به واقعیت بازگردیم.

بنابراین، به جای اتلاف بی مورد انرژی با نگرانی، بیایید تلاش خود را به سمت یافتن راه حل هدایت کنیم. در واقع، پاسخ آشپز صومعه ناشی از تکانشگری نبود، بلکه دانش عمیق تری بود که از هوش شهودی ناشی می شد، اما ما اغلب به دلیل پرحرفی ذهنی خود به آن گوش نمی دهیم.

اوپایایک مفهوم ذن برای دیدن واضح

آنها می گویند که از تونگ شان، یکی دیگر از استادان بزرگ ذن، یک بار پرسیده شد: "بودا چیست؟" که او پاسخ داد: "سه کیلو کتان".

ممکن است این یک پاسخ غیر منطقی به نظر برسد. و هست. اما هدف آن خفه کردن هرگونه تلاش برای حدس و گمان است. از گره خوردن فکر در خود و گم شدن در افکار و نگرانی ها جلوگیری کنید.

همچنین به همین دلیل است که اساتید بزرگ ذن خیلی کم صحبت می کنند و ترجیح می دهند شاگردان خود را با واقعیت روبرو کنند. این واقعیت نامیده می شود تاتاتا و "چنین بودن" را مشخص می کند، بدون برچسب های کلامی که می تواند منجر به سردرگمی شود.

روش اوپایا همین هدف را دارد: توجه خود را به آنچه باید حل کنیم هدایت کنیم. این به ما امکان می دهد از حلقه نگرانی ها خارج شویم تا به واقعیت برگردیم. این راه را برای هوش شهودی هموار می کند، که اغلب ساکت می شود، اما به ما اجازه می دهد تا آنچه را که اتفاق می افتد و مسیری را که باید طی کنیم، واضح تر ببینیم.

در واقع، وقتی می‌توانیم چیزها را آن‌طور که هستند ببینیم، بدون لایه‌های معنایی که به آن‌ها اضافه می‌کنیم - واقعیت‌های انتظارات، ترس‌ها، باورهایمان... - متوجه می‌شویم که هیچ چیز خوب، هیچ چیز بد، هیچ چیز ذاتا طولانی یا کوتاه نیست, هیچ چیز ذهنی و هیچ چیز عینی نیست.» همانطور که آلن واتس اشاره کرد.

روش اوپایا نه تنها ما را به واقعیت بازمی‌گرداند، بلکه برچسب‌های منفی که باعث نگرانی می‌شود را از رویدادها پاک می‌کند. به همین دلیل است که به ما کمک می کند ذهن خود را باز کنیم و به دنبال راه حل های 360 درجه باشیم.

یک راه بسیار ساده برای شروع تمرین روش اوپایا و تربیت ذهن این است که وقتی غرق در مشغله های روزانه خود هستیم به هر شی در خیابان اشاره کنیم. می توانیم توقف کنیم و مثلاً به یک درخت اشاره کنیم. اما به جای اینکه فوراً به ویژگی‌های آن فکر کنیم و آن را به عنوان «خاکستر»، «بزرگ»، «برگی» یا «زیبا» بدانیم، فقط باید درخت را ببینیم که چیست. به رنگ آن، نحوه انعکاس نور یا شکل شاخه های آن توجه کنید.

ممکن است تمرین آسانی به نظر برسد، اما برای ذهنی که عادت به برچسب زدن به همه چیز دارد، بسیار دشوار است. با این حال، هر چه از برچسب های بیشتری استفاده کنیم، ثروت بیشتری را از دست می دهیم. برچسب ها به ما اجازه می دهند به سرعت حرکت کنیم، اما فقط در یک جهت. روش اوپایا توجه را بدون قضاوت به زمان حال معطوف می کند و از افکار چرخه ما و مهمتر از همه از آن برچسب های تقلیل گرایانه دور می شود.

بنابراین دفعه بعد که چیزی شما را بسیار نگران کرد، اما متوجه شدید که آن نگرانی ها شما را به بن بست می کشاند و ناراحتی عاطفی را افزایش می دهد، به سادگی توجه خود را به مشکل واقعی هدایت کنید. به اینجا و اکنون توجه کنید. بگذارید هوش شهودی شما صحبت کند. احتمالاً یافتن راه حل برای شما بسیار آسان تر خواهد بود.

منابع:

Watts, A. (1971) The Camino del Zen. بارسلونا: اداسا.

Chung-yuan, C. (1979) آموزه های بودیسم انتخاب شده از انتقال لامپ. نیویورک: رندوم هاوس.

ورودی اوپایا، یک روش باستانی ذن برای رهایی از حلقه نگرانی ها اولین بار در منتشر شد گوشه روانشناسی.